سالهای بسیاری طول کشیده تا فرهنگ مردم صربستان به شکل امروزیاش درآمده و از آنجایی که حدود 3 قرن تحت سلطهی عثمانیها بودهاند، سنتهایشان تا حد زیادی از آنها تأثیر پذیرفته است. صربیها به شدت به هنر علاقه دارند و به همین دلیل، نقاش، مجسمهساز، بازیگر و آهنگسازان بسیاری را میتوان در میان مردم پیدا کرد. بعد از انقلاب صربستان و مستقل شدن این کشور، روی فرهنگ صربی بیشتر کار شد تا بتوانند آن را بیشتر از قبل تقویت کنند.
مردم این کشور به زبان صربی صحبت میکنند که مردم کرواسی و بوسنی نیز بر اساس ایدهی «فهم متقابل» میتوانند زبان آنها را متوجه شوند. این زبان، گویشهای متفاوتی را دربرمیگیرد؛ اما زبان استاندارد آن بر پایهی گویش «اشتوکاوی» (Shtokavian) میباشد و در کشورهایی همچون کرواسی، رومانی، مجارستان و اسلواکی نیز به عنوان زبان اقلیت شناخته میشود. زبان صربی، 2 سیستم نوشتاری متفاوت دارد. مردم از الفبای «سیریلیک» (Cyrillic) هنوز در مدرسه و برای اسناد رسمی کمک میگیرند و در سایر موارد، بیشتر از الفبای لاتین استفاده میکنند همچنین بیشتر مردم صربستان، مسیحی و پیرو کلیسای ارتدکس هستند. البته پیروان کلیسای کاتولیک و دین اسلام را نیز میتوان میان آنها پیدا کرد. درمجموع نمیشود گفت که صربیها یک مذهب ملی به خصوص دارند؛ اما مسیحیهای ارتودکس، تعدادشان بیشتر است و «اسلاوا» (Slava) را جشن میگیرند که در «عید مقدسان» برگزار میشود.
غذاهای سنتی صربستان به دلیل نزدیکی این کشور به یونان ، شباهت بسیاری به غذاهای سنتی یونانی دارد. صربیها، خوراکیهایی همچون ژله، مربا، سوسیس و ترشی را که مردم در بیشتر کشورهای دیگر از مغازهها به صورت آماده میخرند، خودشان درست میکنند و این موضوع مایهی افتخارشان است. باقلوا و «کولیوا» (Koljivo) از جمله دسرهای معروف این ناحیه به شمار میروند.