gardeshban.ir

بخش اعظمی از میراث تاریخی شهر لیسبون  پرتغال  در مناظر محافظت شده و زیبای آلفاما جمع شده است، جایی که با فرهنگ غنی خود، اثرات نفوذ اعراب و گذشته ماهیگیری را به نمایش می‌گذارد. 

کوچه‌های تنگ آلفاما و میدان‌های کوچک آن شما را به کشف گوشه‌های پنهان، بوی ماهی‌های منحصربه‌فرد آن، صداهای «فادو» (سبکی از موسیقی مردمی که ریشه در کشور پرتغال دارد) و بوی تازگی لباس‌های خشکشویی دعوت می‌کنند. همه اینها در کنار هم، یک جامعه محلی دوستانه ایجاد کرده که علی‌رغم داشتن استانداردهای امروزی، همچنان فروتن و شاد باقی مانده‌اند.

زیارتگاه ملی سانتا اِنگراسیا

«سانتا انگراسیا» (Santa Engracia)، ساخته شده در سال 1681، یک زیارتگاه ملی با یک گنبد مرکزی بزرگ و یک تراس در پشت بام است که یک چشم‌انداز 360 درجه بی نظیری از  لیسبون ، رودخانه تاقوس (به اسپانیایی: تاخو)، بندر لیسبون و آلفاما را برای شما به ارمغان می‌آورد. این زیارتگاه به سبک باروک و با استفاده از سنگ‌های سفید ساخته شده و سه قرن طول کشید تا کامل شود. در داخل بنا، یک فضای بزرگ و حکاکی‌هایی بر روی سنگ مرمر رنگارنگ و یادبود بسیاری از هنرمندان معروف پرتغالی و روشنفکران دیده می‌شود. فراموش نکنید که این زیارتگاه در ماه‌های مشخصی از سال به روی عموم باز است.

غذاهای لذیذ بیکادو ساپاتو

در سمت راست ایستگاه قطار «سانتا آپولونیا»، یک رستوران با غذاهای لذیذ در ساختمان بندر سابق، با منظره زیبایی از بندر «کایس دِ پدرا» (Cais de Pedra - بندر سنگ مرمر) منتظر پذیرایی از شما است. یکی از دلایل خاص بودن رستوران «بیکادو ساپاتو» (Bica do Sapato)، یک تراس باز با دیوارهای شیشه‌ای است که دیدی فوق‌العاده از رودخانه تاقوس را برای شما فراهم می‌کند. از 15 سال پیش که این رستوران افتتاح شد، به لطف محیط آرام، کارکنان حرفه‌ای، تعهد به بهترین کیفیت و منوی منعطف و خاص خود، همیشه مورد توجه و انتخاب اول همه بوده است.

موزه شگفت انگیز موسیقی فادو

موزه «فادو» (Fado) که در سال 1998 ساخته شده است، وسایل و ادوات صدها تن از افراد مربوط به این فرهنگ و موسیقی را به نمایش می‌گذارد. این موزه سند زنده‌ای از شور و اشتیاقی است که هرگز متوقف نمی‌شود و هدف اصلی آن، ترویج هنر غنی فادو از طریق مجموعه‌های گسترده‌ای از نشریات، پوستر، سازهای موسیقی، فونوگرافی، لباس، مدال و سایر آثار هنری است.

بنیاد جوزف ساراماگو

تاریخ این ساختمان عجیب که از کاخ ونیز الهام گرفته شده به سال 1523 باز‌می‌گردد و دارای پنجره‌هایی به سبک مانوئلین و یک کتابخانه بزرگ در داخل آن است. بعدها این ساختمان به یک برنده جایزه نوبل نویسندگی به نام «جوزف ساراماگو» اختصاص داده شد و در آن رویدادهای خاص ادبی برگزار می‌شد. با حفاری باستان‌شناسی طبقه همکف این بنیاد، وسایلی مربوط به دوران رومی و نمونه‌های خاصی مانند قطعات دیوار قرون وسطایی لیسبون به دست آمد. این بنای قرن شانزدهمی، در حال حاضر یکی از مراکز فرهنگی مهم لیسبون به شمار می‌رود.

