شهر تاریخی لیسبون نزدیک تپههای دهانه رودخانه تاگوس قراردارد، که به دریا متصل است. کشتیرانان قرن ۱۵ و ۱۶ به سرزمینهای ناشناخته سفر کردند تا مناطق جدید را کشف کنند و آنها را نقشهبرداری کنند. عصر طلایی اکتشافات، بسیاری از فرهنگ و آثار تاریخی شهر را پیریزی کرده است. پایتخت پرتغال را میتوانید بهعنوان مقصدی رنگارنگ و پرطراوت انتخاب کنید. این شهر به آب و هوای گرم و آفتابیاش معروف است؛ شهری که با آثار باستانی تاریخی و موزههای جهانی مزین شده و مقصد بسیاری از جاذبههای افسانهای دیگر است. از دیدنی های لیسبون همانند ساکنین این شهر لذت ببرید. میتوانید در خیابانهای باریک محلههای قدیمی قدم بزنید، در تفرجگاه کنار رودخانه استراحت کنید و در پارکها و باغهای زیبای این شهر تاریخی گردش کنید.
مهم ترین جاذبه گردشگری لیسبون نزدیک آلفاما (Alfama)، بالای تپهای که پایتخت پرتغال از بالای آن معلوم میشود، قلعه سنت جورج (St. George's Castle) است که زمانی در آنجا پادشاهی میکرد. این مکان از پرطرفدارترین مناطق گردشگری در لیسبون است. کنگرههای پرابهت، موزههای سرگرمکننده و سایتهای جذاب باستانشناسی باهم ترکیب شدهاند تا بازدید از این قلعه بهعنوان تجربهای لذتبخش برای کل اعضای خانواده در خاطر بماند. بهخصوص کودکان که میتوانند از دیوارهای محکمی که محیط اطراف را محصور میکند بالا بروند و بازی کنند.
در این مکان دژ محکمی از زمان عصر آهن وجود دارد که مورها قبل از اینکه آلفونسو هنریک (Afonso Henriques) در سال ۱۱۴۷ این مکان را اشغال کند علیه تاخت و تاز نیروهای مسیحی در جنگهای صلیبی از خود دفاع میکردند. پادشاه پیروز کاخ الازابا (Aláçova) را به خانه پادشاهان بعدی درآورد تا اقامتگاه جدیدی برای خاندان سلطنتی در کنار رودخانه ساخته شود. پیریزی کاخ به خاطر اکتشافات باستانی و خاکبرداریهای اخیر دیده میشود. بازدیدکنندگان میتوانند از تراس این قلعه چشمانداز کلی شهر، رود تاگوس و اقیانوس اطلس را ببینند. یک تاریکخانه در یکی از برجها قرار دارد که یک تصویر ۳۶۰ درجهای ازشهر را به بینندگان میدهد.
یکی از مناظر تماشایی لیسبون صومعه جیرونیموس (Jeronimos monastery) است که در قرن شانزده میلادی ساخته شده است. این صومعه از مناطق برجسته گردشگری در پرتغال است که یک آثار باستانی بینظیر تاریخی است و از لحاظ فرهنگی دارای اهمیت است. این صومعه شایسته گرفتن جایزه میراث جهانی یونسکو است. نزدیک رودخانه در همسایگی محله جذاب بلم (Belém)، جیرونیموس، همچنین بهعنوان صومعه هیرمونیت (Hieronymite) شناخته میشود، که تحت فرمان پادشاه مانوئل یکم در سال ۱۵۰۱ بوده است.
این صومعه به افتخار حماسه واسکو دا گاما (Vasco da Gama) در سفر به هند در سال ۱۴۹۸ ساخته شد. صومعه جیرونیموس همان طور که پرستشگاه است، بهعنوان نماد ثروت و توانگری در عصر اکتشافات نیز شناخته میشود. البته منبع مالی ساختوساز عموما از طریق تجارت ادویه با هند توسط دا گاما تامین میشد. مقبره دا گاما در داخل ورودی به کلیسای سانتا ماریا (Santa Maria) قرار دارد.
