استرالیا کشوری متشکل از سرزمین اصلی قاره به همراه جزایری در اطراف است. ششمین کشور بزرگ دنیا، سه منطقه زمانی را پوشش میدهد. پایتخت استرالیا شهر کانبرا بوده و از شهرهای بزرگش میتوان به سیدنی ، ملبورن ، پرت و بریس بین اشاره کرد. دین اکثر اهالی این کشور مسیحیت بوده و مردم آن به زبان انگلیسی صحبت میکنند. امید به زندگی در استرالیا هشتاد و دو سال است.
فرهنگ غالب بر کشور استرالیا یک فرهنگ غربی مشتق شده از بریتانیا به شمار میرود اما به خاطر موقعیت جغرافیایی بیهمتای آن تحت تأثیر فرهنگهای بومی متعددی قرار گرفته است.
قدیمیترین ساکنین این کشور حدود چهل تا شصت هزار سال قبل در استرالیا ساکن شدند و سبک زندگی شکارچی داشتند. بومرنگ و ساز بادی «دیجریدو» (didgeridoo) توسط بومیان این قاره ابداع شدند و از نمادهای این کشور به شمار میروند. استرالیاییها معمولاً رک و روشن فکر هستند.
آنها دقیقاً منظور خود را به صورت مستقیم بیان میکنند. مردمان این کشور معمولاً از سایر فرهنگها بیشتر اهل معاشرت هستند. بیش از سه چهارم مردم در شهرها و مراکز شهری در طول ساحل زندگی میکنند.
انگلیسی زبان اول استرالیا محسوب میشود اما در واژگان، لهجه، تلفظ، دستور و نوشتار اندکی با انگلیسیهای دیگر متفاوت است. در سال ۱۷۸۸ حدود ۲۵۰ زبان بومی و گویش در استرالیا وجود داشت. امروزه تنها دو سوم این زبانها جان سالم به در برده و تنها بیست عدد از آنها شانس زنده ماندن در قرن آینده را دارند. علاوه بر این، زبانهای مهاجران اروپایی، آسیایی و خاورمیانه نیز به زبانهای مورد استفاده اضافه میشود.
لباسهای بومی استرالیا از مد این کشور متفاوت است. لباسها امروزه تحت تأثیر تجربه زندگی در سرزمینی ناهموار و همچنین تفریحات مدرنی چون شنا، موج سواری و فرهنگ ساحلی قرار گرفتهاند. این امر در پارچههای متفاوتی چون «مولِسکین» (moleskin) و پنبه کتان که برای منظورهای کاربردی توسعه یافتهاند بسیار مشهود خواهد بود. با توجه به آفتاب شدید این سرزمین، حتی نجات غریقها و کودکان لباسهای آستین بلند و کلاه آفتابی استفاده میکنند. برای ورزشهایی چون موج سواری نیز شلوارک و تیشرتهای رنگارنگ میپوشند. زنان اغلب در تابستان به لباسهای خنک و آزادی که از کشورهای اندونزی و هند برگرفته شدهاند روی میآورند.
مردم استرالیا خیلی آدمهای رسمیای نیستند، در نتیجه احوالپرسیها خیلی مستقیم و معمولی صورت میگیرند. دست دادن یک کار بسیار رایج بوده و معمولاً برای معرفی افراد تنها از اسم کوچک استفاده میکنند. در روز تولد و کریسمس مردم به هم هدیه داده و اغلب این هدایا در همان زمان دریافت و در حضور فرد اهدا کننده باز میشوند. زمانی که به خانه مردم استرالیا دعوت میشوید با خود گل یا شکلات به همراه ببرید ولی رسمیتر آن است که از قبل به میزبان زنگ زده و بپرسید که چه چیزی را ترجیح میدهد.
هر چند استرالیا سابقه طولانی حکومت سکولار را داشته، اما ارگانهای مذهبی نقش مهمی در زندگی عمومی مردم بازی کردهاند. کلیساهای مسیحی به ویژه نقشی کلیدی در توسعه آموزش، سلامتی و خدمات رفاهی ایفا نمودهاند. اگر چه کمتر از یک چهارم مسیحیان در مراسم هفتگی کلیسا شرکت میکنند، اما به هر حال کلیسای کاتولیک رومی بزرگترین تأمین کننده غیر دولتی خدمات سلامت و آموزش در این کشور بوده است.
معمولاً در اولین دیدار دو طرف با هم دست میدهند. اگر با کسی ملاقات کردید که قبلاً نیز وی را دیدهاید، مؤدبانه نیست درباره مسائل شخصی صحبت کنید. استرالیاییها در تعاملات روزمره خود بسیار غیر رسمی و راحت هستند و صدا کردن افراد با نام کوچک چیز عجیبی نیست. در برخی موارد کاری نادر، افراد را به عنوان یا نام خانوادگی صدا میکنند. هر چند به طور کل در موقعیتهای کاری مردم اندکی رسمیتر میشوند. استرالیاییها در کسب و کار بسیار رک بوده و هیچ نیازی به روابط طولانی مدت برای برقراری ارتباط کاری ندارند. آنها در فروش، اطلاعات واقعی و فروتنانه را بیشتر میپسندند. مشورت و صبر در تصمیم گیری در بین این مردم زیاد به چشم میخورد. با توجه به این که اهالی این کشور نه گفتن را به خوبی بلدند و هیچ تعارفی هم ندارند، بهتر است پیشاپیش مراقبت حرفها یا پیشنهاداتی که میدهید باشید.