گردشبان (gardeshban.ir) : با وجود ذکرنام دریاچه لونار در کتب مذهبی قدیمی، تنها در سال 1823بود که این دریاچه کشف گردید. به نظر می رسد که رسوبات نمکی این دریاچه از خواص استثنائی برخوردار باشند، سطح آب دریاچه لونار، علیرغم تبخیر آب آن، کاهش نمی یابد و آب به طور مداوم به دریاچه روان است.
تقریبا 50000 سال پیش ، یک شهاب سنگ که با سرعت 11 مایل در ساعت به سمت زمین حرکت می کرد در منطقه ای به نام بولدهانا ( Buldhana ) در هند فرود آمد و حفره ای به عمق 150 متر و طول 1.8 کیلومتر ایجاد کرد که امروزه آن را با نام دریاچه لونار (Lonar Lake ) می شناسند.
این دریاچه هم شور هم قلیایی است و در آب آن جلبک ها و پلانکتون هایی وجود دارند که در این اکوسیستم عجیب رشد می کنند و به آب این دریاچه رنگی خارق العاده و شفاف می بخشند.
به دلیل وجود سنگ های بازالت اطراف این دریاچه ، محققان امروزه از دریاچه لونار برای تحقیق درباره سایر سیارات نظیر ماه و یا مریخ که رسیدن به آنها دشوارتر است کمک می گیرند.
اولین بار نام و ماجرای این دریاچه در قرن 19 بر سر زبانها افتاد و به نوعی می توان گفت به یک بحث بین المللی تبدیل شد. در ابتدا دانشمندان تصور می کردند این دریاچه اصالتی آتشفشانی دارد اما در اواسط قرن بیستم بود که زمین شناسان به شکل گرفتن این دریاچه در اثر برخورد یک شی غیرزمینی مشکوک شدند و پس از تحقیقات بیشتر تایید کردند که این دریاچه بر اثر برخورد یک شهاب سنگ شکل گرفته است.
دریاچه لونار توسط جنگل های سرسبز و معابد قدیمی احاطه شده است و مناظری زیبا و رویایی را برای بیننده ارائه می دهد. منطقه بولدهانا (Buldhana ) در غرب هند قرار گرفته است و 500 کیلومتر از شهر بمبئی فاصله دارد.