تصویرسازی شگفتانگیز از برزیل همواره این کشور را در فهرست برترین مقاصد گردشگری جهان قرار داده است. با اینحال، گزارشهای مربوط به جرائم باندهای فروش مواد مخدر هرگز از دید رسانههای بینالمللی پنهان نماندهاند. این امر موجب خلق تصویری متناقض از یک سرزمین استوایی از یکسو و کشوری خطرناک از سویی دیگر شده و گردشگران را برای دیدار یا عدم دیدار از برزیل به شک انداخته است. این مقاله کمک میکند تا با رعایت موارد زیر، شک و شبهههای شما برای سفر به برزیل برطرف شود.
مناطقی نظیر ریودوژانیرو ، آمازون، آبشارهای ایگواسو و سائوپائولو بدون شک ارزش بازدید را دارند. با اینحال، از رفتن به مناطق دورافتادهتر برای ماجراجویی نظیر بونیتو (Bonito)، فورتالِزا (Fortaleza)، ناتال (Natal)، سانتا کاتارینا (Santa Catarina)، بِلم (Belem) و ایلیا گرانده (Ilha Grande) ترس به دل خود راه ندهید.
سه دلیل خوب برای این کار وجود دارد؛ اول اینکه کیف شما در معرض خطر دزدی قرار میگیرد، زیرا برداشتن کیف و فرار کردن برای یک دزد، احتمالاً در زمانی که حواس شما پرت شده، کار بسیار آسانی است. دوم اینکه برزیل یک کشور استوایی با خزندگان فراوانی است و اگر شما کیف خود را بر روی زمین بگذارید، ممکن است یکی از آنها به داخل کیفتان بخزد. دلیل آخر اینکه گذاشتن کیف بر روی زمین در برزیل، موجب بدشانسی میشود. این موضوع یکی از آن دسته خرافاتی محسوب میشود که در جامعهی برزیلی ریشه دوانده است. مهم نیست که به این موضوع باور داشته باشید یا نه، اگر کیف خود را بر روی زمین بگذارید، فردی به شما برای این کار تذکر خواهد داد.
برزیل روزگار سختی را در جدال با رسانههایی سپری میکند که سعی در به تصویر کشیدن چهرهی منفی این کشور در رابطه با آمار جرم و جنایت دارند. درحالیکه این وقایع بدون شک بیپایه و اساس نیستند، اکثراً در مناطق فقیرتر و تحت تسلط باندهای مواد مخدر رخ میدهند؛ بهعبارتی دیگر، این مناطق دور از محوطههای گردشگری مهم قرار دارند. واقعیت این است که اکثر گردشگران به مقصد برزیل، این کشور را بدون حادثهای ناگوار ترک میکنند. با اینحال، حادثه خبر نمیکند و بهتر است برای جلوگیری از انجام آن هر کاری کنید؛ وسایل قیمتی خود را در هتل قرار دهید، در خیابان از تلفن همراه استفاده نکنید و کیف خود را بهصورت اریب بر روی شانه بیندازید.
برخی از زاغهنشینهای برزیل نظیر ویدیگال (Vidigal) در ریودوژانیرو امن هستند. با اینحال، اکثر زاغهنشینها برای مراجعه توصیه نمیشوند، مگر اینکه یک راهنمای محلی شما را در این سفر همراهی کند. از آنجاییکه بسیاری از زاغهنشینها در اختیار گروههای مواد مخدر قدرتمند و غیرقانونی قرار دارند، اگر آنها شما را در حوزهی تحت کنترل خود ببینند، برایشان یک تهدید خواهید بود و قبل از پرسیدن هرگونه سؤالی به آن واکنش نشان میدهند. اگر یک خودرو اجاره کردهاید، بهدقت مسیر حرکت خود را بر روی نقشه بررسی کنید؛ زیرا برخی مواقع جیپیاس بهطور اتفاقی شما را به سمت زاغهنشینها هدایت میکند. قبل از رانندگی از مسئولین هتل یا یک دوست محلی برای تائید مسیر صحیح حرکت خود سؤال کنید.
بدون شک میتوانید از برخی پارکهای ملی برزیل، نظیر جنگل تیجوکا در ریو، بهصورت انفرادی دیدن کنید. این جنگل از امنیت بالایی برخوردار است. با اینحال، دیگر پارکهای جنگلی برزیل همواره تمام تلاش خود را به بهکار میگیرند تا بهترین و قابل اتکاترین راهنماها را در اختیار توریستها قرار دهند. دو جنگل پانتانال (Pantanal) و جنگل بارانی آمازون در این دسته قرار دارند. هردوی این جنگلها مکانهای فوقالعاده جذابی به نظر میرسند، اما برای کاوشگران بیتجربه که ممکن است در جنگل گم شوند، بسیار خطرناک هستند.
