شانگهای کلان شهری شلوغ و پر جنب و جوش در چین است که آمیزهای فریبنده از شرق و غرب در همهی حیطهها به نظر میرسد. در این مطلب ده مورد از بهترین رستورانهای شانگهای را بخوانید و به خاطر بسپارید.
رستوران «فرابنفش» (Ultraviolet)، رستورانی با تِم مفهومی خاص است که یک وعدهی غذایی علمی و آزمایشی کاملاً جدیدی را به شما ارزانی میدارد. سرآشپز مشهور فرانسوی، «پل پایرت» (Paul Pairet) این رستوران را در سال ۲۰۱۲ بنا کرد که هم ذهن و هم ذائقهی انسان را شگفتزده میکند. تجربهی شما در این رستوران از لحظهای که به مکانی مخفی برده میشوید، آغاز میشود. اتاقی بدون پنجره که چیزی جز یک میز بزرگ ده نفره در آن دیده نمیشود. سپس در ضیافتی چند حسی غرق میشوید که بر ترکیب طعمهای نامعمول هر پرس غذا تمرکز دارد. موسیقی، بو و تصاویر روی دیوار، فضا را در برمیگیرند. اما ستارهی این نمایش، غذا است. بیست نوع غذای جادویی مانند «صدف پاپ راک» (Pop Rock Oyster) و «نان سوپی با قارچ دنبلان» (Truffle Burnt Soup Bread) وجود دارد. عاشقان سرسخت غذا در رستوران فرابنفش میتوانند هم شکم و هم تخیل خود را غرق لذت کنند.
رستوران «بهشت گمشده» (Lost Heaven) گوهری کمیاب در بین انواع گستردهی رستورانهای شانگهای به شمار میآید. این رستوران متخصص غذاهای ناحیهی «یوننان» (Yunnan) است که به اندازهی غذاهای دیگر نواحی چین در دنیا شناخته شده نیستند. دکور رستوران از فضاهای یوننانی الهام گرفته شده و زمینه را برای چشیدن طعم تند غذاهای این منو آماده میکند. علاوه بر غذاهای چینی ، خوراکهای تایلندی، لائوس و برمهای را هم میتوانید در منوی بهشت گمشده بیابید. در غذاهای یوننانی از موادی مانند پنیر و گل استفاده میشود که در دیگر غذاهای چینی بسیار کم اتفاق میافتد. از سال ۲۰۰۶ که این رستوران افتتاح شد، مرکز فرهنگی و آشپزی استاندارد یوننانی شناخته میشود.
«میز شماره یک» (Table No. 1) در هتل «واترهاوس» (Waterhouse) واقع شده و خوراکهای اروپایی جدید را در محیطی مدرن اما غیررسمی عرضه میکند. میز شماره یک اولین ریسک شخصی سرآشپز «جیسون آترتون» (Jason Atherton) است که با «مارکو پیر» (Marco Pierre) همکاری کرده بود و نامش تحت برند «میز» (Maze) از «گوردون رمزی» (Gordon Ramsay) مطرح شد. عمدهی منوی رستوران تاپاس است و بر خلق طعمهای ساده و طبیعی با استفاده از مواد بومی و فصلی توجه دارد. محیط رستوران شیک و در عین حال راحت و دنج است و با نشاندن مردم در کنار هم بر میزهایی بزرگ، سعی بر افزایش تعامل و روابط اجتماعی مردم دارد. اگر آمادهی ارتباط جمعی هستید میز شماره یک مکانی فوقالعاده برای شماست که در کنار آن از تاپاسهایی دلچسب لذت ببرید.
رستوران دیگری که از ذهن خلاق پل پایرت بیرون کشیده شده، «آقا و خانم بوند» (Mr & Mrs Bund) بوده که جوایز زیادی را نصیب خود کرده است. یکی از این جوایز قرار گرفتن در لیست ۵۰ رستوران برتر جهان در اعتبارسنجی «سن پلگرینو» (San Pellegrino) در سال ۲۰۱۳ است. بشقابهای غذای رستوران بزرگ انتخاب شدهاند تا غذا به صورت اشتراکی میل شود و افراد با تست کردن غذاهای مختلف بهترین طعم متناسب با ذائقهی خود را انتخاب کنند. با وجود غذاهای ترکیبی مانند «کرامبل فوژراس» (foie gras crumble) و خرچنگ بخارپز شده که در سبوی شیشهای همراه با مرکبات، علف لیمو و وانیل سرو میشود، کیفیت غذاهای این رستوران را بدون اغراق میتوان در سطح جهانی تصور کرد. رستوران چشماندازی فوقالعاده به سمت «پودونگ» (Pudong) دارد و بسیار زیبا و شیک طراحی شده است.