اقیانوس آرام لیسبون (lisbon oceanarium) یکی از بهترین و بزرگترین اکواریومهای دنیا است، که البته از طرف خانوادهها جزو پربازدیدترین جاذبههای شهری به شمار میآید. این اکواریوم برای نمایشگاه بینالمللی اکسپو ۹۸ (Expo 98 World Exposition) با طراحی پیتر چرمایف (Peter Chermayeff) ساخته شد؛ در واقع از بخشی از دریا برای ساخت اکواریوم استفاده کردهاند. به همین دلیل نام اقیانوس را به این مکان دادهاند. این آکواریوم بهدلیل وجود گونههای مختلف ماهیها و جانواران زیردریایی از تمام دریاها و اقیانوسها به پارک ملت (Parque das Nações) نیز معروف است.
جواهر طلایی لیسبون، موزه کالوست گلبنکیان (Museu Calouste Gulbenkian) است که یکی از مشهورترین موزهها در اروپا است. گلبنکیان گنجینه حیرتانگیزی از آثار هنری از سراسر دنیا است که طیف ۴۰۰۰ ساله از مصر باستان تا اواخر قرن ۲۰ میلادی را پوشش میدهد.
به خاطر وجود قطعات بسیاری از دورههای مختلف تاریخی شما بهراحتی میتوانید نصف روز را به مشاهده گالریها بپردازید. گالری کلاسیک و شرقی شامل ۱۱ مدال رومی، بخشی از انبار در ابوقیر مصر، فرشهای قرن ۱۷ ترکی و ایرانی نگهداری میکند، که مشخص میکند موزه گلبنکیان به هنرهای اسلامی علاقهمند است.
موزه ملی هنرهای باستانی (Museu Nacional de Arte Antiga) یکی از بهترین جاذبههای فرهنگی لیسبون است که باید در برنامه سفر هر توریستی گنجانده شود. اینجا خانه بزرگترین مجموعه از نقاشیهای قرن ۱۵ و ۱۶ پرتغال است. موزه در قسمت غربی مرکز شهر داخل یک کاخ متعلق به قرن هفدهم میلادی قرار دارد که روی بقایای صومعه سنت آلبرت کارمیلت (Saint Albert Carmelite) ساخته شده است که به خاطر زلزله در سال ۱۷۵۵ نابود شد. خوشبختانه کلیسای کوچکی از این حادثه جان سالم به سر برد. موزه یک ساختمان سه طبقه است که تنها برای دیدن مجموعههای این نمایشگاه دائمی دو ساعت وقت نیاز دارید. طبقه اول مربوط به هنرهای تجسمی پرتغالی مثل مبلمان، پردههای منقش و منسوجات است که بازتابی از تاریخچه اکتشافات و استعمارات پرتغال است. جواهرات سرامیکی، طلا و نقره و هنرهای اکتشافات پرتغال در طبقه دوم هستند و طبقه سوم به نقاشیها و مجسمهها اختصاص داده شده است.
در غرب مرکز شهر نزدیک آلکانترا (Alcântara) خانه مجموعههای افسانهای هنرهای شرقی ساخته شده است. این ساختمان سرگرم کننده تاریخچه حضور پرتغال در آسیا و شرق دور را نشان میدهد. موزه شرق (Museu do Oriente) در دو طبقه از یک ساختمان به نمایش گذاشته میشود. زمینه اصلی آن هنر شرقی، بهویژه چینی است. این مجموعه در زیر نورپردازی ضعیف نمایش داده میشود، اما با قطعات منحصر به فردی که به وضوح مشخص شده است و شما را به یک سفر باور نکردنی میبرد سفری که پیوندهای فرهنگی و تجاری بین پرتغال و هندوستان، ژاپن، میانمار، ماکائو (Macau) و جزیره تیمور (Timor) را نشان میدهد. بازدید این موزه حدودا دو ساعت از وقت شما را میگیرد، در نتیجه اگر در میان روز این مکان را بازدید میکنید میتوانید در طبقه پنجم برای سرو ناهار به رستوران بروید.
