آبشار مونمورانسی (montmorency) که حتی از آبشار معروف نیاگارا هم مرتفعتر است، تنها چند دقیقه با شهر کبک فاصله دارد. این آبشار زیبا به هر گردشگری که به کبک سفر میکند، توصیه میشود. با ما همراه باشید تا با آبشار مونمورانسی بیشتر آشنا شوید.
نام این آبشار در سال ۱۶۱۳ توسط دریانوردی به نام «ساموئل دو شامپلن» که بنیانگذار شهر کبک بود از نام دوک مونمورانسی گرفته شد. نبرد مونمورانسی بین بریتانیا و فرانسه در قرن هجدهم هم در همین منطقه رخ داده بود. این آبشار سالها بعد به عنوان یکی از لوکیشنهای فیلم «ویسپرینگ سیتی» استفاده شد. امروزه این آبشار یکی از محبوبترین جاذبههای طبیعی در کبک است که حتما ارزش دیدن را دارد.
این آبشار که در پارک «آبشار مونمورانسی» واقع شده، بلندترین آبشار کبک و هشتمین آبشار بلند در کانادا است. این آبشار اگرچه حدود ۳۰ متر از نیاگارا بلندتر است، اما عرض آن به پهنای عرض آبشار نیاگارا نمیرسد. رستوران، تلکابین و پل معلق از دیگر ویژگیهای این مکان زیبا هستند. در فصلهای سرد سال و زمانیکه برف میبارد، اسکی یکی از فعالیتهای پرطرفدار در این پارک است. اما در فصول گرمتر سال مسیرهای پیادهروی و زمین بازی کودکان برای بازدیدکنندگان قابل دسترس هستند.
تمام فصول سال را میتوان زمان مناسبی برای بازدید از آبشار مونمورانسی در نظر گرفت؛ اما بهترین زمان بازدید از این آبشار اواخر بهار یا اوایل پاییز است. در این زمان میتوانید از هوای گرم و آفتابی و مناظر زیبای اطراف لذت ببرید. در میان دلایل سفر به کانادا، دیدن مناظر طبیعی شگفتانگیز این کشور اصلیترین دلیل بهشمار میآید. بهتر است در فصل تابستان از این آبشار دیدن کنید. هر سال در این فصل جشن بینالمللی آتشبازی برگزار میشود. در ماههای گرمتر، مقدار آهن موجود در آب باعث میشود آب کمی زردتر به نظر برسد.
راههای زیادی برای رسیدن به آبشار مونمورانسی وجود دارد. از داون تاونِ کبک تقریبا ۱۴ کیلومتر تا آبشارها فاصله است که با خودرو تقریبا ۱۵ دقیقه خواهد شد. اگر بخواهید با وسایل نقلیهی عمومی به این پارک بروید، چند اتوبوس برای آمدن به سمت آبشارها در شهر کبک وجود دارند که زمان حمل و نقل آنها ۴۵ دقیقه خواهد بود. بازدید از آبشارها رایگان است اما برای دیدن برخی از جاذبهها و استفاده از سرگرمیها باید پول پرداخت کرد. تلکابین و زیپ لاین ازجمله این موارد هستند.
چندین میلیون سال قبل، در دورهی «پالئوزوئیک» تمام شهر کبک در حاشیهی قاره واقع شده بود. این آبشار از بقایای همان دوران است که به رودخانهی مونمورانسی میریزد. این منطقه در گذشتههای دور محل زندگی ماهیها و اختاپوسهای عظیمالجثه بوده است.
مردم بومی که در گذشته در این منطقه زندگی می کردند از وجود آبشار خبر داشتند اما این ساموئل دی شامپلن بود که نام مونمورانسی را برروی این آبشار نهاد. همانطور که گفته شد نام این آبشار از نام یک دوک به نام «مونمورانسی دَمویل» گرفته شد اما با وجود اینکه این دوک هرگز این آبشار را ندید، نام او هنوز برروی آن قرار دارد او در سال ۱۶۱۲ بدون آنکه حتی یکبار در کانادا قدم گذاشته باشد، از دنیا رفت. ۱۵۰ سال بعد میان بریتانیا و فرانسه نبردی آغاز شد که بقایای دیوارها و دژهای بریتانیا هنوز در بخشهایی از پارک دیده میشود. این جنگ افسانهی «زن سفیدپوش» را بر سر زبانها انداخت. یک زوج عاشق به نامهای «ماتیلدا» و «لوئیس» قرار بود در ماه جولای ۱۷۵۹ ازدواج کنند. اما چند روز قبل از عروسی، بریتانیا به محلی در نزدیکی آبشار حمله کرد. لوئیس به جنگ اعزام و در همین جنگ کشته شد. ماتیلدا از اندوه مرگ لوئیس، لباس عروسش را به تن کرد و خود را از آبشار به پایین انداخت. برخی از مردم ادعا میکنند هنوز هم روح زنی سفیدپوش را میبینند که خود را از آبشار به پایین میاندازد.
اغلب تصور میشود آبشار مونمورانسی تنها یک آبشار است. در حقیقت این مکان از سه آبشار مجزا تشکیل شده و گراند سالت (Grand Sault) بزرگترین آبشار از میان این سه است. دو آبشار دیگر کوچکتر هستند و به ندرت در تصاویر دیده میشوند. یکی از آبشارها طبیعی است و دیگری توسط نیروگاه برق آبی شکل گرفته است که بقایای آن هنوز به چشم میخورد.
اگر سکوت و آرامش طبیعت چندان باب میلتان نیست، میتوانید کمی هیجان را در آبشار مونمورانسی تجربه کنید. شما میتوانید سوار تلکابین شوید یا در حالیکه آب خروشان رودخانه زیر پایتان حرکت میکند از روی پل معلق عبور کنید. اگر از ارتفاع نمیترسید از ۴۸۷ پلهی صخره بالا بروید و منظرهی فوقالعادهی اطراف را تماشا کنید. اگر باز هم به هیجان بیشتری نیاز دارید حتما زیپلاین را امتحان کنید.
در بالای صخره، در ساختمان مانوار مونمورانسی (Manoir Montmorency) یک گیفت شاپ و یک رستوران واقع شده است. این ساختمان نسخهی دقیقی از ساختمان اصلی به همین نام است که در سال ۱۹۹۳، حین بازسازی دچار آتشسوزی شد. در سال ۱۷۸۰، «فردریک هالدیمند» که در آن زمان یک فرماندار بود، این ساختمان را به عنوان یک خانهی ییلاقی ساخته بود. بعدها این عمارت باعث آشنایی یک زوج عاشق و آغاز یک عشق ممنوعه شد: شاهزاده «ادوارد»، پسر پادشاه «جورج سوم» و «تریس برناردین» یک زن متاهل. گفته میشود این رابطه ۲۷ سال طول کشید. این عمارت هرروز در فصول بهار و تابستان و در ایام کریسمس باز است.
البته منظور از این عبارت همان کله قند شیرین نیست؛ مه خوشایندی که در روزهای گرم تابستان از آبشار بلند میشود در فصول سرد سال روی صخرههای کنار آبشار یخ میبندد. به همین دلیل به این منظره، منظرهی کله قندی میگویند و در بعضی سالها از مواقع دیگر بیشتر به چشم میخورد.