«وامپوآ کلاب» (Whampoa Club) با ترکیب روح پرور خود از غذاهای سنتی چینی و ذائقههای مدرن توانسته به شهرت جهانی دست پیدا کند و سنگ بنای دستپخت شانگهای باشد. فضای رستوران لوکس بوده و به سبک آرت دکوی مدرن مربوط به سالهای ۱۹۳۰ در شانگهای طراحی شده است. همچنین رستوران سرپیشخدمت متخصص چای دارد که به شما کمک میکند از بین انبوه چایهای متنوع رستوران انتخاب کنید.
«یونیکو» (UNICO) بزرگترین رستوران تاپاس در آسیا و قطب هر آنچه که مربوط به آمریکای لاتین باشد، است. سرآشپز ستارهدار میشلن «مارو کولاگرکو» (Mauro Colagreco) سرپرستی رستوران را به عهده دارد و تاپاسهای خلاقانهای از سراسر آمریکای لاتین مانند «کونسوم تند گوجهفرنگی» (spicy tomato consommé) با میگو ببری کبابی را تهیه میکند. همه چیز از طراحی داخلی تا موسیقی، تجربهای تمام عیار خواهد بود. همچنین یونیکو به عنوان محلی هنری فعالیت دارد و از هنرمندان معاصر و رویدادهای روز میزبانی میکند.
در شهری پر از غذاهای چینی اشتها برانگیز، «آشپزخانهی چینی ژیندالو» (Xindalu China Kitchen) به جهت کیفیت و طراحی شیک و صمیمی خود برجسته شده است. در منوی آن غذاهایی از شانگهای، «سوژو» (Suzhou) و «هانگژو» (Hangzhou) ارائه میشود که طعمی ملایم و لطیف دارد. از غذاهای معروف آن «اردک پکنی» (Peking duck) و «مرغ بگر» (beggar’s chicken) را میتوان نام برد. آشپزخانهی باز و ایستگاههای پخت و پز زنده، روند طبخ را برای مردم قابل لمس کرده و فضا را از مصنوعی شدن دور میکند. ژیندالو در هتل «حیات» (Hyatt) در «بوند» (Bund) واقع شده و چشماندازی تماشایی از بوند و پودونگ ارزانی میدارد.
«اومبرتو بمبانا» (Umberto Bombana) که ۱۵ سال است در آسیا فعالیت میکند، ستارهی عرصهی آشپزی در اینجا شناخته میشود. او پس از موفقیت رستوران «آتو متزو بمبانا هشت و نیم» ( ½ 8 Otto e Mezzo BOMBANA) در هنگ کنگ که سه ستارهی میشلن کسب کرد، شعبهی دیگر آن را در سال ۲۰۱۲ در شانگهای بازگشایی نمود. بمبانا این نام را از فیلم «هشت و نیم»، اثر «فلینی» (Fellini) اقتباس کرد و رستوران، عاشقانه به همهی چیزهای ایتالیایی اختصاص یافته است و نگاه ویژهی بمبانا را انعکاس میدهد. منوی رستوران سادگی غذاهای خانگی دلپذیر ایتالیایی را نمایان میکند؛ مانند غذاهای به سبک میلانی همچون «پاپپاردل» (Pappardelle) همراه با قارچ پورچینی. منوهای فصلی هم با توجه به مواد موجود تهیه میشوند و در واقع طعم خوب مواد اولیه، جذابیت اصلی این رستوران احساس میشود.
«بارباروسا» (Barbarossa) که در مرکز «پارک مردم» (People’s Park) در کنار دریاچه واقع شده، محیطی باصفا و آرامش به دور از هیاهوی شهر برای شما مهیا میکند. در این رستوران غذاهای عربی به خصوص از جنوب شرقی آسیا و مدیترانه عرضه میشود. بارباروسا در طبقهی همکفِ ساختمانی سه طبقه قرار گرفته و فضای بیرونی بزرگ رستوران با سقف شیشهای نمایی تماشایی از دریاچه ارزانی میدارد. محیط لذتبخش رستوران گاهی با حضور دیجیها کاملتر میشود.
شانگهای هر چیز نو و جدیدی را به سرعت میپذیرد، اما راستهی غذاهای خیابانی سنتی و حفرههای فروش غذای ارزان قیمت در دیوارها، میراث فرهنگی غنی و کهن این شهر در طی قرنها را نشان میدهند. میتوانید محله قدیمی و منطقه انحصاری فرانسوی را برای یافتن فروشندههای دامپلینگ و نودل بگردید یا به مکانهای کم ترددتر مانند «گاوان لو» (Gaoan Lu) سر بزنید. یکی از محبوبترین انواع دامپلینگ «ژیائو لانگ بائو» (Xiao Long Bao) یا «دامپلینگ سوپ» خوشمزه است. برای چشیدن یکی از بهترین نوع این غذا به «جیا جیا تانگ بائو» (Jia Jia Tang Bao) در «میدان خلق» (People's Square) بروید.