غارها از دیرباز بهعنوان دروازهای به گذشته و مثالی از چگونگی تکامل سیاره زمین شناخته میشدند و همیشه توجه انسانها را به خود جلب میکردند. با وجود اینکه برخی از غارها برای گردشگران، قابل دسترس نیستند؛ بیشتر آنها با وجود سازندهای سنگی متمایز مانند استالاکتیکها و استالاگمیتها، چشمههای آب زیرزمینی و دیگر نقاط برجسته حیرتانگیز، از مکانهای محبوب بازدیدکنندگان و محلیها به شمار میآیند.
شاید برایتان جالب باشد بدانید که برخی از غارها آنقدر بزرگ هستند که میتوان آسمانخراشها و کل بلوکهای شهری نیویورک سیتی را در آنها جای داد. غارها میتوانند جادویی، هولناک، تسخیرشده یا زیبا باشند. در ادامه بزرگترین غارهای جهان را از نظر درازا و عمق به شما معرفی خواهیم کرد.
با بزرگترین غارهای جهان آشنا شوید:
غار «هانگ سون دونگ» (Hang Son Doong) که در سالهای اخیر در کشور ویتنام کشف شده، رتبه بزرگترین غار جهان را به خود اختصاص داده است؛ غاری که بازدیدکنندگان برای رسیدن به دهانه آن، باید حدود دو روز از بین اعماق جنگلهای صعبالعبور و رودخانهها عبور کنند و برای ورود به غار، ۸۰ متر پایین بروند. غار سون دونگ در سال ۱۹۹۱ توسط مردی به نام «هو خان» (Ho Khanh) کشف شد؛ فردی که در جنگلی در نزدیکی این غار زندگی میکرد؛ اما اولین کاوش در غار سون دونگ در سال ۲۰۰۹ توسط انجمن تحقیقات غارنوردی بریتانیا انجام گرفت. آنها قدمت این غار را حدود سه میلیون سال تخمین زدند.
بزرگی غار سون دونگ با حجم کل اندازهگیری شده ۳۸٫۵ میلیون متر مکعب بهحدی است که یک هواپیمای ۷۴۷ میتواند در داخل آن پرواز کند و یک محله در یکی از بزرگترین شهرهای جهان با برجهای ۴۰ طبقه در آن، جا میشود. در داخل این غار، جنگلهای انبوهی وجود دارند و پرندگان، میمونها و موجودات زنده بسیاری در میان درختان این غار زندگی میکنند.
۱۰۰ متر بالاتر از کف غار سون دونگ از سقف غار، آب میچکد و از حفرههای صخرهها، نور خورشید به داخل غار میتابد. فضای ماقبل تاریخی این غار به شکلی است که بازدیدکنندگان فکر میکنند در دنیای عصر یخبندان قدم برمیدارند و هر لحظه در انتظار بیرون آمدن یک دایناسور هستند.
غار سون دونگ در استان «کوانگ بین» و در پارک ملی «فونگ نا کِبنگ» قرار دارد. این غار که نام آن در زبان ویتنامی به «رود کوهستانی» ترجمه میشود، از سال ۲۰۱۳ به روی گردشگران باز شده است. جالب است بدانید که تیم غارشناسان انگلیسی در کاوش صورت گرفته در سال ۲۰۱۹، یک تونل زیرزمینی متصل به یک غار بزرگ دیگر به نام «هانگ تانگ» (Hang Thung) را یافتند؛ با اتصال این دو غار بهصورت رسمی، حجم غار سون دونگ به ۱٫۴ میلیارد متر مکعب خواهد رسید. این کشف همانند این است که فردی یک لامپ را روی قله اورست بگذارد و بگوید که این کوه، ۱۰۰۰ متر بلندتر از قبل است.
ارتفاع غار سون دونگ در نقاطی به حدود ۲۰۰ متر و عرض آن به ۱۵۲ متر میرسد. رودخانهای که در غار سون دونگ جریان دارد، پنج کیلومتر طول دارد و عمق کاوش شده غار، حدود ۹ کیلومتر است.
