گردشبان (gardeshban.ir) : «استادیوم ماراکانا» (Maracanã Stadium)، در ریودوژانیرو قرار دارد و آن را برای میزبانی جام جهانی فوتبال سال ۱۹۵۰ تأسیس کردند. این ورزشگاه، بعد از «رودخانهی ماراکانا» (Maracanã River) نامگذاری شده که در زبانهای توپیایی-گوارانی به معنی «پرندهی سبز» میباشد. از این استادیوم بیشتر برای انجام بازی تیمهای بزرگ فوتبال در ریودوژانیرو استفاده میکنند؛ اما رویدادهای ورزشی و چندین کنسرت افراد مشهوری همچون «استینگ»، «رولینگ استونز» و «فرانک سیناترا» نیز در آن برگزار شده است. مسابقهای که رکورد بیشترین تعداد تماشاگر در این ورزشگاه را به نام خود زده، به بازی فوتبال بین برزیل و اروگوئه تعلق دارد که 199،854 نفر به تماشای آن آمدند و برزیل در مقابل چشمان بهتزده و غمگین طرفدارانش، بازی را به تیم حریف واگذار کرد.
همانطور که گفتیم، استادیوم ماراکانا را برای میزبانی از فیفای 1950 تأسیس کردند که با توجه به میزان ظرفیت تماشاگرانش در آن زمان، بزرگترین ورزشگاه در دنیا به حساب میآمد. بعد از بازسازی این استادیوم برای برگزاری جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴، ظرفیت صندلیهای آن از 200،000 به 78،838 نفر کاهش پیدا کرد؛ اما هنوز هم عنوان بزرگترین استادیوم کشور برزیل به ماراکانا اختصاص دارد و بعد از «استادیوم مانیومنتال» (Estadio Monumental U) در پرو، دومین ورزشگاه بزرگ در آمریکای جنوبی به شمار میرود. علاوه بر آن ورزشگاه ماراکانا، یکی از مکانهای اصلی برگزاری بازیهای پان امریکن 2007 بوده و مراسم افتتاحیه و اختتامیهی مسابقات المپیک و پارالمپیک تابستانی ۲۰۱۶ هم در این ورزشگاه برگزار شد و بعضی از بازیهای مهم را در «ورزشگاه المپیک ژائو هاولانژ» ( Estádio Olímpico João Havelange) انجام دادند که آن هم در ریودوژانیرو قرار دارد.
اولین بازی در استادیوم ماراکانا در سال 1950 انجام شد، اما امکانات آن در سالهای اولیه تکمیل نبود و درواقع ساخت آن و تمام نکاتی که درنظر داشتند، در سال 1965 به پایان رسید و توانست از «ورزشگاه همپدن پارک» (Hampden Park) در اسکاتلند پیشی بگیرد و به جایگاه بزرگترین استادیوم جهان صعود کند.
این ورزشگاه را ابتدا با نام «ماریو فیلو» (Mário Filho) میشناختند که این اسم را به افتخار روزنامهنگار برزیلی با همین نام برای آن انتخاب کرده بودند که در شمار حامیان اصلی ساخت این استادیوم قرار داشت. در ابتدای کار، هزینهی برآورد شده و مکان فعلی این استادیوم با مخالفت بعضی از مسئولان مواجه شد؛ اما با حمایت ماریو فیلو و یکی از سیاستمداران برزیل، پروژهی ساخت این بنا کلید خورد و به یکی از ورزشگاههای پرطرفدار در برزیل تبدیل شد.