اهالی کرواسی بسیار خانواده دوست بوده و همواره روابط بسیار نزدیکی با فامیلهای دور و نزدیک خود برقرار میکنند. یکی از رسوم رایج، نگهداری از والدین سالمند به جای فرستادن آنها به خانه سالمندان بوده و این فرهنگ غنی و همبسته را میتوان در ترانهها، لباسها، رقصها، افسانههای بومی و مراسم آئینی این کشور مشاهده کرد.
اگر در یک مراسم دوستانه اجتماعی شرکت کردید و حین معرفی افراد جدید به مهمانان، اول با معرفی خانمها شروع کردند جا نخورید. در فرهنگ کرواسی ابتدا بانوان و به ترتیب سن افراد معرفی را آغاز میکنند. معمولاً تا زمانی که به شما این اجازه داده نشده حق ندارید افراد را با اسم کوچک صدا کنید. کرواتها در ابتدا با دست دادن، ارتباط چشمی و جملات احوالپرسی بر اساس زمان با یکدیگر معاشرت را آغاز میکنند. احوالپرسی نکردن با کسی در یک مراسم یا دور همی که به طور معمول نیاز به این کار دارد یک توهین بسیار بزرگ و جدی در آداب و رسوم اجتماعی کرواسی محسوب میشود.
وقتی به خانه یک کروات دعوت شدید برای خانم خانه دسته گل بیاورید و حتماً دقت داشته باشید که تعداد شاخهها فرد باشد. در کرواسی خرافههایی در رابطه با دادن دسته گل به تعداد زوج وجود دارد. گل داوودی اغلب در خاکسپاری و بر روی قبر استفاده میشود پس توجه کنید که دسته گلتان شامل این گل نشود! اگر درباره انتخاب گل شک داشتید که چه گلی با چه تعدادی تهیه کنید، شاید بهتر باشد به سمت هدیه دیگری مانند یک جعبه شکلات یا نوشیدنی بروید که هر دو برای خانم میزبان قابل قبول هستند.
روش سنتی درخواست ازدواج در کرواسی با هدیه دادن یک سیب که سکهای به آن چسبیده از طرف پسر جوان آغاز میشود. این سیب نمادی از درخواست ازدواج در این کشور محسوب میشود. اگر دختر این سیب را بپذیرد دو نفر با هم به طور رسمی نامزد میشوند. یک رسم سنتی دیگر ازدواج در کرواسی که برای جوانان امروزی اندکی عجیب به نظر میرسد، خریدن عروس است! داماد آینده به طور مرسوم دختر را از پنجره اتاقش صدا زده و از او درخواست ازدواج میکند. از اینجا معامله آغاز شده و قیمت آنقدر بالا میرود تا خانواده دختر، عروس آینده را به داماد بدهند. پس از اتمام معامله داماد باید قول بدهد که تا پایان عمر از عروس خود مراقبت کرده و به او احترام میگذارد. این رسم در واقع خیلی حول محور پول نمیچرخید بلکه داماد باید سخاوت خود را به خانواده عروس ثابت میکرد تا بدانند دخترشان چقدر برای پسر جوان میارزد.
بعد از مراسم ازدواج قبل از آن که عروس وارد خانه جدید خود شود باید چیزی را به سمت بام پرتاب میکرد. این وسیله میتوانست هر چیزی از بطری نوشیدنی تا سیب باشد. اگر شی پرتاب شده به بام نمیرسید و دوباره به زمین باز میگشت گفته میشد که این زوج به زودی از هم جدا خواهند شد.
احترام گذاشتن به رفتگان خانواده یک فرهنگ مهم در کرواسی به شمار میرود. مراسم معمول تدفین شامل تزئین خانه متوفی شده که خانواده، دوستان و آشنایان او برای عزاداری در آن جمع میشوند.
ابراز نهایت اندوه و غصه را میتوان از سمت بانوان خانواده انتظار داشت. زمانی که پیکر متوفی را به سمت گورستان میبرند، زنگوله کوچکی در بیرون خانه به صدا در میآید که به نشان آغاز آخرین سفر فرد فوت شده است.
طبق رسوم تنها مردان اجازه حمل مرده را دارند. بعد از مراسم هیچ غذایی طبخ نشده و تمام پنجرههای خانه متوفی را میبندند و تا ۸ روز هیچ لباسی نباید در آن خانه شسته شود.
امروزه این رسم تنها برای ۲ یا ۳ روز رعایت میشود. اهالی خانواده برای صرف غذا باید به بیرون از خانه یا نزد همسایگان بروند. در روزگاران قدیم زمانی که شوهر یک زن فوت میکرد وی باید تا آخر عمر لباس عزا به تن میداشت.
تمام رسومی که در بالا از آنها یاد شد در روزگاران جدید رعایت نمیشوند اما در بسیاری مناطق روستایی کرواسی هنوز هم میتوان آنها را مشاهده کرد. همان طور که حال و هوای مدرن به تدریج کل کشور را در بر میگیرد، برخی از این رسوم را تنها در کتابها میتوان خواند یا از نسلی به نسل دیگر منتقل میشوند؛ اما بلد بودن این رسوم خود یک ارزش مهم محسوب میشود.