صومعه سائو ویسنت دی فارا

صومعه «سائو ویسنت دی فورا» (Sao Vicente de Fora) در بالاترین نقطه آلفاما با برج‌های بلند سفید رنگ و یک تراس زیبا به شما اجازه می‌دهد تا خط افق باور نکردنی لیسبون را مشاهده کنید. علیرغم مزیت‌های فراوان، به ندرت این کلیسا بیش از حد شلوغ می‌شود، زیرا گردشگران مشغول تماشای مناظر دیگر هستند. یکی دیگر از جاذبه‌های کلیسای سائو ویسنت، وجود 100 هزار مجموعه از قطعات کاشی‌های باروک، به عنوان بزرگترین مجموعه در جهان است. سلسله خانواده سلطتنی «براگانسا» در داخل این صومعه دفن شده‌اند.

نمایشگاه دزدان فِیرا دِ لادرا

هرچند فروشندگان ادعا می‌کنند که هیچ‌کدام از وسایل‌شان دزدی نیست، اما این مکان به نمایشگاه دزدان معروف شده است. «فیرا دِ لادرا» (Feira De Ladra) قدیمی‌ترین و پرجنب‌و‌جوش‌ترین بازار لیسبون و متخصص در عتیقه‌فروشی و کالاهای دست دوم از جمله کتاب‌ها، سرامیک، عینک‌های گردوخاکی و سکه‌ها، و همچنین پر از ناقوس‌های باستانی مختلف است. شاید اگر کمی صبور و خوش‌شانس باشید، هدایایی گرانبها نصیب‌تان شود.

میرادورا دا سینیورا دو مونچه

«میرادورا دا سینیورا دو مونچه» (Miradouro da Senhora do Monte) بازسازی شده را با توجه به کلیسای قدیمی «نوسا سینیورا دو مونچه»، نامگذاری کرده‌اند. این مکان یکی از بهترین مکان‌ها برای دید پاناروما به لیسبون و مشرف به قلعه «سائو جرج» و مناطقی مانند «شیادو» (Chiado) و «بایشا» (Baxia) است.

کلیسای جامع سه دِ لیزبوا

کلیسای «سه دِ لیزبوا» کلیسای جامع لیسیون و قدیمی‌ترین کلیسای این شهر است. جزئیات سبک‌های معماری رومی و گوتیک باعث شده که این بنا مانند یک قلعه شگفت‌انگیز به نظر برسد. در ورودی پشتی، یک ایوان قرن چهاردهمی با یافته‌های رومی و موریشی از حفاری‌های باستان‌شناسی قرار گرفته است. در بالای کلیسا می‌توانید مجموعه‌ای بی‌نظیر از سنگ‌های قیمتی و جواهرات را ببینید که متعلق به ژنرال خوزه و قرن هجدهم است.

موزه هنرهای تزئینی پرتغال

موزه هنرهای تزئینی پرتغال واقع در کاخ «آزورارا»، متعلق به قرن هفدهم میلادی، نمونه‌های متعددی از هنر تزئینی پرتغال را بین قرن‌های 15 تا 19 میلادی به نمایش می‌گذارد. این مجموعه شامل پارچه‌های محلی و بین‌المللی، مبلمان، نقاشی‌ها، نقره‌جات، کاشی‌ها و ظروف چینی و پرتغالی است. این موزه، خانه بنیاد «ریکاردو دو اِسپریتو سانتا سیلوا» است. سیلوا یک بانکدار ثروتمند و در مورد اشیای زیبا، یک خبره واقعی بود. او در سال 1953، کاخ آزورار و مجموعه شخصی خود را به دولت پرتغال اهدا کرد و به این ترتیب، بنیاد جدید به نام او نامیده شد. این بنیاد، به عنوان یک موزه و مدرسه به منظور حفاظت و رواج هنرهای تزئینی پرتغالی و صنایع دستی مربوط به آنها ایجاد شد و امروزه علاوه بر موزه، دارای 18 کارگاه آموزشی صنایع دستی پرتغالی است.