گاهی اوقات امتحان کردن یک ساندویچ مکدونالد یا برخی از انواع فستفودها ما را به یاد خانه میاندازد، اما ترک این کشور بدون امتحان کردن غذاهای محلی برزیلی به معنی از دست دادن یک چیز بزرگ است. از پائو دو کیجوهای (pão de queijo) داغ یا همان نان و پنیر در اول صبح برای صبحانه گرفته تا فِیجوادا (feijoada) یا خوراک گوشت و لوبیا برای شام، برزیل دهها غذای منحصربهفرد دارد که باید آنها را امتحان کرد. اگر به شیرینی و شکلات علاقهمند هستید، ترافل برزیلی را از دست ندهید.
همه در برزیل به زبان انگلیسی صحبت نمیکنند. بهعلاوه این خیال خام را از سرتان بیرون کنید که میتوانید با کمی صحبت به زبان اسپانیایی، به خواستههای خود برسید. درواقع زبان اسپانیایی به زبان پرتغالی شباهتهایی دارد، اما همچنان متفاوت است و مردم برزیل متوجه صحبتهای شما نخواهند شد. بهترین کاری که میتوان انجام داد، تلاش برای یادگیری چند عبارت به زبان پرتغالی است. برزیلیها عاشق مردمی هستند که تمام تلاش خود را برای برقراری ارتباط به زبان پرتغالی به خرج میدهند.
به ۳ دلیل باید مراقب محل شنای خود در برزیل بود؛ دلیل اول اینکه برخی از آبهای این کشور آلوده هستند و ممکن است پس از یک شنای طولانیمدت موجب بیماری شما شوند. دوم اینکه برخی از مناطق برزیل دارای موجهای بسیار سهمگینی هستند و این امواج میتوانند جان هرکسی را که وارد دریا میشود به مخاطره بیندازند. سوم اینکه شهر رسیفی (Recife)، بهعنوان مرکز ایالت پرنامبوکو (Pernambuco) در شمال شرق برزیل، دارای شمار زیادی از کوسههای وحشی است. شهری که ساحل آن در زمرهی ۱۰ ساحل خطرناک دنیا از نظر حملهی کوسهها قرار دارد. توصیه میشود که در دریای رسیفی شنا نکنید. قبل از شنا کردن در هر ساحلی، با یک نجاتغریق به مشورت بپردازید.
اگر برای انجام کاری درست در وسط روز برنامهریزی کردهاید و کارتان با ۲۰ تا ۳۰ دقیقه تأخیر انجام شد، شگفتزده نشوید. سر وقت بودن در برزیل موضوع مهمی نیست و عجلهی بسیار برای رسیدن سر وقت به یک قرار، زیاد در این کشور معنایی ندارد. این موضوع ممکن است در ابتدا برای افرادی که به سر وقت بودن حساس هستند، کمی ناامیدکننده باشد؛ اما بهتر است تا از این موضوع ناراحت نشد. درواقع باید از این بیتوجهی به زمان لذت برد و کاملاً احساس آزادی را تجربه کرد.
بهتر است تا از انداختن دستمال توالت در سیستم فاضلاب در سراسر برزیل خودداری کرد. شاید بتوان چند بار از مهلکه جان سالم به در برد و احساس اطمینان کرد، اما نهایتاً آن لحظه که لولههای یک دستشویی عمومی میگیرند و صحنهای ناخوشایند را پدید میآورند، به سراغتان خواهد آمد. صرفاً از انجام این اشتباه، با انداختن دستمال توالت در سطل کنار دستشویی، خودداری کنید.
شما بهطورمعمول نیازی به زدن واکسن به هنگام سفر به برزیل ندارید، اما ممکن است اوضاع تغییر کند و بررسی این موضوع قبل از سفر ارزشش را دارد. زدن واکسن تب زرد قبل از ورود به برزیل بسیار توصیه میشود، بهخصوص که اگر گردشگران قصد دیدار از منطقهی آمازون را داشته باشند. برزیل بهعنوان یک کشور استوایی با انبوهی از پشههای مختلف، سرزمینی از بیماریهایی است که میتوانند به سراغ شما بیایند؛ بنابراین بهتر است تا از قبل به سراغ زدن واکسنها رفت. اگر بخواهید تا سفر خود را از برزیل، در هنگام همهگیر شدن یک بیماری در این کشور، به مقصدی دیگر ادامه دهید، ممکن است در صورت نداشتن تأییدیهی واکسنهای مربوطه از پرواز شما جلوگیری شود. بهمنظور جلوگیری از تأخیر در سفرهای خود، هرگز بدون بررسی این موارد به برزیل و دیگر کشورها مسافرت نکنید.