در داخل غار سون دونگ باید از تپهها بالا رفت، پایین آمد، سینهخیز رفت و در رودخانهها شنا کرد تا به انتهای غار رسید
شرکت «Oxalis Adventures»، تنها شرکتی است که در غار سون دونگ، تور برگزار میکند. تورهای چهار روزه این شرکت، تنها یک بار در هفته در ماههای ژانویه تا اوت (دی تا مرداد) برگزار میشود و هر بار، تنها ۱۰ نفر میتوانند وارد غار شوند. در هر بار سفر به این غار دو متخصص غارنوردی، سه راهنمای محلی، دو سرآشپز، دو جنگلبان و ۲۰ باربر، بازدیدکنندگان را همراهی میکنند.
در داخل غار سون دونگ باید از تپهها بالا رفت، پایین آمد، سینهخیز رفت و در رودخانهها شنا کرد تا به انتهای غار رسید. هزینه این تور هیجانانگیز به داخل غار سون دونگ برای ژانویه ۲۰۲۲، حدود ۷۰ میلیون دانگ ویتنام (۳۰۰۰ دلار) است.
تاکنون مشخص نشده است که غار ماموت تا کجا امتداد پیدا کرده است؛ اما طبق کاوشهای انجام شده، این غار زیرزمینی بیش از ۶۶۰ کیلومتر طول دارد و با حدود دو برابر طول غار «سیستما سک آکتون»، در رتبه اول لیست طویل ترین غارهای جهان قرار دارد. غارهای جدیدی در شبکه بهطور مداوم در حال کشف هستند؛ بنابراین نمیتوان گفت که واقعا گستردگی این سیستم غاری چقدر است. در غار ماموت، ستونهای غولپیکر عمودی به ارتفاع ۵۸ متر و حفرههایی به عمق ۳۲ متر وجود دارند.
انسانها بیش از ۴۰۰۰ سال است که در حال کاوش در غار ماموت هستند و امروز، این غار کماکان بهعنوان یکی از مهمترین جاذبههای گردشگری ایالت کنتاکی شناخته میشود. راهروها و اتاقهای این غار با کریستالهای سفید گچی تزئین شدهاند و در مسیرهای مختلف میتوان مجسمههای رنگی استالاکتیتها و استالاگمیتها را در کنار دیگر سازههای غاری مشاهده کرد؛ سازندهایی که بر اثر چکه کردن آب از سقف آهکی غار در طول میلیونها سال به وجود آمدهاند.
در میان عمیقترین حفرههای این غار، دو رود به نامهای «اکو» و «استیکس» جریان دارند و در تاریکی مطلق آن عجیبترین و نادرترین گونههای جانداران مانند ماهیهای کور، عنکبوتهای شبحوار سفید و سوسکهای کور زندگی میکنند.
غار ماموت در پارک ملی بههمین نام قرار دارد؛ پارکی که بیش از ۲۱۴ کیلومتر مربع مساحت دارد. پارک ملی غار ماموت در سال ۱۹۴۱ میلادی تاسیس شد و در سال ۱۹۸۱ در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت. این غار با قطر دهانه ۱۶ کیلومتری، دارای معبرهای نامنظم در زیرزمین است و دمای هوا در آن به بیش از ۱۲ درجه سانتیگراد نمیرسد.
به باور باستانشناسان، کماکان بخشهای عمدهای از غار ماموت کشف نشدهاند. قدمت غار ماموت به احتمال زیاد به ۲۴۰ میلیون سال قبل برمیگردد. اشیای یافت شده در این غار نشان میدهند که از حدود ۵۰۰ سال قبل از میلاد، انسانها در این غار سکونت داشتهاند؛ البته نشانهای از استفاده انسان از این غار پس از این تاریخ وجود ندارد.
غار «سیستما سک آتون» (Sistema Sac Atun)، یک سیستم غار زیرآبی است که در امتداد ساحل دریای کارائیب در شبهجزیره یوکاتان قرار دارد و دارای گذرگاههایی به شمال و غرب شهر تولوم در ایالت «کینتانا رو» در جنوب شرق مکزیک است. نام این غار در زبان اسپانیایی بهمعنای «سیستم غاری سفید» است.