شاید بتوانیم برج تاریخی بلم (Torre de Belem) را بهعنوان برجستهترین اثر تاریخی لیسبون نام ببریم. این برج در نزدیکی دهانه رودخانه تاگوس قرار دارد و بهعنوان نماد دوران فوقالعاده اکتشافات پرتغال در قرن ۱۶ میلادی شناخته میشود. این برج در سال ۱۵۱۵ بهعنوان استحکامات نظامی در وسط رودخانه ساخته شده است. البته بعد از گذر سالها جریان آب تغییر یافته است. این برج بهصورت مشهودی معماری تزئینی مانوئلین (Manueline) را نمایش میدهد. از این برج نمادین و ارزشمند بهعنوان میراث جهانی یونسکو محافظت میشود.
شاید موزه کاشی (Museu Nacional do Azulejo) دور از مسیر گردشگری شما است ولی قطعا اینجا ارزشش را دارد تا وقت خود را برای بازدید این مجموعه صرف کنید. بهخصوص که مجموعهای منحصربهفرد از کاشیها را قرار است ببینید. این مکان در کلیسا و خیابانهای کنوود دا مادرو د دوس (Convento da Madre de Deus) قرار دارد و تنها موزهای در پرتغال است که به این نوع از هنر اختصاص یافته است. این موزه، تغییرات سبک کاشیها از زمان مورها و بعد از آن نفوذ اسپانیاییها و ظهور سبک پرتغالیها را نشان میدهد.
در منطقه بیسا (Baixa)، مرکز شهرلیسبون، آسانسوری با ظاهری عجیب و معماری جدید به نام آسانسور سانتا جاستا (Santa Justa) در پشت بامهای ناحیه لیسبون بهصورت نامتوازن پدیدار شده است. شاید در نگاه اول رنگ خاکستری و چارچوب این آسانسور شما را به یاد برج ایفل بیندازد، در واقع معمار این آسانسور رائول مسیور دو پونسارد (Raoul Mesnier du Ponsard) شاگرد گوستاو ایفل (Gustave Eiffel) معمار فرانسوی برج ایفل است. چشمانداز شهر از بالای آسانسور فوقالعاده است. خیابانها، پیادهروها، میدانهای زیبا و قلعه و رودخانه تاگوس همه را میتوانید در بالای این آسانسور ببینید. البته اگر در طول فصل تابستان برای بازدید به این منطقه سفر کنید ممکن است در صف رفتن به سانتا جاستا مدتی منتظر بمانید.
در نزدیکی محله باستانی آلفاما، کلیسای جامع لیسبون با نام اختصاری سه (Se) قرار دارد. که از زمان ساخت اولیه آن در سال ۱۱۵۰ تاکنون چندین بار متحمل طراحیهای مختلف بوده است. یک سری از زمینلرزههایی که در سال ۱۷۵۵ به وقوع پیوست باعث شد طراحی اصلی که در قرن ۱۲ میلادی داشته است از بین برود. در واقع آن چیزی که امروزه میبینید ترکیبی از سبکهای معماریهای مختلف است.
در اسکله بلم (Belem) بنای یادبود عصر کاوش (Monument to the Discoveries) قرار دارد. این بنا شکل زاویهای دارد، یک سنگ بزرگ که روی رودخانه تاگوس (Tagus) تکیه داده است تا شبیه دماغه کشتی بنظر بیاید. نماد کشتیهایی که دریانوردان پرتغالی در قرن ۱۵ برای کشف سرزمینهای جدید در آنها سفر کردند و به جستجو میپرداختند. طراحی این بنا با ظرافت و جزئیات دقیق همراه است. این اثر تاریخی در سال ۱۹۶۰ ساخته شد تا پانصدمین سالگرد مرگ ناخدا هنری (Henry the Navigator) را یادآوری کند. این بنا برای تکریم تمام کسانی است که در راه اکتشافات قدم برداشتهاند. افراد برجستهای مثل واسکو دا گاما (Vasco da Gama)، فردیناند ماژلان (Fernao de Magalhaes)، پدرو آلواز کابرال (Pedro Álves Cabral) در این کتیبه دیده میشوند.
