طبیعت زیبا و دست نخورده منطقه گردشگری آینالو آذربایجان شرقی/عکس

صفحه نخست / عمومی

طبیعت زیبا و دست نخورده منطقه گردشگری آینالو آذربایجان شرقی/عکس

منطقه گردشگری آینالو از معدود مناطق کشور است که طبیعت زیبای آن دست نخورده باقی است.

کد خبر: ۳۸۳۷۴

تاریخ انتشار : جمعه ۰۶ فروردين ۱۴۰۰-1400 January 06

منطقه گردشگری آینالو (آینالی در گویش محلی) ( Aynaloo) در بخش خداآفرین از توابع شهرستان کلیبر (استان آذربایجان شرقی) از معدود مناطق کشور است که طبیعت زیبای آن دست نخورده باقی است.

یک تحقق اخیر سه نقطه شهرستان کلیبر را با بالاترین توانمندی گردشگری مشخص کرده است. این سه مکان، که در مجاورت جاده کلیبر – عاشقلو (مسیر عباس آباد- آینالو – وایان) قرار گرفته‌اند، عبارتند از قلعه بابک، دره مکیدی و آینالو. آینالو در بکرترین قسمت از بخش‌های جنگلی ارسباران قرار گرفته است.

این جنگلها، به دلیل عدم حفاظت صحیح و احیانا تغییرات آب و هوایی، در حال حاضر به صورت پراکنده به شهرستان‌های کلیبر، جلفا، ورزقان و اهر محدود می‌شود.

ویژگی مشخصه محدوده آینالو تعدد روزهای مه‌ آلود است. به لطف همین شرایط خاص جنگل انبوه، علیرغم سطح نسبتاً پایین بارندگی (۴۵۰-۶۰۰ میلیمتر)، توانسته است از طریق بارش مخفی (مه‌-بارش) شکل بگیرد.

نام روستای آینالو از نام بنایی گرفته شده است که توسط تاجر معروف ارمنی دوران قاجار (طومانیاس و همزمان با عمارت وینق در سال ۱۹۰۷ میلادی ساخته شد. ظاهراً قصر به خاطر سقف فلزی مانند آینه‌ای نور را منعکس می‌کرده است و مردم، که برای اولین بار شاهد چنین سقفی می شدند، آن را آئینه لو نامیده اند.در حال حاضر تنها دیوارهای عمارت سالم مانده است.

درآغاز قرن بیستم میلادی آینالو یکی‌ از ۱۷ روستای ارمنی نشین ارسباران بود. متعاقب مهاجرت ارمنیان به تبریز و تهران روستا مسلمان نشین شد. تا یک سال قبل از انقلاب اسلامی، تمام سکنه به شهر مهاجرت کردند. در سال ۱۳۷۰ هنوز دو خانواده، که بعد از انقلاب برگشته بودند، در روستا زندگی‌ میکردند.

سابق اهمیت آینالو به چهار چیز بود؛

۱-معدن سنگ آهن که آهنگری فعال در روستای عباس‌آباد را تغذیه میکرد،

۲-معدن گٔل سفید،

۳-باتلاقی که مردم ناحیه از آنجا زالو می‌گرفتند،

و بالاخره مورد چهارم فردی محمد قلی‌ فرزند کربلا عباس از طایفه قاضی لی ایل محمد خانلو (مالک عباس‌آباد )، مشهور به انجمن، بود. این شخص، در جوانی ثروت هنگفتی را، که از پدر تاجرش به ارث برده بود، به علت جنگ وغارت منطقه توسط خوانین در سفری طولانی‌ به قره باغ هدر داده بود ولی‌ بر بذله گویی و خوش مشربی او خلل وارد نشده بود. خاطرات انجمن، بمانند نسخه شفاهی زوربای یونانی، در سطح روستاهای منطقه همانند رمانی شیرین نقل محافل بود.