پس از کشف اتصال غار زیرآبی «سیستما سک آتون» به غار آهکی «سیستما دوس اوخوس» (Sistema Dos Ojos) با طول ۸۲ کیلومتر در سال ۲۰۱۸، این غار با بیش از ۳۷۰ کیلومتر طول در رتبه دوم طویل ترین غارهای جهان قرار گرفت. غار «سیستما سک آتون»، بزرگترین غار زیرآبی جهان و بزرگترین غار کشور مکزیک است.
طبق نظر محققان، قدمت غار «سیستما دوس اوخوس» به دوران باستان برمیگردد و باستانشناسان با کاوش در این سیستم غاری، اطلاعات بسیاری درباره فرهنگهای مختلف به دست آوردهاند. سینوتها یا گودالهای آبی غار «سیستما دوس اوخوس»، مکانی محبوب برای اسنورکلینگ و غواصی در غار هستند و معمولا بیش از ۱۰۰ گردشگر در روز، از این غار دیدن میکنند. عمق بیشتر این مخزنهای آبی، حدود پنج تا هفت متر است.
برخی از تورهای غار «سیستما دوس اوخوس»، شامل دو غواصی ۴۵ دقیقهای بهعلاوه یک گردش یک ساعته در یک روز میشوند. «سیستما دوس اوخوس» در زبان اسپانیایی بهمعنای «دو چشم» است.
نام غار جیول از روی کریستالهای رنگارنگی برداشته شده است که میتوان آنها را در گوشههای داخلی غار پیدا کرد
غار «جیول» (Jewel) در ایالات متحده آمریکا با بیش از ۳۳۵ کیلومتر طول، یکی از بزرگترین غارهای جهان است که زیبایی آن، هر بینندهای را به حیرت وادار خواهد کرد. این غار در داکوتای جنوبی به واسطه چرخه آرام آبهای زیرزمینی اسیدی به وجود آمده است و فرآیند شکلگیری آن منجر به خلق استالاکتیتها، استالاگمیتها و سنگهای رسوبی شده است. رسوبات و سنگهای گچی غار جیول تنها در بخشهای خشک آن دیده میشوند و اشکالی مانند سوزن، گل، نان یا عنکبوت را به وجود آوردهاند.
غار جیول در جنگل ملی «بلک هیلز» (Black Hills National Forest) قرار دارد و با وجود چشماندازهای زیبا همچون جواهری در زیر و همچنین روی زمین میدرخشد. نام غار جیول یا غار جواهر از روی کریستالهای رنگارنگی برداشته شده است که میتوان آنها را در گوشههای داخلی غار پیدا کرد. این غار در سال ۱۹۰۸ بهعنوان یادبود ملی در آمریکا نامگذاری شد. برای بازدید از غار جیول و تماشای شکوه آن، تورهای بسیاری وجود دارند؛ چه بخواهید به سیستم غار در زیر زمین بروید و چه از مسیرهای پیادهروی در بالای زمین لذت ببرید.
غار «سیستما اوخس بلا» (Sistema Ox Bel Ha) در شعاع ۴۸ کیلومتری «سیستما دوس اوخوس»، یکی دیگر از بزرگترین غارهای کشور مکزیک قرار دارد. این غار که در سال ۱۹۹۶ کشف شده است، بیش از ۲۸۴٫۶ کیلومنر طول دارد. گفته میشود که تاریخ شکلگیری غار «سیستما اوخس بلا» به بیش از ۱۸ هزار سال قبل برمیگردد. نام این غار که از زبان مایایی یوکاتانی آمده است، به «سه مسیر آب» (Three Paths of Water)، ترجمه میشود.
غار «سیستما اوخس بلا» از زمان شکلگیری بهدلیل اثرات گرمایش جهانی، دچار سیلهای متعددی شده است؛ به همین دلیل، در حال حاضر این سیستم بهعنوان یکی از منابع برجسته آب شیرین در منطقه ارزیابی میشود. این غار در ایالت «کینتانا رو» در جنوب شرق مکزیک قرار دارد و یکی از بزرگترین غارهای زیرآبی کاوش شده در جهان به حساب میآید. بیش از ۱۴۰ مخزن طبیعی آب در سنگهای نرم آهکی در این غار وجود دارد.