ناخدا هنری در جلوی این کشتی ایستاده است. البته نوع کشتی ساخته شده کاراول (caravel) است که اولین بار پرتغالیها از آن برای کشف سرزمینهای ناشناخته استفاده میکردند. کاراول بهنوعی از کشتیها میگویند که از کشتیهای معمولی کوچکتر و سبکتر است و به نسبت سریعتر حرکت میکنند در نتیجه قایقرانان سرعت بیشتری برای دریانوردی داشتند.
بعد از دیدن این چهرههای تحسینبرانگیز که حالا در سنگها جاویدان ماندهاند، میتوانید از آسانسور موجود در بنا بالا رفته و چشمانداز روبهرو و اطرافتان را ببینید. از بالای این بنا میتوانید سنگفرش بزرگی که یک قطبنما و نقشه مکانهایی که پرتغالیها کشف کردهاند، بههمراه زمان کشفشان را ببینید.
دیدن میدان بزرگ لیسبون، پراسا دو کومرسو (میدان تجارت Praça do Comércio)، از روی زمین بسیار جذاب است؛ اما وقتی که از قوس روا آگوستا (Arco da Rua Augusta) این میدان را ببینید از زیبایی واقعی آن مطلع میشوید. این بنا را معمار پرتغالی سانتوس د کاروالو (Santos de Carvalho) طراحی کرده است. بعد از زلزله سال ۱۷۵۵ برای نوسازی پایتخت ساخته شد و در سال ۱۸۷۳ به اتمام رسید.
اخیرا عموم مردم اجازه بازدید از بالای قوس را دارند، فضایی که مجسمههای باشکوهی در بالای قوس قرار دارند. مجسمه تاجداری که شجاعت و نبوغ را نمایش میدهد که با تاج گل تزئین شده است. در پایین این بنا تعدادی از مجمسمههای قهرمانهای مردمی مثل واسکو دا گاما و ماركيز دی پومبال (Marquês de Pombal) دیده میشود. یک آسانسور، بازدیدکنندگان را در نزدیکی بالای قوس میبرد و پس از آن باید راه پله های مارپیچ را طی کنید تا بتوانید مجسمهها را ببینید. از بالای قوس منظره بینظیری از میدان و رودخانه تاگوس را مشاهده میکنید. اگر بهسمت شمال بچرخید کل مرکز شهر را خواهید دید.
اگر اولین باری است که به لیسبون سفر میکنید، نزدیک پراسا دو کومرسو (میدان تجارت)، مرکز داستان لیسبون وجود دارد. اگر به تاریخ پرتغال بهخصوص تاریخ لیسبون علاقهمند هستید، اینجا بهترین جایی است که با تاریخ لیسبون آشنا شوید. این مکان که موردعلاقه خانوادهها است، از ۶ محوطه تشکیل شده است. که هرکدام از این مناطق ششگانه به یک دوره زمانی در لیسبون مرتبط میشود. استفاده هوشمندانه از نرم افزارهای چندرسانهای و شبیه سازی تاریخ باعث بهتر فهمیدن تاریخ شهر لیسبون شده است. داستانسرایی و دیالوگها حس واقعی بودن اتفاقات تاریخی را بیشتر میکنند.
مدلها، نقاشیها وعکسهای موجود در مرکز، همه کمک میکند تا گردشگران دید درستی از چهره تاریخی لیسبون به دست بیاورند. تماشای یک فیلم ۴بعدی از زمینلرزه سال ۱۷۵۵ که بهخوبی اتفاقات آن دوران را شرح داده است، باعث میشود که حس واقعی اتفاقات آن دوران را تجربه کنید. فضای مربوطه به لرزش در میآید و حس وحشت از زلزله بهصورت واقعی منتقل میشود.
