اگر فکر میکنید دیدن محلهای بدون ماشینها در پاریس یک رؤیای بیهوده است، در اشتباه هستید. محلهی لادفانس از پیادهروهایی تشکیل شده که در میان آسمانخراشها، مجسمهها، فوارهها و باغهای گلکاری شده قرار گرفتهاند. اکثر تورهای فرانسه ایوار نیز در محله لدفانس اقامت دارند.
لدفانس که ۵۶۰ هکتار را در بر میگیرد، بزرگترین ناحیهی تجاری در اروپا است که به این منظور ساخته شده است. هر روز ۱۸۰,۰۰۰ کارمند به دفاتر خود در یکی از ۷۲ آسمانخراش این منطقه میروند. لدفانس نه تنها خانهی ۱۵ شرکت از ۵۰ شرکت برتر فرانسه است، بلکه ۲۵,۰۰۰ نفر از مردم و بیش از ۸ میلیون بازدیدکننده در سال را هم میزبانی میکند که برای دیدن مراکز خرید، معماری و موزههای فضای باز آن میآیند.
در پایان جنگ جهانی اول، طرحریزی برای تغییر محور تاریخی از طاق پیروزی در «ایتوئل» (Etoile) به لدفانس که منطقهای در مرز نواحی مرکزی پاریس بود، صورت گرفت. نقشههای فراوانی برای آنچه که به عنوان «راه پیروزی» (Voie Triumphale) شناخته میشد، ارائه گشت. اکثر طرحها ردیفهای بی انتهایی از آسمانخراشهای شگفتانگیز به سبک مدرنیسم را در بر میگرفتند. بسیاری از آن نقشهها را در سال ۱۹۳۰ میلادی، معماران مشهوری مانند «لهکوربوزیر» (Le Corbusier) و «آگوسته پرت» (Auguste Perret) ارائه کردند. هیچ یک از طرحها به مرحلهی اجرا نرسیدند که عمدتاً دلیل آن «رکود بزرگ» در سالهای ۱۹۳۰ بود.
در سال ۱۹۳۱ میلادی اگرچه مقامات رقابت جدیدی را ترتیب دادند، اما هدف آنها کم کردن ارتفاع ساختمانها در امتداد «راه پیروزی» بود. تنها در انتهای خیابان طولانی در لدفانس، اجازهی ساختن برج وجود داشت. به این دلیل آنها چنین توصیهای را کردند که برجهای نزدیک به مرکز شهر چشمانداز ایتوئل را کور نکنند. اغلب شرکتکنندگان در رقابت در معماری کلاسیک یا مدرنیسم بودند؛ اما دوباره هیچ کدام از نقشهها عملاً تحقق نیافتند که دلیل آن فقدان سرمایهی لازم بود. پس از آن تمرکز اصلی از راه پیروزی به محلهی لدفانس تغییر پیدا کرد. نام «دفانس» از بنای «لدفانس دو پریس» (La Défense de Paris) نشأت گرفت که در سال ۱۸۸۳ در این مکان در یادبود جنگ سال ۱۸۷۰ ساخته شد و هنوز هم در آنجا قرار دارد.
پروژهی ساخت «طاق بزرگ لدفانس» (Grande Arche de la Défense) را «میتراند»، رئیس جمهور فرانسه حمایت کرد و قصد داشت ورژن قرن بیستمی طاق پیروزی را نمایش دهد. طراحی معمار دانمارکی، «اوتو وانسپرکلسن» (Otto von Spreckelsen)، بیشتر به بنای مکعبی شکل شبیه است تا طاق پیروزی! این بنا ۱۰۶ متر عرض و گذرگاه طاقدار مرکزی دارد. جوانب مکعب دارای دفاتری مستقر هستند و بر بام آن پاویونی وجود دارد که تا سال ۲۰۱۰ به روی بازدیدکنندگان باز بود. امروز اگرچه امکان بازدید از بام نیست، اما نمایی که از بالای پلهها میبینید، دیدنی است.
همهی ترافیک لادفانس در زیر زمین جریان دارد و روی زمین برای عابران پیاده طراحی شده است. توصیه میکنیم از خط مترو ۱ به سمت طاق بزرگ پیاده راه بروید و جاذبههای میان راه، مانند تاکستان کوچک، گیاهانی که در یک ردیف مرتب کاشته شدهاند، مجسمهها و دیگر ساختههای هنرمندانه را کشف کنید. از مجسمههای برجستهی این مسیر میتوان آثار «سسار» (César) و «میرو» (Miró) را نام برد. لدفانس همچنین محلی فوقالعاده برای خرید است. در «مرکز خرید فور تمپس» (4 Temps shopping mall) که یکی از بزرگترین مراکز خرید فرانسه است، همهی برندهای مد روز پوشاک، آرایشی، هدایا، اسباببازی و غیره را خواهید یافت. اگر گرسنه باشید رستورانهای بسیاری با منوهای متنوع بینالمللی وجود دارند. البته در ساعت ناهار ادارات سعی کنید مراجعه نکنید. مرکز خرید لذتبخش دیگر «سیانآیتی» (CNIT) است که از فور تمپس کوچکتر بوده، اما معماری بینظیر آن حتماً توجه شما را به خود جلب خواهد کرد.