شبکه غاری «شوآن گدونگ» (Shuanghedong Cave Network) در استان گوئیژو، طولانیترین غار چین است. این شبکه که با بیش از ۲۸۳ کیلومتر طول در سال ۱۹۸۷ کشف شد، مثالی بینظیر از اکوسیستمهای زیرزمینی به شمار میآید. حداقل سه رودخانه و همچنین چند آبشار در طبقات پایینی غار وجود دارند؛ پهنههای آبی که حیواناتی چون ماهیهایی با وزن بیش از چند کیلوگرم، میگوی غاری و سمندرها در آنها زندگی میکنند. قورباغه، حشرات، عنکبوت، خفاش، زالو، ماهی کور و قارچ از دیگر گونههای زندهای هستند که در این غار وجود دارند.
پس از کشف شبکه غاری «شوآن گدونگ» در اواخر دهه ۱۹۸۰، کاوشهای بسیاری از طرف کشورهای مختلف مانند ژاپن و فرانسه برای کشف رازهای غار و همچنین نقشهنگاری از گذرگاههای این غار انجام شده است. دما در شبکه غاری «شوآن گدونگ» در طول سال، ثابت و در حدود ۱۳ درجه سانتیگراد است. غلظت دیاکسید کربن نیز در هوای این غار از جنس سنگ گچ و «دولومیت» (dolomite)، حدود ۴۰۰ پیپیام است.
۶. غار اوپتیمیس تیچنا؛ اوکراین
«اوپتیمیس تیچنا» در زبان اوکراینی بهمعنای خوشبین است
غار «اوپتیمیس تیچنا» (Optymistychna)، طولانیترین غار سنگ گچی جهان و ششمین غار بزرگ دنیا در کشور اوکراین است که حدود ۲۵۷ کیلومتر طول دارد و به ۱۰ منطقه متفاوت تقسیم شده است؛ مناطقی که بر اساس ساختار گذرگاهها و انواع سنگ گچ یافت شده در آنها طبقهبندی شدهاند.
«اوپتیمیس تیچنا» در زبان اوکراینی بهمعنای خوشبین است. این غار در دهکده «کورولووکا» (Korolivka) واقع شده است و بهعنوان «غار هزارتویی» و مارپیچی تاریک شناخته میشود؛ زیرا ساختاری بسیار پیچیده دارد و پیمایش در آن مشکل است. البته نباید اجازه دهید که این مساله شما را از کاوش در غار «اوپتیمیس تیچنا» دلسرد کند. در این غار، بهخصوص در اعماق آن، گل و لای و لجن زیادی وجود دارد و برای همین، بازدیدکنندگان باید لباس و کفش مناسب برای پیمایش بههمراه داشته باشند.
پارک ملی «غار ویند» (Wind Cave National Park)، یکی از قدیمیترینها در نوع خود در ایالات متحده آمریکا است. غار داخل این پارک بهدلیل ساختار پیچیده و بسیاری از گذرگاههای زیرزمینیاش، بهعنوان «غار هزارتویی» طبقهبندی شده است. با اینکه غار «ویند» در هفتمین رتبه غارهای بزرگ جهان غار دارد؛ تراکم آن در مقایسه با دیگر غارهای این لیست، حیرتانگیز است. ۹۵ درصد از فرآیند ساخت سنگهای غاری کلسیتی جهان در این غار انجام میشود؛ گونهای از چکه سنگها که به واسطه فرسایش به وجود میآیند. غار ویند به داشتن متمرکزترین راهروهای غاری در جهان شهرت دارد.
افرادی که از غار ویند دیدن میکنند، باید زمانی را نیز به گشت و گذار در پارک ملی با ۱۱۴ کیلومتر مربع مساحت اختصاص دهند. پارک ملی غار ویند با چشماندازهای مسحورکننده، یک زیستگاه محافظت شده حیات وحش بومی است. این پارک ملی که در ۱۶ کیلومتری شمال شهر هات اسپرینگز در غرب داکوتای جنوبی واقع شده است، در سال ۱۹۰۳ توسط رئیسجمهوری «تئودور روزولت» تاسیس شد.
