احتمالاً شما هم عکسهایی از بورانو (Burano)، این جزیرهی زیبا در شمال تالابِ ونیز را مشاهده کردهاید؛ جزیرهای که به خاطر خانههای رنگارنگ و تورهای دستبافت آن شهرت فراوان دارد. بورانو که حال و هوایی کاملاً متفاوت از ونیز دارد و خلوتتر از آن است، میتواند سفری یکروزه و عالی از این شهر آبی باشد؛ اما توصیهی ما اقامت برای یک یا دو شب در این جزیره است؛ بهخصوص که اگر قصد شما تماشای جنبهی دیگری از زندگی در تالاب ونیز باشد.
اگرچه بقایایی از دوران امپراطوری روم در بورانو کشف شده است، اما این جزیره اساساً در قرن ششم میلادی به دست مردمی بنا شد که از شر مهاجمان متخاصم در سرزمین اصلی به اینجا پناه آورده بودند. بورانو همواره در گذشته و حال یک دهکدهی ماهیگیری بوده که ساکنان آن همیشه برای زندگی به تالاب وابسته بودهاند. جزیرهی همسایه، تورچلو (Torcello)، از نظر سیاسی و راهبردی اهمیت بیشتری داشت، اما بورانو در دههی اول قرن شانزدهم به سبب پیدایش سنت توربافی در آن به شهرت رسید. زنان برای قرنها اقدام به بافت تورهای ظریفی کردند که در سراسر قارهی اروپا طرفداران بسیاری داشت.
توربافی در دههی اول قرن هجدهم از رونق افتاد، اما مجدداً در آخرین دهه از قرن نوزدهم احیا شد. امروزه بورانو همچنان به خاطر تورهای خود شهرت دارد، هرچند تنها شمار اندکی از توربافان در جزیره مشغول به فعالیت هستند.
خانههای رنگارنگ بورانو در امتداد کانالهای پر از قایق این جزیره بنا شدهاند. گفته میشود سنت رنگ کردن خانهها به این شیوه در این جزیره، بهعنوان یک دهکدهی ماهیگیری، موروثی است. خانههای رنگارنگ به ماهیگیران کمک میکرد تا به هنگام بازگشت در مه غلیظ تالاب، راحتتر مسیر خود را پیدا کنند. بهعلاوه گفته میشود که ساکنان بورانو عاشق رنگ روشن بودند و با این رنگها محدودهی خانههای خود را تعیین میکردند.
امروزه بورانو همچنان دهکدهای آرام با حدود ۲۰۰۰ سکنه است. صنعت اصلی این جزیره گردشگری محسوب میشود و مسافرانی که از ونیز به اینجا میآیند اقدام به خرید تور کرده و در کنار کانال و خانههای رنگارنگ آن عکس یادگاری میگیرند.
گالوپی (Galuppi) خیابان اصلی این جزیره نام دارد و در امتداد آن شیرینی فروشیها، مغازههای فروش سوغاتی، فروشگاهها، کافهها و رستورانها مستقر شدهاند. اگر از این خیابان فاصله بگیرید، با توریستهای کمتری روبهرو خواهید شد و میتوانید از آرامش و زیبایی کانالها و خانههای رنگارنگی که از دیرباز نقاشان را جذب خود میکنند، لذت ببرید. میدان گالوپی نیز در این خیابان واقع شده و در اطراف آن رستورانها و مغازههای فراوانی به چشم میخورد.
بورانو شهرت فراوانی به خاطر صنعت توربافی خود دارد. متأسفانه امروزه بسیاری از فروشگاههای این جزیره اقدام به فروش تورهای ارزانقیمتی میکنند که اکثراً به کشور چین تعلق دارند. پس دقت کنید که اگر تور ارائهشده به شما ارزان بود، بهاحتمالزیاد تقلبی است. حتی کوچکترین پارچههای توربافت ساخت بورانو به چندین هفته زمان برای کامل شدن نیاز دارند. برای مثال بافت یک رومیزی نیازمند مشارکت گروهی از زنان برای مدت یک سال است. توصیهی ما دیدار از موزه تور و مدرسه توربافی در بورانو است. میتوان در این موزه با صنعت توربافی آشنا شد و از یکی از فروشگاههای اصیلِ خرید تور دیدن کرد.
فروشگاه مارتینا ویدال (Martina Vidal) نیز برای ۴ نسل مشغول فروش تورهای اصیل بورانو است. این فروشگاه در سه طبقه بنا شده و در آن تور، لوازم منزل و سوغاتی عرضه میشود. میتوان در مارتینا ویدال شاهد فعالیت زنان در حال توربافی بود. امیلیا بورانو (Emilia Burano) نیز یکی دیگر از فروشگاههای اصیل برای خرید تور است. دوباره یادآوری میکنیم که تورهای واقعی بههیچوجه ارزان نیستند؛ حتی کوچکترین آنها نظیر یک دستمالگردن یا دستمالسفره قیمتی حدود ۴۵ یورو دارند.
بورانو نیز دارای یک برج کج است که در گذشته برج ناقوس کلیسای قرن پانزدهمی سن مارتینو (San Martino) بود. این برج کج مکان مناسبی برای عکاسی محسوب میشود. قطعاً این برج تحت سایهی سنگین برج پیزا قرار دارد، اما به همان اندازه زیبا و فریبنده است.
