گردشبان (gardeshban.ir) : خلیج نایبند در استان بوشهر واقع شده که ۳۵ کیلومتر با عسلویه فاصله دارد؛ منطقه ویژه اقتصادی انرژی که در سال ۱۳۸۷ دیدهبان زمین گزارشی از عملکرد تاسفبار تاسیسات این منطقه در این زیستگاهها ارائه کرد که از تخریبهای گسترده در خلیج نایبند حکایت داشت.
خلیج نایبند همراه با بخشی از دماغه نایبند با مساحت ۱۹۵۰۰ هکتار در سال در سال ۱۳۵۷ در فهرست مناطق حفاظتشده ایران قرار گرفت. این منطقه همراه با جنگل حرا و بخشی دیگر از سواحل و آبهای خلیج فارس در سال ۱۳۸۳ به عنوان اولین پارک ملی دریایی ایران ثبت شد که به گفته فعالان و کنشگران گردشگری و محیط زیست، در سالهای اخیر سرعت تخریب آن تحت تاثیر ازدحام بیضابطه جمیعت و انبوه زباله افزایش یافته و زیستگاه گونههای در معرض انقراض جانوری را نیز در خطر قرار داده است.
با این وجود، انتشار مستمر عکسهای دلفریب از آب زلال خلیج فارس، دماغه و سواحل صخرهای خلیج نایبند، بسیاری را راهی این منطقه کرده است، اما زبالهها، فرسایش ناشی از حرکت خودروها، موتورسیکلت و انسان، ازدحام بدون نظارت و کنترل، زیست این ساحل را که زمانی بکر بود، در معرض خطر قرار داده است. هرچند هر از گاهی فعالان محیط زیست، دوستداران طبیعت و محلیها و حتی کارکنان تاسیسات حاضر در منطقه برای جمعآوری زبالهها اقدام میکنند، اما این دور، باطل است و پایانی ندارد و در آخر هر هفته، تجمع و انبوه بدون مقررات مسافران، خودورها، موتورسیکتها و زبالهها و فرسایشی که سرعت گرفته، تکرار میشود.
سام سطوتزاده، فعال میراث فرهنگی و گردشگری که چندی پیش درباره وضعیت اسفبار ساحل مکسر بندر مقام، گوشهای دیگر از سواحل خلیج فارس هشدار داده بود، اینک تصاویری را از خلیج نایبند در اختیار ایسنا قرار داده که وضعیت این ساحل را نیز روایت میکند.
او میگوید: در ورودی خلیج نایبند تابلویی نصب شده که روی آن نوشتهاند «ساحل تخمگذاری لاکپشتها»، دقیقا در همان محل شاهد تجمع هزاران نفر به همراه خودروهایشان هستیم. مردمی که زباله میریزند، زبالهها را جمع نمیکنند و همراه خود نمیبرند و اتومبیل خود را تا لب دریا میآورند. اگر قرار است این وضعیت را شاهد باشیم، اصلا چرا تابلو زدهاند و محل تخمگذاری لاکپشتها را مشخص کردهاند.
این فعال میراث فرهنگی به لوکیشن فیلم محمد رسوالالله (ص) در بخشی از این ساحل اشاره میکند و میگوید: مردم اتومبیل خود را تا نزدیکی لوکیشن فیلم میبرند، درحالیکه آن سازهها گوشهای از جاذبه گردشگری خلیج نایبند به حساب میآید. هیچکسی توجه نمیکند و مدیریتی هم وجود ندارد.
بخشهایی از این لوکیشن در سال ۹۷ به دستور اداره کل محیط زیست بوشهر تخریب شده است. مدیرکل وقت محیط زیست استان بوشهر در توضیح دلایل آن گفته بود: بخشی از این سازه در محل تخمگذاری و زیستگاه لاکپشت پوزه عقابی ساخته شده بود که تخریب شد. سازندگان فیلم هم متعهد شده بودند بعد از پایان فیلمبرداری آن را تخریب کنند، اما سازهها در محلی که زیستگاه یک گونه جانوری مهم است، رها شد که بعدها اداره محیط زیست آن را تخریب کرد.
در همان سال بخشهای باقیمانده از این لوکیشن به عنوان یکی از جاذبههای گردشگری خلیج نایبند معرفی شد. با این وجود، سطوتزاده از تشدید تخریب بقایای این جاذبه گردشگری بر اثر بیتوجهی بازدیدکنندگان خبر میدهد.
این فعال میراث فرهنگی و گردشگری همچنین به زبالههای رها و دفنشده در خلیج نایبند، منطقهای که بکر و زیبا معرفی شده است، اشاره میکند و میگوید: مردم چگونه در کنار زباله تفریح میکنند و همانجا هم مینشینند!؟
ایسنا نوشت، سطوتزاده با انتقاد از تورهای بیضابطه که به تمام سواحل بکر خلیج فارس نفوذ کرده و زیست آنها را به خاطر سفرهای بدون استاندارد و غیراصولی به خطر انداخته است، میگوید: این تورها تمام سواحل خلیج فارس را از بین میبرند، در جزیرههای کوچک، خلیجها و مناطق بکر دیجی راه میاندازند و با سر و صدا گونههای جانوری را فراری میدهند. مدیریت و ضابطهای هم وجود ندارد. از طرفی، فرسایش و تخریبی هم که اتفاق افتاده باعث میشود پس از هر باران شدید در این منطقه، سیل راه افتد و اثرات مخرب دیگری به دنبال داشته باشد.