غار لچوگوئیا (Lechuguilla Cave) در پارک ملی غارهای کارلزبد (Carlsbad Caverns National Park) در ایالت نیومکزیکو در ایالات متحده آمریکا قرار دارد. لچوگوئیا، غاری آهکی و گچی است و بیش از ۲۴۲ کیلومتر طول دارد. این غار بهعنوان دومین غار عمیق آمریکا شناخته میشود. کریستالهای عظیمالجثه، سازندهای معدنی جذاب، تهنشستهای سولفور لیمویی رنگ و مرواریدهای غاری لچوگوئیا هر سال، توجه زمینشناسان بسیاری را از سراسر جهان به خود جلب میکنند. با وجود اینکه لچوگوئیا در دهه ۱۹۵۰ میلادی کشف شد، بیش از سه دهه طول کشید تا ایالت کلرادو اجازه کاوش بیشتر در این منطقه را بدهد.
بازدید از این غار برای عموم ممکن نیست و تنها دانشمندان، جهت پژوهش میتوانند از لچوگوئیا دیدن کنند. نام این غار از تنگهای برداشته شده است که غار در آن قرار دارد؛ در این منطقه گیاهی به نام «آگاوه لچوگوئیا» (Agave lechuguilla) رشد میکند و به همین دلیل، نام این غار را لچوگوئیا گذاشتهاند.
غار آهکی «کلیر واتر کیو سیستم» (Clearwater Cave System) در منطقه میری ایالت ساراواک در کشور مالزی قرار دارد. این غار در واقع، مجموعهای از غارهای بههم پیوسته است و با بیش از ۲۳۰ کیلومتر طول، یکی از بزرگترین غارهای جهان به شمار میآید. غار «کلیر واتر» بهتنهایی بیش از ۴۸ کیلومتر درازا دارد و بزرگترین غار در مجموعه غارهای «کلیر واتر کیو سیستم» به شمار میآید. این مجموعه غارها که در اواخر دهه ۱۹۷۰ میلادی کشف شد، در پارک ملی «گونونگ مولو» (The Gunung Mulu National Park) واقع شده است؛ پارکی که جزو میراث جهانی یونسکو است.
در مجموعه غارهای «کلیر واتر کیو سیستم»، یک رودخانه زیرزمینی و همچنین انبوهی از سازندهای سنگی منحصربهفرد وجود دارد. «کلیر واتر کیو سیستم» با وجود یک گذرگاه فوقالعاده بزرگ، یکی از بزرگترین غارها در جنوب شرق آسیا است که بهعنوان یک جاذبه گردشگری، طرفداران بسیاری دارد. نکته شگفتانگیز در مورد غارها این است که هیچکس، اندازه واقعی آنها را نمیداند. درست است که «کلیر واتر» در حال حاضر بهعنوان نهمین غار بزرگ دنیا شناخته میشود؛ اما باید بدانید که این مجموعه غار کماکان در حال کاوش است و ممکن است در آینده رتبه آن تغییر کند.
سیستم غاری «فیشر ریج» (The Fisher Ridge Cave System) در شهرستان «هارت» ایالت کنتاکی آمریکا قرار دارد و بخش از آن در پارک ملی غار ماموت واقع شده است. این غار با بیش از ۲۰۰ کیلومتر طول، پنجمین غار بزرگ آمریکا و دهمین غار طویل دنیا به شمار میآید. سیستم غاری «فیشر ریج» شامل دو بخش بزرگ است که با یک تونل ۳۰۰ متری بههم متصل میشوند. بخش شمالی این سیستم غاری، حدود ۱۸۰ کیلومتر طول دارد و شامل تعداد زیادی از تونلهای خشک میشود که شباهت زیادی به تونلهای غار ماموت دارد.
غارهای فیشر ریج در سال ۱۹۸۱ توسط گروهی از غارنوردان میشیگانی از انجمن غارشناسی ملی کشف شدهاند. تاکنون، ارتباطی میان این غار و غار ماموت در نزدیکی آن پیدا نشده است؛ اما در صورت کشف اتصال، طول این سیستم غاری به ۸۰۴ کیلومتر افزایش پیدا خواهد کرد. رد پاها، رد عصا، نقش و نگار حکاکی شده بر دیوارهای غار و تاریخگذاری کربنی نشان میدهند که این غار از ۳۰۰۰ سال قبل، توسط انسانها کشف شده بود.
