آرژانتین به خاطر طیف گستردهی جاذبهها و تنوع جغرافیایی آن، در میان گردشگران بسیار پرطرفدار است. از مناظر ابدی پاتاگونیا گرفته تا چمنزارهای پامپا، این کشور آمریکای لاتین مقصدی ایدهآل برای علاقهمندان به طبیعت و ماجراجویان محسوب میشود. این مقاله به بررسی مهمترین جاذبههای گردشگری آرژانتین میپردازد.
یخچال طبیعی (گلاسیر) پریتو مورِنو (Perito Moreno) در پارک ملی گلاسیِرِز (Glaciares)، درست در بیرون از شهر ال کالافاته (El Calafate) در جنوب غربی آرژانتین واقع شده و به دلایل مختلف بسیار برجسته است. دلیل اول، مسحورکننده بودن آن است؛ دلیل دوم اینکه این کوه یخ یکی از معدود کوههای یخ در دنیا است که بهجای آب شدن تدریجی، هر روز بهاندازهی ۲ متر بزرگتر میشود. میتوان در حین تماشای این کوه یخ، شاهد شکستن قطعههایی به بزرگی ۶۰ متر و افتادن آنها درون آب بود. دلیل سوم این است که گفته میشود این کوه یخ سومین منبع بزرگ آب شیرینی در جهان محسوب میشود.
فیتز روی (Fitz Roy) کوهی در آرژانتین است. قلههای حیرتانگیز آند (Andes)، در احاطهی دریاچههای یخی در خارج از شهر ال چالتن (El Chalten) در پاتاگونیای جنوبی، فرصت بینظیری برای عاشقان طبیعت، عکاسان، کوهنوردان، علاقهمندان به پیادهروی و هر کس دیگری هستند.
آبشارهای ایگواسو یکی از ۷ عجایب طبیعی در جهان بوده و در شمال آرژانتین، در وسط یک جنگل بارانی متصل به برزیل قرار دارند. این آبشارها که بخشی از رود خروشان ایگواسو را تشکیل میدهند، در پارکی ملی به همین نام واقع شدهاند.
پارک ملی ناهوئل هواپی (Nahuel Huapi) یک منطقهی عظیم حفاظتشده در شهر باریلوچه (Bariloche) در پاتاگونیا با دریاچهها، حیاتوحش، یک آتشفشان خاموش و کوه ترونادور (Tronador) است. این اندوختگاه گسترده بهشتی برای عاشقان طبیعت محسوب میشود. در این منطقه چندین اتاقک برای اقامت ماجراجویان وجود دارد. پس از سپری کردن چند روز در حیاتوحش، راهی شهر پرشور باریلوچه برای دیدار با مردم آن شوید. این شهر به خاطر شکلات، صنایع دستی و پیست اسکی آن معروف است.
استان شمالی هوهوی (Jujuy) در آرژانتین دارای یک تنگهی شگفتانگیز با اشکال صخرهای عظیم و دهکدههایی با مردمان بومی کِچوان (Quechuan) است. کبرادا دِ اوماهواکا (Quebrada de Humahuaca) یک محوطهی ثبتشده در فهرست میراث جهانی یونسکو است و بخشی از مسیر تجاری اصلی، موسوم به کامینو اینکا (Camino Inca)، در حدود ۱۰,۰۰۰ سال پیش محسوب میشود.
ما در مورد کتابهای ژولورن صحبت نمیکنیم؛ این فانوس دریایی در دماغهی جنوبی آرژانتین به «آخر دنیا» مشهور است. نام رسمی این فانوس دریایی لِس اکلایرورس (Les Eclaireurs) است و میتوان از شهر اوشوآیا (Ushuaia) از طریق مسیری کوتاه با قایق به دیدن این منظرهی حیرتانگیز رفت.
شهر زیبای کوردوبا (Córdoba) در دامنهی کوههای سیِراس چیکاس (Sierras Chicas) و امتداد رود سوکیا (Suquía) واقع شده و در تمام طول سال گردشگران را بهسوی خود جذب میکند. بسیاری از هنرمندان و طبیعت دوستان آرژانتینی این شهر را خانهی خود مینامند. این شهر به خاطر معماری استعماری خود مشهور است و به زندگی فرهنگی پرشور خود میبالد.