یکی از جاهای شگفتانگیزی که بهصورت خیلی واقعی لحظههای حساس تاریخی را نشان میدهد، نمای سه بعدی از ماکوز دی پومبال است که بزرگان شهر به دور او هستند و به دوباره ساختن این شهر بعد از این فاجعه فکر میکنند.
اسکت خرابه کلیسای کارمو (Carmo church) مهیجترین اثر باستانی شهر لیسبون است. این گنجینه راهبان کرملی در بین سالهای ۱۳۸۹ تا ۱۴۲۳ میلادی با معماری منحصربهفرد گوتیک ساخته شد. این معماری سبکی مذهبی داشته است و همیشه در کلیساها در آن زمان استفاده میشد. کلیسا کارمو بههمراه صومعه مجاور آن همیشه درخشنده بوده است و روزگارانی بهعنوان مشهورترین کلیسای شهر شناخته میشد. اما در صبح روز یکشنبه ۱ نوامبر ۱۷۵۵ میلادی (۱۰ آبان ۱۱۳۴ شمسی) زلزله وحشتناکی آمد و پایتخت پرتغال را تخریب کرد. این لرزش هولناک موجب شد تا بیشتر ساختمان کلیسا تخریب شود و صدها راهب در زیر آوارها کشته شوند. البته محراب در برابر زلزله مقاومت کرد؛ اما بقیه کلیسا هرگز دوباره ساخته نشد. امروزه گردشگران زیر سالنهای رو باز کلیسا میتوانند قدم بزنند واز بناهایی که سالم مانده دیدن کنند.
موزه و کلیسای ساو روکو با یکدیگر ترکیب شدند تا برای بازدیدکنندگان یک تجربه جذاب بسازند چراکه هریک مکمل دیگری است. در اواخر قرن ۱۶ میلادی به دستور انجمن عیسی این کلیسا ساخته شد. ساو راکو بنا و طراحی داخلی بینظیری دارد که یکی از مجللترین و تاثیر گذارترین اماکن مذهبی لیسبون است. این بنا با سنگ مرمر، کاشی، چوب کاریهای طلا داده شده تزئین شده است. کلیسا به خاطر نیایشگاههای خود که بسیار زیبا و خیرهکننده تزئین شده است، مورد تجلیل قرار میگیرد.
در سال۱۷۴۲ میلادی، معماران ایتالیایی به نام لوییجی ونیتلی (Luigi Vanvitelli) و نیکولا سالوی (Nicola Salvi) که تحت ماموریت پادشاه جاو پنجم (King Joao V) بودند، یک جعبه جواهر را ساختند که از رم به لیسبون فرستاده شد. بخش مرکزی نیاشگاه با یاقوت ارغوانی، سنگ لاجوردی، سنگهای مرمر گرانبها آراسته شده است و با طلا، نقره و عاج منبتکاری شده است و همچنین موزاییک تعمید مسیح را که مورتی در سال ۱۷۵۰ تکمیل کرده است، دراین نیایشگاه قرار دارد.
نیاشگاه دیگری به اسم کاپلا دسا راکو (Capela de Sao Roque) شامل قدیمیترین و قابلتوجهترین کاشیها است که فرانسیسکو دمتوس (Francisco de Matos) آنها را امضا کرده است و در سال ۱۵۸۴ تاریخگذاری شدهاند. بالای اینها سقف باشکوهی قرار دارد که تنها اثر سقف رنگ شده از دوره مدرن در لیسبون است. در داخل موزه، هنر و با ارزشترین گنجینههای کلیسا را که شامل نیایشگاه سنت جان میشود، نگهداری میکنند.
یکی از مکانهای برجسته، زیارتگاه ساو راکو است که شامل تابلوهای اوایل قرن ۱۶ است که زندگی افراد مقدس به تصویر کشیده شدهاند. حتما وقت خود را صرف دیدن قطعات برجستهای مثل جعبه جواهرات فرانسیس ژاویر (Francis Xavier) که در سال ۱۶۸۶ در گوا (Goa) از منبت نقره درست شده، کنید.