غار «وریوف کینا» (Veryovkina)، عمیقترین غار شناخته شده جهان در تودهکوه آرابیکا در کوهستان گاگرا در قفقاز جنوبی و در منطقه گاگرای جمهوری «آبخاز» (Abkhazia) است. ورودی این غار با ابعاد سه در چهار متر در ارتفاع ۲۲۸۵ متری از سطح دریا در میان کوههای «کریپوست» (Krepost) و «Zont» (زونت) قرار دارد.
غار «وریوف کینا» در سال ۱۹۶۸ کشف شد و غارشناسان موفق شدند تا عمق ۱۱۵ متری این غار پیش بروند. پس از آن، غارشناسان بهطور پیوسته به کاوش در این غار پرداختند. در سال ۲۰۱۸، یک گروه روسی به عمق ۲۲۱۲ متری غار «وریوف کینا» رسید و به این ترتیب، این غار، عنوان عمیقترین غار جهان را به خود اختصاص داد.
دانشمندان معتقد هستند که با توجه به فشار لایههای بالایی زمین، عمیقترین غارهای دنیا نمیتوانند عمقی بیش از ۳۰۰۰ متر داشته باشند؛ اما ممکن است غاری با عمق بیشتر نیز کشف شود.
غار «کروبریا - ورونیا» (Krubera - Voronja) در نزدیکی دریای سیاه واقع شده است و با ۲۱۹۹ متر عمق، یکی از شگفتانگیزترین پدیدههای کره زمین به شمار میآید. این غار با بیش از ۲۰ کیلومتر طول، یکی از محبوبترین جاذبههای گردشگری کشور گرجستان است که توجه بسیاری از گردشگران، غارنوردان و دانشمندان را به خود جلب کرده.
غار «کروبریا - ورونیا» در تودهکوه آرابیکا در کوهستان گاگرا در قفقاز جنوبی و در منطقه گاگرای جمهوری آبخاز قرار دارد. غارشناسان اوکراینی در سال ۲۰۰۱ به عمق ۱۷۱۰ متری این غار دست یافتند؛ عمقی که ۸۰ متر پایینتر از عمیقترین غار دنیا در آن زمان، یعنی غار «لامپرش سوفن» (Lamprechtsofen) در اتریش بود. آخرین کاوش در این غار در سال ۲۰۱۲ میلادی صورت گرفت و غارشناسان اوکراینی موفق شدند تا به عمق ۲۱۹۷ متری برسند. در آن زمان، غار «کروبریا - ورونیا» بهعنوان عمیقترین غار دنیا و اورست غارهای جهان شناخته میشد؛ اما پس از کشف غار «وریوف کینا» در رتبه دوم لیست عمیقترین غارهای جهان قرار گرفت.
سوسکها، سختپوستان، عنکبوتها، شبه عقربها و غیره از جمله موجودات زندهای هستند که در غار «کروبریا - ورونیا» زندگی میکنند. صخرههای سنگ آهکی، سنگهای گدازهای و سایر مواد معدنی از دیدنیهای این غار هستند. «ورنیا» در زبان روسی بهمعنای کلاغ است؛ زیرا غارشناسان اوکراینی در سفر خود در سال ۲۰۰۱، پس از پیمایش عمق و طول غار ورونیا به تعداد زیادی از لانههای کلاغ برخورد کردند. البته بعدها غارشناسان، نام این غار را به احترام «الکساندر کروبر» (Alexander Kruber)، جغرافیدان و غارشناس روسی، غار کروبرا گذاشتند.
غار «سارما» (Sarma) در منطقه گاگرا در جمهوری آبخاز گرجستان قرار دارد. این غار با عمق ۱۸۳۰ متری، سومین رتبه را در لیست عمیقترین غارهای جهان به خود اختصاص داده است. غار سارما در سال ۱۹۹۰ کشف شد. ورودی غار در ارتفاع ۲۰۰۰ متری از سطح دریا در کوه آرابیکا واقع شده است. غار «سارما»، یک غار کارستی است. این از گذرگاهها و سالنهای بیشماری تشکیل شده است که با تونلها بههم متصل میشوند.
