دریاچه و چشمه گل رامیان؛ طبیعت بی نظیر گلستان/عکس

صفحه نخست / عمومی

دریاچه و چشمه گل رامیان؛ طبیعت بی نظیر گلستان/عکس

دریاچه و چشمه گل رامیان در موقعیت جغرافیایی N365834 E550621 در استان گلستان واقع است.

کد خبر: ۳۷۷۲۳

تاریخ انتشار : دوشنبه ۱۸ اسفند ۱۳۹۹-1399 December 18

دریاچه و چشمه گل رامیان در موقعیت جغرافیایی N365834 E550621 در استان گلستان واقع است. این چشمه و دریاچه در جنوب شهر رامیان یکی از شهرهای تابع استان گلستان واقع شده است .

چشمه گل رامیان در دامنه کوه "پنهان خانه" قرار گرفته است. چشمه گل رامیان به صورت یک استخر طبیعی به طول ‪ ۹۰‬متر و به عرض ‪ ۸۰‬متر و به عمق ‪ ۳۴‬تا ‪ ۴۴‬متر و به روایتی به ‪ ۸۰‬متر است که در ارتفاع ‪ ۳۲۰‬متری از سطح دریا قرار دارد. این چشمه در 5 کیلومتری جنوب شهرستان رامیان و در 85 کیلومتری مرکز استان (گرگان) قرار دارد. از سه طرف به جنگل و از یک طرف به زمینهای زراعی متصل است. آب چشمه از کف زمین می جوشد.

وجه تسمیه

کلمه " گل " در زبان ترکی به منطقه ای گود و عمیق که آب در آن جمع می شود گفته می شود.گل، کلمه ای آرامی و به معنای جشمه جوشان که در حوزه های شمالی سرزمین باستانی ورکان(گرگان) تا به آسیای مرکزی و چین و اروسیا تا به نام کشور چشمه ها (گل ها) فرانسه وارد ادبیات تایخی قرون و اعصار شده است. گل ها یا دریاچه ها در حوزه های آسیای مرکزی و ایران در جغرافیای طبیعی با نام های آلماگل، آلاگل و در جغرافیای انسانی به عنوان نشان و نماد اقوام شمالی ایران بزرگ دریافته ها و نقوش اشیاء آنان با عناوین ماری گل، آینه گل ... و بعنوان عناصر هویت فرهنگی ایران و آسیای مرکزی وارد مباحث تاریخی و قوم نگاری شده است.

چشمه گل رامیان ، از سه طرف به جنگل و از یک طرف به زمینهای زراعی متصل است

گل رامیان به عنوان عنصر نمادین جایگاه مقدس نیایش آب در فرهنگ و آداب و هنر سرزمین آرامیان جایگاه ویژه ای داشته است.دلیل نامگذاری این منطقه به گل رامیان به فرهنگ و زبان مردم بومی این ناحیه مربوط است و گفته میشود از نظر تاریخی جمعیت غالب منطقه از نژاد ترک و تیره*ای از ایل گرایلی هستند. کلمه گل در ادبیات ترک به جای گود و عمیق که آب در آن جمع می*شود، اطلاق شده و تلفظ دقیق آن نیز در ترکی " گوءل " است.

چشمه گل رامیان به صورت یک استخر طبیعی به طول ‪ ۹۰‬متر و به عرض ‪ ۸۰‬متر می باشد

رودخانه رامیان در شرق این چشمه بستر پهن و سیل آبی وسیعی داشت که گویای سیل های پیشین بوده است. این رودخانه از ارتفاعات البرز غربی ( کوه لیرم - کوه خاک یا خاکسار و .. . ) سرچشمه گرفته و پس از عبور از شهر رامیان وارد دشت گرگان شده که بعد از قطع راه دلند به آزاد شهر ( شاه پسند ) در یک مسیر جنوب به شمال پیش رفته و بعد از اتصال به رود " حاجی کوچکی " نهایتاٌ به گرگان رود می پیوندد.