مجموعه جلیقههای قرن ۱۸ که با ابریشم و طلا گلدوزی شدهاند، از جمله مجموعههای نادر این موزهاند.
یکی از عجیبترین جاذبههای گردشگری لیسبون موزه باستان شناسی لیسبون است که پایینتر از روا اگوستا در مرکز شهر قرار دارد. برای ساخت بانک جدیدی از اشیا باستانی یک تیم حفاری بقایای خانههای عصر آهن و مخازن نگهداری ماهیان روم را کشف کرد و این موزه در اطراف محل حفاری ساخته شد. باستانشناسان این منطقه همان طور که کار پیشرفت میکرد، مصنوعات بیشتری از جمله موزاییکهای رومی و پایههای دیوارها و سایر آثار قدیمی کشف میکردند.
باستان شناسان ترجیح دادند که با وسایلی از تمدنهای مختلف در طی هزاران سال که به مرور کشف میشوند، در همین مکان موزه بسازند. البته در این مکان سفالها و سکههایی از زمان قرون وسطی نیز کشف شدند. بهجای اینکه با ماشین بولدزر روی این گنجینه جادویی چند لایه، حفاری کنند، تصمیم گرفتند تا با ساختن یک سایت باستانشناسی در تمام این محوطه، آثار باستانی این قسمت را حفظ کنند.
امروزه شما میتوانید با یک تور که از طبقه همکف شروع میشود از سالن نمایشگاه که از پنلهای شیشهای تشکیل شده دیدن کنید. این پنلها به بازدیدکنندگان اجازه میدهد که از حفاریهای زیرزمین دیدن کنند.
موزه مد و طراحی لیسبون که اغلب با نام مود (MUDE) شناخته میشود، در زبان پرتغالی بهمعنای تغییر است و این دقیقا همان چیزی است که سازندگان این هنر معاصر با مجموعه وسیعی از طراحیها و لباسهای قدیمی میکنند. مجموعهای که سرمایهگذار پرتغالی فرانسیسو کاپلو (Francisco Capelo) جمعآوری کرده است، شامل مبلمان و قطعات صنعتی از سال ۱۹۳۰ تا امروز و همچنین لباس، کفش و لوازم جانبی از همان دوره است. تعدادی نمایشگاههای فردی که ممکن است تعداد آنها به هزار هم برسد، بهصورت چرخشی نمایش داده میشوند. این موزه در محل پیشین بانک بی ان یو (BNU) قرار دارد و شما میتوانید به قسمتهای مختلف این ساختمان بروید و از آن دیدن کنید.
در حومه شمال غربی شهر یک خانه بزرگ جذاب قرار دارد که خانه مارکوس دفرانترا (Marques de Fronteira) است. این خانه که بهعنوان انبار شکار برای جاو دماسکارنهاس (Joao de Mascarenhas) در سال ۱۶۴۰ ساخته شده بود، بعدها بازسازی شد و بهعنوان کاخ مورد استفاده قرار گرفت. این کاخ بهعنوان یکی از زیباترین و آرامترین اقامتگاههای لیسبون باقی مانده است. خوشبختانه برخی اتاقهای این محل و زمینهای زیبای اطراف آن برای عموم قابل استفاده است و بازدیدکنندگان میتوانند از تور صبحگاهی محوطه برای دیدن فضای قرن ۱۷ پرتغال استفاده کنند.
بیرون موسیو نشیونال د ازولجو (Museu Nacional do Azulejo)، از بهترین مکانهای شهر است تا کاشیهای قرن ۱۷ را ببینید. این کاخ با نمونههای برجستهای از کاشیکاری تزئین شده است بهخصوص در اتاق مسابقه (یا اتاق جنگ). اینجا تابلوهای دیواری صحنههای جنگ را مرمت و تصاویر مبارزات طولانی و خونین برای از بین بردن پرتغال از حکومت اسپانیا را بازسازی کردهاند. جزئیات آن حیرتانگیز است و به جنگهای مختلفی که سرانجام استقلال کشور را از همسایه اشغالگر باز گرداند، واقعیت بخشیده است.