درهی ماه (Valle de la Luna) یک منطقهی بزرگ حفاظتشده با اشکال صخرهای ماورایی و بقایایی از فسیلهای دایناسورها است. این دره در استان بیابانی سن خوان (San Juan) در شمال غربی آرژانتین واقع شده و رکورد بیشترین تعداد از فسیلهای دایناسورها از دوران تریاس (Triassic) را در اختیار دارد.
شهر مندوزا (Mendoza) در بسیاری از زمینهها مشهور است. این شهر زیبا پر از معماریهای سبک آرت دکو و فضاهای سبز در شمال مرکزی آرژانتین است و توریستها در تمام طول سال از مندوزا دیدن میکنند.
غارهای مرمری اساساً در کشور شیلی قرار دارند، اما آنها بسیار به مرز آرژانتین نزدیک هستند و میتوانند بخشی از این کشور محسوب شوند. این غارها در دریاچهای بین دو کشور آرژانتین و شیلی واقع شدهاند و براثر برخورد آب در طول هزاران سال شکل صیقلی و مرمری و همچنین طاقدار به خود گرفتهاند. قایقسواری در میان این غارها، تجربهای ماورایی است. دسترسی به این دریاچه از کشور آرژانتین از طریق جادهی ملی شماره ۴۰ امکانپذیر است، اما مسافران بهطور رسمی باید برای دیدن این غارها از مرز عبور کرده و وارد شیلی شوند.
سفری ریلی برای رفتن به آخر دنیا! این خط آهن در تیرا دل فوئگو (Tierra del Fuego) شما را به سفری نفسگیر در جنوبیترین نقطهی آرژانتین میبرد.
پارک ملی تالامپایا (Talampaya)، دیگر محوطهی ثبتشده در فهرست میراث جهانی یونسکو، در استان لا ریوخا (La Rioja) واقع شده و در آن همهچیز، از سنگنبشته تا کرکس آمریکایی، یافت میشود. سنگنبشتههای این پارک در درهی تالامپایا دیده شدهاند و کرکسهای آمریکایی نیز در همه جای این اندوختگاه مرتفع صحرایی و هممرز با درهی ماه به چشم میخورند. ممکن است در این پارک ملی با شتر بی کوهان آمریکای جنوبی یا گواناکو (guanaco)، روباه و خرگوشهای محلی موسوم به مارا (mara) روبرو شوید. وقتیکه در حال تماشای پوشش گیاهی محلی در باغهای گیاهشناسی این پارک هستید، چشم از اطراف برندارید. پارک ملی تالامپایا بسیار بزرگ است و سالانه ۶۰۰,۰۰۰ نفر به دیدن آن میآیند.
داستانی وجود دارد که والت دیزنی شخصاً برای مطالعه در مورد انیمیشن مشهور بمبی (Bambi) از این جنگل دیدار میکرد، بااینحال شواهد اندکی برای اثبات این ادعا وجود دارد. این موضوع زیاد اهمیت ندارد، زیرا بیشهزارها و درختان جنگل میرتل (myrtle) برای تحت تأثیر قرار دادن افراد بهمنظور ساخت یک فیلم انیمیشن کلاسیک کافی به نظر میرسند. جنگل میرتل در محدودهی پارک ملی ناهوئل هواپی واقع شده و بهطور رسمی به پارک ملی لوس آرایانِس (Los Arrayanes) مشهور است.
اندوختگاه ملی پونتا تومبو که به سرزمین پنگوئنها نیز معروف است، به خاطر میزبانی از بزرگترین جمعیت پنگوئنهای ماژلانی در جهان به خود میبالد. بهترین زمان برای دیدن این موجودات بازیگوش، پس از ماه نوامبر است.
شبهجزیرهی والدس (Valdés) به خاطر منظرههایی حیرتانگیز از نهنگهای نادر شکار جنوبی (Southern Right Whales) همراه با بچههای آن مشهور است؛ این شبهجزیره در خط ساحلی آرژانتین پر از جانوران دریایی بوده و خانهی فُکهای فیلی، پنگوئنها و شیرهای دریایی محسوب میشود. اندوختگاه طبیعی شبهجزیرهی والدس در استان چوبوت (Chubut) واقع شده و دارای عمیقترین باتلاقهای نمکی در آمریکای جنوبی است. این شبهجزیره سالانه ۸۰,۰۰۰ نفر را بهسوی خود جذب میکند.