بسیاری از موارد برجسته معماری شهر، به شکوه سابق بازگشته و اجازه میدهند که درسدن عنوان خود یعنی «جعبه جواهر» را باز پس بگیرد، نامی که به خاطر مرکز شهر زیبایش به آن اطلاق شده است.در ادامه به مهمترین جاذبههای گردشگری درسدن نگاهی خواهیم انداخت.
کلیسای تماشایی فرائن، یکی از قابل توجهترین پروژههای نوسازی در تمام آلمان به حساب میآید. این بنا که ساختش در سال ۱۷۴۳ تمام شد، یکی از زیباترین کلیساهای باروکی اروپا محسوب میشد. بعد از تخریب آن در بمباران سال ۱۹۴۵، ویرانههای آن برای استفاده در بازسازی بنا فهرست و نگهداری شد. بعد از اتحاد دوباره آلمان در سال ۱۹۹۰، برنامههای نوسازی به سرعت توسعه یافتند و زمانی که در سال ۲۰۰۵ این بنا دوباره بازگشایی شد، نزدیک به ۴۰۰۰ قطعه از سنگهای اصلی در آن استفاده شده بود. در بالای همه، و به نشانی از حسن نیت بینالمللی، یک صلیب طلایی تهیه شده توسط انگلیس، که آن حجم از ویرانی را با بمباران به بار آورده بود قرار دارد. یکی از بخشهای مهم بازدید از این کلیسا، رفتن به بالای گنبد با نماهایی از فضای داخلی با تزئینات غنی و همچنین میدان اصلی شهر است. سالانه حدود ۱۸۰ کنسرت و رویداد موسیقی در این کلیسای برگزار میشود.
زوئینگر (یک مجموعه موزه که در کاخ باشکوه قرن هجدهمی واقع شده) یکی از بهترین نمونههای معماری باروک در آلمان به حساب میآید. در کنار معماری تحسین برانگیز، اینجا به خاطر مجموعهی چینی درسدن، ابزار آلات علمی در کابینه سلطنتی، ابزار آلات ریاضی و فیزیک و مجموعه فوق العادهی هنریاش نیز شهرت زیادی دارد. برخی دیگر از قسمتهای برجسته و مهم، موزه جانورشناسی و موزه تاریخ با اسلحههایی از قرون ۱۵ الی ۱۸ هستند.
میدان تئاتر، یکی از زیباترین میدانهای عمومی آلمان به شمار میرود و شاهکارهای معماری متعددی را میتوان در آن مشاهده کرد. در مرکز آن مجسمه پادشاه «جان» سوار بر اسب، متعلق به سال ۱۸۸۳ قرار دارد، در حالی که در قسمت غربی، اپرای زمپر واقع شده است. در سمت جنوب شرقی پاسدارخانه شهر قدیمی، ساخته شده در سال ۱۸۳۱ که بر اساس همتای برلینی خود طراحی شده به چشم میخورد. یکی دیگر از جاذبههای این میدان، کاخ باروکی تاشِنبرگ، متعلق به سال ۱۷۱۱ میباشد.
این کلیسا (یا دادگاه کاتولیک)، در سال ۱۷۵۵ تکمیل شده و در سال ۱۹۸۰ عنوان کلیسای جامع به خود گرفت. این بنا که در انتهای پل رودخانه البه قرار دارد، به سبک باروک ایتالیایی ساخته شد و پس از جنگ، تماماً مورد نوسازی قرار گرفت. از ویژگیهای شاخص آن میتوان به برج ۸۵.۵ متری و ۷۸ مجسمهی آن قرار دارند اشاره کرد. شاخصههای قابل توجه داخلی نیز، میز خطابه حکاکی شده از سال ۱۷۲۲، تزئینات بالای محراب متعلق به سال ۱۷۵۱ و ارگ زیلبِرمان از سال ۱۷۵۳ هستند. در چهار مقبره زیرزمینی، بقایای بسیاری از شاهان و شاهزادگان زاکسنی و ظرفی حاوی قلب «آگوستوس» (بدن وی در کراکوف دفن شد) قرار دارند.
گئورگنتور، خروجی اصلی شهر به سمت پل البه و از اولین سازههای رنسانسی درسدن است. در قسمت غربی، دری از ساختمان اصلی با تزئینات غنی مجسمهای، شامل مجسمه دوک گئورگ بر اسب قرار دارد. یکی از بخشهای قابل توجه لَنگِر گنگ (Langer Gang)، جناحی کشیده است که گئورگنتور را به یوهانیوم (Johanneum) که در سال ۱۵۹۱ ساخته شده وصل میکند. در داخل آن میتوان گذرگاهی طاقی به سبک توسکان، با ۲۲ طاق را مشاهده کرد. هرچند مهمترین جاذبه آن، ردیف شاهزادگان (Fürstenzug)، پرترهای ۱۰۱ متری از دوکها، رأی دهندگان و پادشاهان مجلس وِتین، به همراه چهرههای سرشناس آلمانی از هنر و علم است. این پرتره در سال ۱۸۷۰ سفارش داده شده و از 24 هزار کاشی چینی ساخته شده است.
هیچ سفری به درسدن بدون بازدید از اینجا کامل نمیشود. این مکان که به بالکن اروپا هم شناخته میشود، در قسمت استحکامات قدیمی شهر واقع شده و از سال ۱۸۱۴ به روی عموم بازگشایی شد. از بخشهای قابل توجه آن میتوان به گروههای مجسمهای که روی پلکان صبح، ظهر، عصر و شب را نشان میدهند اشاره کرد و از بقایای بنای اصلی میتوان فواره دلفین از سال ۱۷۴۹ را نام برد. کالج هنری ساخته شده در سال ۱۸۹۴ و یادمان موریتز، قدیمیترین یادمان باقیمانده درسدن، نصب شده در سال ۱۵۵۳ از دیگر موارد قابل اهمیت اینجا هستند.
