gardeshban.ir

مکان‌های باور نکردنی در سراسر دنیا وجود دارد که مردمان، فرهنگ و ویژگی‌های منحصر به فردشان برای ما عجیب هستند.به نظر میرسد که رازی مشترک، ساکنان این مکان‌ها را دور هم جمع کرده است.  

در ادامه با ما همراه باشید تا ۵ مکان با مردمی عجیب که باور نمیکنید را با هم مرور کنیم.

۵. سرزمین کوتوله‌ها – چین

زندگی در اجتماع برای معلولان دشوار است. با این حال قلمرویی سحرانگیز مختص به آن‌ها در نزدیکی شهر کونمینگ چین وجود دارد. این دنیای منحصر به فرد فقط مختص به کوتوله‌ها میباشد و آن‌ها از سرتاسر دنیا آن‌ها را میپذیرند. اکنون جمعیت این مکان ۱۲۵ نفر است که از ۱۹ تا ۴۸ سال سن دارند.

ساکنان این دهکده لباس‌های بَزم در اشکال کوتوله، فرشته، اِلف، پرنسس و نگهبان به تن میکنند. خانه‌های آن‌ها به شکل درخت و قارچ است. اغلب ساکنین در خانه‌هایی زندگی میکنند که تجهیزات حمام و دستشویی و اثاثیه آن‌ها متناسب با ویژگی ظاهری آن‌ها ساخته شده است. زندگی در اینجا راحت است و هیچ کسی وجود ندارد که آن‌ها را به خاطر ظاهرشان تمسخر کند.

همه‌ی ساکنین مشغول به کاری هستند. آن‌ها برنامه‌هایی اجرا میکنند و توریست‌ها را برای گردش به اینجا راهنمایی میکنند. روز‌های یکشنبه بعد از اینکه کار‌های خانه را انجام دادند، والیبال بازی میکنند و در کلاس‌های رایگان آموزش زبان انگلیسی شرکت میکنند.

علیرغم آنکه نظر‌های مختلفی درباره این دهکده وجود دارد، ساکنان آن راضی و خشنود هستند. آن‌ها در دنیای آسوده مختص به خودشان زندگی میکنند و خانه و شغل خودشان را دارند. بعلاوه در این دهکده مدرسه و بیمارستان، سوپرمارکت، کافه و گل فروشی هم وجود دارد.

۴. مردمان پیرا‌ها

یکی از قبایل جنگل‌های آمازون در کشور برزیل، شادترین قبیله دنیا نام گرفته. مردمان این قبیله قادر به شمارش نیستند. همچنین آن‌ها تنها دو رنگ یعنی تیره و روشن را میشناسند. ان‌ها از تاریخ و تقویم اطلاعی ندارند. یک تا دوبار در روز غذا میخورند و گهگاهی به مدت ۲۰ دقیقه میخوابند. چون اعتقاد دارند که خواب طولانی مدت، قدرت آن‌ها را از بین میبرد.

آن‌ها فقط سه شکل از نسبت‌ها را میشناسند: نوزاد، والدین و خواهر و برادر. هیچگونه رتبه بندی در میان مردمان این قبیله وجود ندارد و هیچ دزدی و یا جرمی رخ نمیدهد. آن‌ها هیچگونه دارایی و یا تعصبی ندارند. زبان ان‌ها از سه حرف صدادار و هفت حرف بیصدا تشکیل شده است.

مردمان قبیله پیرا‌ها شاد هستند. در طول شب آواز میخوانند و اعتقاد دارند که رویا و واقعیت، هر دو اهمیتی یکسان دارد. آن‌ها هر ۷ سال یکبار نام خود را تغییر میدهند. نام و ویژگی‌های هزاران گیاه و حیوان را میشناسند و میتوانند به ذهن بسپارند. کودکان آن‌ها به جای اسباب بازی‌های معمول، با درختان، گل ها، سگ‌ها و ارواح جنگل بازی میکنند.

