در سفر به پاریس میتوان تفریحات و سرگرمیهای متعددی را تجربه کرد اما بسیار جای افسوس خواهد بود اگر به سراغ این موزههای ارزشمند نروید. این موزههای پاریس با معماری خیرهکننده، افسونگر و زیبا گردشگران را یکی پس از دیگری به درون خود میکشانند. اگر فرصت شما محدود است حداقل سعی کنید یکی از موزههایی که در این مطلب به شما معرفی میکنیم را در فهرست بازدیدهای خود جای دهید.
رنگهای اصلی، لولهها و کانالهای تهویهی هوای از بیرون کار شده، به «مرکز پمپیدو» (The Centre Pompidou) نمایی بخشیدهاند که به یکی از مشهورترین جاذبه های پاریس تبدیل شده است. دو معمار ایتالیایی و بریتانیایی یعنی «رنزو پیانو» (Renzo Piano) و «ریچارد راجرز» (Richard Rogers) با این طرح شبیه به یک موتورخانه از بیرون، توانستند برندهی رقابت بر سر طراحی این مرکز شوند. آنها تهویه هوا، لولهها، پله برقی، آسانسور و بالابرها را بیرون از ساختمان قرار دادهاند و فضایی قابل ملاحظه را درون آن آزاد باقی گذاشتند. فعالیت چند زمینهای مرکز هم به نوبه خود انقلابی محسوب میشود و در آن میتوان مهمترین موزه هنر مدرن اروپا ، کتابخانه، فضای نمایشگاه و پرفورمنس و سینمای رپراتور را مشاهده کرد. بزرگترین مجموعهی هنر مدرن اروپا امروزه در این مرکز دیده میشود.
موزه لوور بزرگترین و پربازدیدترین موزهی جهان شناخته میشود که بازدید از آن در سال ۲۰۱۷ به رقم باورنکردنی ۸,۱ میلیون نفر رسید. لوور به دلیل نگهداری از شاهکارهایی همچون تابلوی مونالیزا شهرت دارد اما موزه به خودی خود بنایی تحسین برانگیز به شمار میآید. حدود ۳۵,۰۰۰ اثر هنری مربوط به هشت بخش در سه جناح ساختمان به نمایش درآمدهاند که نقاشی و مجسمهسازی عمدهی آثار را تشکیل میدهد.
ایستگاه قطار سابق در سال ۱۹۸۶ بازسازی و به موزه اورسی تبدیل شد که بزرگترین مجموعهی آثار امپرسیونیست (حدود ۴۸۰ نقاشی) و شاهکارهای پست امپرسیونیست جهان (حدود ۱۱۰۰ نقاشی) را در اختیار دارد. آثار اورسی از پایان تاریخ مجموعههای لوور یعنی حدود سال ۱۸۴۸ آغاز شده و تا شروع تاریخ مجموعههای مرکز پمپیدو یعنی حدود سال ۱۹۱۴ ادامه دارد. در واقع شصت سال تاریخ هنر در اورسی روایت میشود که سالانه بیش از سه میلیون بازدیدکننده را به خود جذب میکند.
«گالری ملی گرند پله» (Galeries Nationales du Grand Palais) در بنای «گرند پله» قرار دارد که برای «نمایشگاه جهانی ۱۹۰۰» (1900 Exposition Universelle) توسط سه معمار مختلف ساخته شد و هر کدام یک نما برای آن طراحی کردند. این بنا در سال ۲۰۰۵ مورد بازسازی اساسی قرار گرفت و از آن زمان نمایشگاههای عظیم و پیشگامانهای در آن برپا میشود که از آثار «اروینگ پن» (Irving Penn) تا «مارک شاگال» (Marc Chagall) و زیورآلات «کارتیه» (Cartier) را دربرمیگیرد. رویدادهای هفته مد پاریس، فستیوال طعم غذای پاریس و اسکیت روی یخ نیز در آن برگزار میشوند.
«پتی پله» (Petit Palais) یا «کاخ کوچک» در آن سوی خیابان تحتالشعاع برادر بزرگترش، گرند پله، قرار گرفته است. پتی پله یکی از جذابترین موزههای هنرهای زیبای پاریس شمرده میشود و در آن آثاری گوناگون از «پوسن» (Poussin)، «دوره» (Doré)، «کوربه» (Courbet) و هنرمندان امپرسیونیست به همراه نقاشیها و مجسمههایی از دوران باستان تا سال ۱۹۰۰ مشاهده میشود. طرفداران هنر آرنوو میتوانند در طبقهی پایین از مشاهدهی زیورآلات و اشیای خردهریز از طراحان برجسته «دوران زیبا» (Belle Epoque) مثل «لالیک» (Lalique) و «گاله» (Gallé) و مبلمان و ظروف سرامیکی بهرهمند شوند.
«موزه معماری و مجسمههای تاریخی» (Cité de l’Architecture et du Patrimoine) در سال ۲۰۰۷ بازگشایی شد. ابعاد این موزه اولین چیزی است که بیننده را تحت تأثیر قرار میدهد. طبقهی همکف مملوء از بخش هایی از ساختمانهای تاریخی و سردر کلیساها در ابعاد واقعی و نمایشگرهای تعاملی است. در طبقهی بالا اتاقهای تاریک با کپیهای کامل از نقاشیهای دیواری «مورال» (mural) از قرون وسطی و رنسانس و پنجره هایی با شیشه های رنگی وجود دارد. مهمترین نمونه از معماری مدرن در این مجموعه، ماکتی از آپارتمان «شهر درخشان» (Cité Radieuse) طراحی شده توسط «لوکوربوزیه» (Le Corbusier) است که اصل آن در مارسی واقع است.
در ۱۴۰ اتاق «موزه کارناوالت» (Musée Carnavalet) تاریخ شهر پاریس به ترتیب زمانی از دوره «پیشا رومی» (pre-Roman Gaul) تا قرن بیستم روایت میشود. این بنا را که در سال ۱۵۴۸ ساختند، در سال ۱۸۶۶ با تلاشهای «هاسمن» (Haussmann) برای حفظ طراحی داخلی زیبای آن به موزه تبدیل شد. در اتاقهای اصیل قرن شانزدهمی آن مجموعههای رنسانس، پرترههای «کلوئه» (Clouet) نقاش فرانسوی دوره رنسانس، مبلمان و تصاویری از جنگهای مذهبی نگهداری میشود. در طبقهی اول مبلمان و نقاشیهای تا سال ۱۷۸۹ در اتاقهایی که دکوراسیون آنها بازسازی شده نمایش داده شدهاند و در ساختمان مجاور سالهای بعد از ۱۷۸۹ را خواهید دید.
«موزه دو که برانلی» (Musée du Quai Branly) در حاشیه رود «سن» (Seine) و در ساختمان خارقالعادهی «ژان نوول» (Jean Nouvel) واقع شده و فرهنگهای غیراروپایی را به نمایش میگذارد. هنر بومیان آفریقا ، اقیانوسیه، آسیا و آمریکا در این موزه مشاهده میشود. از گنجینههای این موزه میتوان به مجسمهی نیمه انسان «دوگون» (Dogon) از مالی، لباس ویتنامیها، ماسکهای گابنیها، مجسمههای آزتک، تونیک بافت پَر از پرو و نقاشیهای فرسکوی کمیاب از اتیوپی اشاره کرد.