آلبرتینوم که در بین سالهای ۱۸۸۴ و ۱۸۸۷ ساخته شد، از دیدنیهای شهر درسدن به حساب میآید. بیشتر شهرت این موزه، به خاطر گالری استادان جدید با مجموعه غنی آثار رومانتیک، رئالیست و همچنین نقاشیهای فرانسوی، لهستانی، رومانیایی، مجارستانی و بلژیکی قرن ۱۹ به همراه امپرسیونیستها و اکسپرسیونیستهای آلمانی است. از دیگر بخشهای شاخص میتوان مجموعه مجسمه را نام برد که نمونههایی از مصر، آسیای غربی، یونان، روم و اتروسک را به نمایش میگذارد.
قلعه درسدن به مدت ۴۰۰ سال منزل رسمی رأی دهندگان و پادشاهان زاکسنی بوده است. این روزها کاخ سابق بخشی از مجموعههای هنری درسدن، یک مجموعه عالی موزه، شامل برخی از برجستهترین جاذبهها مانند طاق سبز (Grünes Gewölbe) میباشد. در این مجموعه میتوان طلا، نقطه، جواهرآلات و عاجهایی از قرون ۱۴ تا ۱۸ را مشاهده کرد. مجموعه مهم دیگر، کابینه سکه شناسی با بیش از 200 هزار مدال، مهر و نمونههایی از هر سکه ضرب شده زاکسنی است. کابینه چاپ، مجموعهای از هنر گرافیک و طراحیهای آبرنگ و پاستل هنرمندان اروپایی قرون ۱۵ به بعد را به نمایش میگذارد. اسلحهخانه درسدن هم مجموعهای بزرگ از اسلحهها و زرههای تشریفاتی را نگهداری میکند. اتاق ترک، که در سال ۱۶۱۴ تأسیس شد، محل نگهداری یکی از بزرگترین مجموعه های دست سازههای امپراتوری عثمانی در جهان است.
لندهاوس قدیمی، ساختمانی به سبک نئوکلاسیک با پلکانی روکوکویی بوده که امروزه تبدیل به موزه شهر درسدن و گالری هنری شهر درسدن شده است. اینجا همچنین محل کلیسای قرن سیزدهمی صلیب مقدس میباشد که قدیمیترین کلیسای داخل دیوارهای شهر درسدن به حساب میآید. این بنا که در سال ۱۷۶۰ طی جنگهای هفت ساله به تمامی ویران گردید، در بین سالهای ۱۷۶۴-۹۲ به سبک باروکی امروزش نوسازی شد. برنامههای کنسرت و رویدادهای دیگر در این مکان برگزار میشوند و همچنین میتوانید میدان مرکزی شهر (Altmarkt) متعلق به قرن ۱۳ را بازدید کنید.
باغ بزرگ، به سبک باروک فرانسه از سال ۱۶۷۶ به بعد ساخته شده است. این باغ که از سال ۱۸۱۴ به روی عموم بازگشایی شد، شامل جاذبههایی مانند کاخ تابستانی، ساخته شده بین سالهای ۱۶۷۸-۸۳، باغ وحش درسدن و باغ گیاهشناسی درسدن است. یک راهآهن مینیاتوری سرگرم کننده به طول ۶ کیلومتر در سال ۱۹۵۰ به وجود آمد و به خاطر راهبری آن توسط کودکان قابل توجه است. یک پارک عمومی دیگر، درسدن هیث (Dresden Heath)، یک منطقه با پوشش گیاهی انبوه بوده که به وسیله نهرهای کوچک متعدد و گذرهایی قطع میشود.
در میدان نویْشدِتِر (Neustädter) در بخش جدیدتر درسدن، مجسمهای از اوگوستوس قوی، شبیه سازی شده به یک سزار، با زره رومی و سوار بر اسب قرار دارد. این مجسمه که در سال ۱۷۳۶ ساخته شد، بیشتر به سوارکار طلایی شناخته شده و مدت مدیدی از نقاط مشهور و برجسته شهر بود. کاخ ژاپنی، یک عمارت باروکی و نئوکلاسیکی ساخته شده در سال ۱۷۳۷ است. این بنا برای نگهداری از مجموعه چینیهای اوگوستوس قوی ساخته شد، اما امروزه محل موزه ایالتی پیش از تاریخ و موزه قوم شناسی درسدن شده است. یکی دیگر از جاذبههای این حوالی، موزه زاکسنی هنر مردمی در ساختمانی قرن شانزدهمی میباشد.
کاخهای پیل نیتز، که هر کدام به وسیله قایقی در طول رود البه قابل دسترس هستند، در میان زیباترین و ظریفترین مجموعه کاخهای ساخته شده در زمان حکومت اوگوستوس قوی نامبرده میشوند. در کرانههای رود، کاخ آب، و در سمت روبرو، کاخ تپه قرار دارند که هر دو متعلق به سال ۱۷۲۲ و به سبک باروک متأخر هستند. همچنین کاخ جدید، ساخته شده در بین سالهای ۱۸۱۸-۲۶ به سبک باروک، به همراه موزه آثار هنری شامل مجموعهای ناب از مبلمان، آلات موسیقی، شیشه، سفال و کاشی، از نقاط قابل توجه دیگر هستند. دو موزه دیگر در کاخ وجود دارند. موزه هنرهای تزئینی و موزه قلعه. پارک قلعه به سبک انگلیسی میانه قرن ۱۸، با یک نارنجستان، پاویلیون انگلیسی و چینی و یک کاملیای ژاپنی با بیش از ۲۰۰ سال سن، برای بازدید بسیار ارزشمند هستند.