گردشبان (gardeshban.ir) : کشور چین مملو از جاذبههای طبیعی منحصربهفرد و جالب است که در میان آنها «ژئوپارک ملی دونهوانگ یاردانگ» (Dunhuang Yardang National Geopark) همچون نگینی میدرخشد. نزدیکترین شهر به این ژئوپارک، شهر «دونهوانگ» در استان «گانسو» است که در ۱۸۰ کیلومتری جنوب شرق این پارک قرار دارد.
این طور به نظر میرسد که اسم این پارک به چشمانداز اطراف آن مربوط باشد. «یاردانگ»، سازهی صخرهای منحصربهفردی است که در اثر وزش باد به وجود میآید. خود این کلمه نیز ریشهی ترکی دارد و بهمعنای «برآمدگی شیبدار» است. دانشمندی سوئدی بنام «سون آندرس هدین» (Sven Anders Hedin) در سال ۱۹۰۳ این واژه را به دنیای علم معرفی کرد.
سون آندرس هدین، جغرافیدان و روزنامهنگار مشهوری بود که بسیاری از نقاط کور روی نقشهی جهان را شناسایی و مشخص کرد. او در اولین بازدید خود از «بیابان لوپ» (Lop Desert) متوجهی شیارهای موازی باریک و بلندی شد که سطح این بیابان را پوشانده بودند؛ بنابراین برای این سازندها، عنوان یاردانگ یا برآمدگی شیبدار را انتخاب کرد؛ سازههایی که تا پیش از این ناشناخته مانده بودند.
همکاران او سرانجام توانستند بسیاری از این یاردانگها را در آسیای مرکزی، آریزونا و صحرای بزرگ آفریقا پیدا کنند؛ برخی حتی مجسمه ابوالهول در کرانهی غربی رود نیل را یک یاردانگ بسیار بزرگ میدانند.
یاردانگها حتی در مریخ هم وجود دارند! هرچند بخش اعظمی از این پدیدههای طبیعی در چین واقع شدهاند و موارد موجود در ژئوپارک ملی دونهوانگ یاردانگ، بزرگترین یاردانگهای چین هستند که در این تور مجازی، تصاویر پانورامایی آنها را به شما نشان خواهیم داد.
«ژئوپارک ملی دونهوانگ یاردانگ» که از جاهای دیدنی چین به حساب میآید، با ۳۹۸ کیلومتر مربع مساحت، مملو از شیارهای مستقیمی با دامنههای شیبدار نامتقارن هستند که در جهت وزش باد غالب قرار گرفتهاند. همهی آنها توسط شیار تیزی متشکل از خاک رس و شن از هم جدا شدهاند که در اثر وزش باد در طی حدود ۷۰۰ هزار سال شکل گرفتهاند؛ بادهایی که خاکهای نرم را با خود برده و فقط این اشکال سخت و محکم را به جا گذاشتهاند.
ارتفاع یاردانگها به چندین متر میرسد؛ در حالی که عرضشان حداقل سه برابر بیشتر از ارتفاع آنها است؛ به همین دلیل زمانی که آنها را از بالا نگاه کنید، شبیه به یک کشتی هستند.
برخی از شگفتانگیزترین صخرههای موجود در ژئوپارک ملی دونهوانگ یاردانگ، اسامی خاص خود را دارند نظیر «طاووس»، «شتر»، «پرندهی سنگی»، «بودای سنگی» و حتی «شیر طلایی در حال استقبال از مهمانان». در زمانهای قدیم، جادهی ابریشم پس از عبور از بیابان لوپ در ۳۰۰ کیلومتری جنوب شرقی این منطقه، از این ژئوپارک میگذشت.
شهری بنام «Aisikexiaer» در مسیر جادهی ابریشم قرار داشت که به زبان اویغور بهمعنای «شهر قدیمی» بود؛ هرچند امروزه این شهر متروکه شده است و گاهی وقتها صدای زوزهی ترسناک باد از آن شنیده میشود. به همین دلیل، این بخش از ژئوپارک را «شهر ارواح یادان» یا «شهر اهریمن» میدانند؛ اما هیچچیزی برای ترس وجود ندارد!