غار «سارما» به سه سطح تقسیم شده است. قسمت فوقانی غار از ورودی تا عمق ۴۲۰ متری است و پایینترین سطح غار از عمق ۹۰۰ متری آغاز میشود و تا عمق ۱۸۳۰ متر ادامه دارد. گفته میشود که عمق این غار به احتمال زیاد، بیش از دو کیلومتر است و کاوشهای آینده این موضوع را ثابت خواهند کرد.
غار «اسنژ ناجا» (Snezhnaja) یا سیستم غاری Illyuzia-Mezhonnogo-Snezhnaya با عمق ۱۷۶۰ متر و طول ۴۰٫۸ کیلومتر، چهارمین غار عمیق دنیا در گرجستان است. این سیستم غاری به غار «ایلیوزیا» (Illjuzia) متصل است؛ غاری که در کوه Bzybsky Massif در مجاورت کوه آرابیکا قرار دارد و دهانه آن در ۲۳۹۰ متری از سطح زمین واقع شده است.
غار «لامپرشس سوفن» (Lämprechtsofen Höhlensystem)، شبکهای از غارهای بههم پیوسته است که یک غار رودخانهای از جنس کارستی (سنگ آهکی) به شمار میآید. این غار با عمق ۱۷۳۵ متر، قبل از کشف غار کروبریا بهعنوان عمیقترین غار دنیا شناخته میشد. غار «لامپرشس سوفن» در دو کیلومتری شمال غرب سالزبورگ در کوههای «لئوگانگ» در کشور اتریش قرار دارد.
کاوش در غار «لامپرشس سوفن» برخلاف دیگر غارهای عمودی دنیا از پایین به بالا و از رودخانه صورت گرفته است. در حال حاضر، بازدیدکنندگان میتوانند از ۷۰۰ متر از طول این غار با اختلاف ارتفاع ۷۰ متری دیدن کنند. البته باید بدانید که بهدلیل بارشهای سنگین و ذوب شدن برفها، سیلهای فراوانی در غار «لامپرشس سوفن» به راه میافتد و برخی اوقات، گردشگران و کاوشگران در غار گیر میکنند.
غار «میقولدا» (Gouffre Mirolda / Lucien Bouclier)، یک غار کارستی است که در رشته کوه Haut-Giffre در جنوب شرقی فرانسه قرار دارد. این غار توسط یک چوپان به نام «مارک دگرینیس» (Marc Degrinis) در سال ۱۹۷۱ کشف شد. غار میقولدا با عمق ۱۷۳۳ متر از سال ۲۰۰۳ تا سال ۲۰۰۴ بهعنوان عمیقترین غار دنیا شناخته میشد.
غار «ژان برنارد» (Gouffre Jean-Bernard)، یکی از عمیقترین غارهای جهان در رشته کوه آلپ در جنوب شرقی فرانسه است. دهانه این غار، اولین بار در سال ۱۹۶۳ توسط یک گروه غارنوردی فرانسوی کشف شد. تاکنون بیش از ۱۳ ورودی غار «ژان برنارد» کشف شده است که بلندترین آنها در ارتفاع ۲۲۷۴ متری از سطح دریا قرار دارد.
غار «سیستما دل چرو دل کوئوون» (Sistema del Cerro del Cuevón) که از دو شکاف عظیم طبیعی متصل بههم تشکیل میشود، در استان کابرالس اسپانیا قرار دارد. این غار به عمق ۱۵۸۹ متر، عمیقترین شکاف در اسپانیا و در واقع، هشتمین غار عمیق دنیا است.
۹. غار ووت یو گات پات؛ اتریش
غار «ووت یو گات پات» (Wot-U-Got Pot) با ۱۵۶۰ متر عمق در شمال کشور اتریش قرار دارد. این غار تا طول ۱۱۳ کیلومتر کاوش شده است.
غار «سیستما گوآتلا» (Sistema Huautla)، یک سیستم غاری است که در رشته کوهی در ایالت اوآخاکا در جنوب مکزیک قرار دارد. برای دسترسی به این غار با ۱۵۶۰ متر عمق، بیش از ۲۵ ورودی شناخته شده کشف شده است.