اینجا موزه نیست و هیچکدام از مبلمان یا دکوراسیون داخلی برچسبگذاری نشده است. سعی کنید که از راهنمای تور این کاخ استفاده کنید چراکه تورها میتوانند اجازه دسترسی به بخشهای بیشتر مثل سالن، کتابخانه و اتاق غذاخوری را بدهند. مورخان هنر، که بدون شک بهدنبال قطعات قابل توجهی هستند، بهدنبال تابلو پلگرینی (Pellegrini portrait) در این کاخ میگردند تا از آن بازدید کنند.
این تور بازدید از باغهای رسمی و محل سرسبزی که با گیاهان نیمه استوایی اراسته شده است، شامل میشود. در این کاخ زیبا، گالری شاه را پیدا خواهید کرد که تراسی شامل طاقچههای تزئینی با مجسمههای شاهان پرتغالی است. این مکان در بالای یک حوضچه پر از ماهی کپور قرار دارد. بهطور مشابه تراس نیاشگاه با پنلهای کاشی تزیین شده است که نمایشگر هنرهای معاصر یونانی و رومی و چندین مجسمه است که به قرن ۱۷ برمیگردند.
یکی از جاذبههای برجسته لیسبون، کانال آب آگواس ليورس است که از سال ۱۷۴۸ تاکنون، با لولهکشی از یک منطقه خوش آب و هوا از شمال شهر، آب پایتخت پرتقال را تامین میکند. قسمتی که دره آلکانتانا (Alcãntara valley) را پوشش میدهد، چشمگيرترين قسمت اين سيستم آبرسانی ساخته قرن هجدهم است، که حتی تا این اواخر بازدید از آن برای عموم آزاد بوده است.
البته چیزی که در تصویر میبینید بخش کوچکی از این کانال ۱۹ کیلومتری است. در واقع اگر شاخههای فرعی را هم حساب کنیم، طول واقعی آن ۵۸ کیلومتر است. البته شاید فکر کنید این ساخته قرن هجدهم چگونه آبرسانی میکند؟ ساختوساز این کانال بر اساس اصل جاذبه است و آب با سرعت ثابت پیشروی میکند و طراحی این کانال بهصورت شیبدار است به این صورت به تمام لیسبون آب توزیع میشود.
گنبد سفید کلیسای استرلا از تمام نقاط شهر به چشم میخورد. این کلیسا یکی از بزرگترین کلیساهای پایتخت است و روی تپهای واقع در غرب مرکز شهر قرار دارد. ساختن این کلیسا به دستور ماریا اول، دختر پادشاه خوزه اول در سال ۱۷۷۹ آغاز شد و در سال ۱۷۹۰ به پایان رسید. نمای سنگ آهک این بنا، از مجسمهها و چهرههای تمثیلی ساخته شده است و با برجهای دوقلوی کنار هم متقارن به نظر میآید.
معماری داخل این کلیسا بهگونهای است که در یک روز واقعا گرم، فضای داخلی هوای مطبوع و خنکی دارد. وقتی وارد این کلیسا میشوید آرامگاه ماریا اول در این کلیسا قرار دارد، اما آنچه که قطعا باید بهدنبال آن باشید، صحنه خارقالعاده تولد عیسی است، که ماچادو کاسترو (Machado de Castro) روی چوب بلوط ساخته است. این صحنه در یک اتاق که گاهی اوقات قفل شده نمایش داده میشود. اگر به این کلیسا رفتید از متصدی بخواهید تا آن را به شما نشان دهد. خارج کلیسا و در مقابل آن، پارک جاردیم دا استرلا (Jardim da Estrela) وجود دارد که زیباترین پارک لیسبون و محل عالی برای پیک نیک است.