​

۳. جزیره ایکاریا

در جزیره ایکاریا، از هر سه نفر در میان، یک نفر تا ۹۰ سال عمر میکند. بیشتر جمعیت این جزیره تا ۱۰۰ سال زندگی میکنند. راز این مسئله در طبیعت بهشتی این جزیره‌ی دریای اِژه، وجود هشت چشمه‌ی درمانی و حضور کم گردشگران در این منطقه نهفته است. با اینحال کسی در این جزیره احساس تنهایی نمیکند. چون در اینجا ده هزار نفر دوستانه در کنار هم زندگی میکنند.

تعداد بسیار کمی از ساکنان این جزیره به آلزایمر و دیگر مشکلات ناشی از پیری مبتلا هستند. در ایکاریا هیچ فشار و عجله‌ای وجود ندارد. مردم با نهایت توان خود کار میکنند. در مسیر‌ها کوهستانی پیاده روی میکنند و میوه‌های باغستان خودشان را مصرف میکنند. مردم ایکاریا شیفته‌ی روغن زیتون، نان، شیر بز و دمنوش هستند. آن‌ها شب‌ها زمان خود را با همسایه‌ها و به صرف یک نوشیدنی سپری میکنند.

وقتی از یکی از زنان صد و یک ساله‌ی ایکاریا در روز تولدش، درباره راز طول عمرشان پرسیدند، او به شوخی گفت: ما اینجا تنها کاری که انجام میدهیم این است که مرگ را فراموش میکنیم.

۲. کاندیدو گودوی

کاندیدو گودوی در کشور برزیل واقع شده و شهرت آن به دلیل چند قلو‌های بسیار زیادی است که در آنجا متولد شده اند. در ۸۰ خانواده کاندیدو گودوی، ۴۴ چند قلو وجود دارد.

بیشتر خانواده‌ها در زمان جنگ جهانی اول از آلمان به اینجا آمده اند. در اوایل دهه‌ی ۹۰ میلادی، تعداد چند قلو‌های این مکان توجه خبرنگاران را به خود جلب کرد. مقامات محلی که از توجه جهانی خشنود بودند، این مکان را سرزمین چندقلو‌ها نامیدند. موزه‌ای افتتاح و مجسمه‌ای از نماد باروری نصب کردند.

دانشمندان نظریات مختلفی درباره علت این پدیده داشتند از جمله آب ویژه کاندیدو گودوی، جدا افتادگی این منطقه و همچنین آزمایشات یوزف منگله، پزشک ارتش نازی.

افراد محلی درباره منگله میگویند که او در لباس مبدل و به عنوان دامپزشک به سرتاسر این منطقه سفر کرد. در همان زمان بود که اولین افزایش تولد ناگهانی چندقلو‌ها در کاندیدو گودوی به ثبت رسید.

گفته میشود که معلمان محلی در کلاس‌های درس به سختی میتوانند دانش آموزان چندقلویشان را از هم تشخیص دهند.

۱. قبیله‌ وادوما

مردمان این قبیله دچار نقص ژنتیکی در ناحیه پا هستند که پا خرچنگی نام دارد. به دلیل اینکه پا‌های آن‌ها فاقد سه انگشت میانی است، به آن‌ها قبیله پا خرچنگی میگویند.

دانشمندان معتقدند که علت این نقص، به قوانین گذشته‌ی قبیله در مورد ممنوعیت ازدواج با افراد خارج از قبیله برمیگردد. یکی از پدران این قبیله که دو فرزند با پنج انگشت و سه فرزند با دو انگشت دارد میگوید:

"وقتی بچه بودم ظاهرا برایم عجیب نبود. مادرم و بقیه مردم هم دو انگشت داشتند. احساس بدی نسبت به ظاهرم نداشتم. بچه‌ی فعالی بودم و راه طولانی را تا شهر پیاده میرفتم. "