اگر به دنبال آشنایی بیشتر با تاریخ و شیوهی زندگی در این تالاب هستید، احتمالاً باید سوار بر قایق شرکت پِسکاتوریزمو نِتونو (Pescaturismo Nettuno)، متعلق به انریکو و دومِنیکو، شوید. این دو ماهیگیر عمیقاً خود را متعهد به حفاظت از زیبایی طبیعی و سنتهای محلی بورانو و تالاب آن میدانند و یک گشت همراه با قایق ماهیگیری اصیل آنها تجربهای شگفتانگیز است. بهعلاوه این کار میتواند به حفظ صنعت گردشگری پایدار در بورانو کمک کند.
بالداساره گالوپی (Baldassare Galuppi) آهنگساز ایتالیایی اهل بورانو بود و همین عامل باعث شد تا رِمیجو باربارو (Remigio Barbaro) اقدام به ساخت مجسمهای برای وی کند. اگر شما هم از علاقهمندان به آثار این آهنگساز هستید، باید از خانهی او در خیابان ترانووا (Terranova) دیدن کنید.
این چاه به سال ۱۵۸۸ میلادی تعلق دارد، اما همچنان آب تمیز و گوارا از آن خارج میشود. مسافران با بودجههای محدود میتوانند آب خود را از چاه ایسترین (Istrian) تأمین کنند.
به لحاظ تئوریک، یک پل وجود دارد، اما این پل دارای سه کانال است و سه خیابان رنگارنگ بورانو را به هم متصل میکند. درنتیجه این جاذبهی سهتکه یکی از رمانتیکترین مکانهای جزیره محسوب میشود.
خانهی بِپی (Bepi) بدون شک رنگارنگترین خانهی بورانو محسوب میشود که نباید دیدار از آن را فراموش کرد.
اگر به دنبال تماشای غروب آفتاب بر فراز تالاب ونیز هستید، لا پِسکاریا وکیا (La Pescheria Vecchia) محلی برای انجام این کار است.
بورانو دارای رستورانهای خوبی است که در تهیهی غذاهای دریایی تخصص دارند. از مشهورترین گزینهها میتوان به تراتوریا آل گاتو نِرو (Trattoria al Gatto Nero) اشاره کرد. این رستوران با نمایی به رنگ آبی نیلگون در تهیهی پاستای دستساز تخصص داشته و حال و هوایی دنج دارد. رستوران تراتوریا دا پریمو اِ پائولو (Trattoria da Primo e Paolo) نیز درست در میدان اصلی واقع شده و به خاطر سرو ریسوتوی دریایی مشهور است. رستوران ریوا روسا (Riva Rosa) نیز گزینهای دیگر است که یک تراس پشتبامی برای تماشای مناظر زیبای اطراف تالاب دارد.
میتوان برای تجربهای متفاوت از روی پل عابر پیاده به جزیرهی مازوربو (Mazzorbo) و رستوران ونیسا (Venissa)، با یک ستاره میشلن ، رفت. این رستوران حال و هوای دنجی دارد و با داشتن اتاقهای مدرن انتخاب خوبی برای یک شب اقامت است.
خانههای ارزانقیمت فراوانی در بورانو برای اقامت وجود دارد، اما تنها هتل این جزیره کازا بورانو (Casa Burano) است. این هتل اتاقهایی لوکس و مدرن دارد و نسب به خانههای سنتی و رنگارنگ جزیره متفاوت است. یک شب اقامت در بورانو تجربهای جادویی است. پس از تاریک شدن هوا، گردشگران راهی هتلهای خود در ونیز میشوند و کانالهای بورانو آرامش میگیرد. مردم محلی در این ساعات از خانهها خارج شده و به گفتوگو با یکدیگر میپردازند، ماهیگیران به سراغ قایقهای خود میروند و ناقوس کلیسا برای اطلاع به مردم بهمنظور برگزاری مراسم دعای دستهجمعی به صدا درمیآید. تنها شمار اندکی از توریستها موفق میشوند آن روی اصیل و ساکت ونیز را تجربه کنند.
همانطور که میدانید، بورانو یک جزیره است؛ بنابراین، به غیر از تاکسیهای گرانقیمت دریایی، دیگر راه رسیدن به این جزیره رفتن به سراغ قایق شمارهی ۱۲ در بندر فوندامنت نووه (Fondament Nove) است که هر نیم ساعت یکبار حرکت میکند. این قایق یک توقف هم در جزیره مورانو (Murano) نیز دارد؛ بنابراین اگر از نواحی دیگر ونیز به مورانو رفتید، میتوانید از طریق قایق شمارهی ۱۲ در بندر مورانو خود را به بورانو برسانید. گردشگران در این مسیر زیبای ۴۰ دقیقهای از کنار گورستان سن میشل، جزیرهی مورانو و دیگر جزایر کوچک اطراف تالاب عبور میکنند.
سفر یکطرفه به این جزیره ۷.۵ یورو قیمت دارد، اما اگر قصد شما این است که بیشتر از یکبار در طول روز از جزیره بازدید کنید، میتوان یک بلیط ۱۲ ساعته به مبلغ ۲۰ یورو خریداری کرد. میتوان از بورانو با قایق خط ۹ راهی جزیرهی تورچلو شد. این جزیرهی آرام، کلیسایی دارد که با کاشیکاریهای شگفتانگیز دوران امپراطوری بیزانس تزئین شده است.