گردشبان (gardeshban.ir) : رودخانه گوهررود رشت، از ۷۰۰ متری کوههای سراوان سرچشمه گرفته است. از جنوب شهر رشت، وارد و پس از پیوستن به رودخانه زرجوب، رودخانه پیربازار را تشکیل و از شمال شهر رشت خارج شده و در انتها به به ضلع شرقی تالاب انزلی میریزد. گوهر رود بر خلاف نامش، آبی سیاه رنگ دارد.
این رودخانه از طرف جنوب وارد شهر رشت می شود. پس از عبور از کنار باغ محتشم و بیمارستان رازی و چمار سرا، به سوی روستای سیاه اسطلخ و جیر محله رفته و سرانجام به تالاب انزلی ختم میشود.
گفتنی است که حجم میانگین سالانه آب این رودخانه، ۱۷۳/۴ میلیون متر مکعب می باشد . وجود فضاهای سبز در پیرامون رودخانه از جمله مهمترین فرصتهای ایجاد فضاهای ورزشی پراکنده و احداث فضاهای نمایشگاهی متمرکز گل و گیاه را به صورت دایمی و فصلی در خود دارد.
مردابهای رودخانه گوهررود
در مسیر رودخانه گوهررود دو مرداب کوچک و بزرگ قرار دارد. مرداب اولی در حوالی جاده لاکان به نام جفت سلان، و مرداب دوم در نزدیکی پل چمار سرا و در پشت محله حافظ آباد قرار گرفته است. قسمت کوچکی از مرداب بزرگ حافظ آباد امروزه از مراکز تفریحی خوش منظر شهر میباشد.
آلودگی رودخانه گوهررود
رودخانهای که روزگاری محل تامین آب آشامیدنی مردم منطقه محسوب میشد و ماهیگیری در آن رواج داشت. امروزه به عنوان رودخانه مرگ تغییر نام یافته و شریانی برای انتقال آلودگی به تالاب انزلی شده است. همواره بین آلودگیهای زیست محیطی و جمعیت رابطه مستقیم وجود داشته و رودخانهی پیربازار که از شریان اصلی آب به تالاب انزلی است. از پیوند رودخانههای میانهی شهر پرجمعیت شمال کشور یعنی رشت، ایجاد شده است، بیشترین آلودگی را به این تالاب مهم کشور، وارد کرده است.
فلزات سنگین از عوامل مهم آلودگی منابع آبی به شمار می رود. ورود فلزات به آبهای طبیعی معمولا از محلهای تخلیه فاضلابهای شهری،کشاورزی و صنعتی صورت می گیرد. با توجه به استانداردهای سازمان حفاظت محیط زیست در مورد مقدار مجاز عناصر فلزی برای زندگی آبزیان در آبهای سطحی، مقادیر میانگین و حداکثر اندازه گیری شده.
فلزات سنگین رودخانه گوهررود بالاتر از استانداردها است . این منجر به بروز خطر بهداشتی وجود فلزات سنگین در بدن ماهیان تالاب انزلی و در نهایت انسان میشود. در سالهای گذشته تمهیداتی همچون انتقال برخی از کانالهای آلودگی رودخانه و نیز لایروبی رودخانه و غیره توسط شهرداری رشت انجام پذیرفته است . و جهت ریشهکنی این مشکل، یک عزم ملی و جهادی لازم است.