گردشبان (gardeshban.ir) : وقتی در جاده هراز حرکت میکنید کمی بعد از امامزاده هاشم و پیش از روستای کوهستانی پلور منطقهای با نام گل زرد واقع شده است که در همه فصلها زیباست. تنپوش زرد رنگ طبیعت در فصل بهار به خصوص در اردیبهشت ماه را میتوان در منطقهای از پلور به نام دشت گل زرد مشاهده کرد. محدوده جاده هراز سرشار از شکلهای مختلف طبیعی است.
در بهار گلهای زرد رنگ، آن را پوشاندهاند و در اواسط تابستان شقایقهای سرخگون جلوه دارند. بلند بودن این منطقه با ارتفاعی حدود ۲۳۰۰ متر باعث شده است که در فصل گرم تابستانی هم آب و هوایی خنک و به اصطلاح بهاری داشته باشد.
غار گل زرد پلور
اگر اهل تورهای گردشگری باشید نام دشت گل زرد را به همراه غار گل زرد پلور دیدهاید. تورهای گردشگری معمولاً برای بردن افراد به این منطقه، سفری شامل سیاحت از دشت و همچنین غار گل زرد را برنامهریزی میکنند. غار گل زرد پلور یکی از شگفتیهای این منطقه است. غارگردی از جمله جاذبههای طبیعت است که برای عدهای بسیار مهیج است. هیجان ورود به یک تونل طبیعی تاریک که مثل موزهگردی پر از کشف و شهود است. مجسمههای طبیعی و عطر و بوهای عجیب و مرموز.
غار گل زرد از غارهای رودخانهای و از معدودترین غارهای طبیعی موجود در این منطقه به حساب میآید. درون غار گل زرد پلور، کربنات کلسیم و چندین حوضچه آب سرد با عمق ۴ متر وجود دارد.
گل زرد از غارهای فعال آهکی است و به زایش انواع «سازندهای آهکی» شناخته میشود. برای رسیدن به غار گل زرد پلور، جاده هراز را پیش بگیرید. همان مسیری که برای رسیدن به دشت گل زرد پلور وجود دارد شما را به غار هم میرساند.
بعد از سپری کردن جاده خاکی که شما را به پای کار یا همان دشت گل زرد میرساند، در انتها به یک کلبه کوهستانی میرسید که از کنار آن تا دهانه غار نیمساعت پیاده راه است. زمان مناسب برای بازدید از غار خرداد تا شهریور است. بعد از این زمان به علت آب گرفتگی دهانه غار بسته میشود.
کوهنوردان حرفهای برای رسیدن به غار چندین مسیر را برای پیمایش انتخاب میکنند.
مسیر جبهه جنوبی: گذر از آبعلی ـ رسیدن به روستای مبارک آباد ـ پیمودن مسیر از کنار امام زاده حمزه و صعود به کوه.
مسیر جبهه شرقی: بعد از امام زاده هاشم، انحراف از کارخانه آب معدنی ـ قرار گرفتن بر روی یال ـ ادامه مسیر از شرق به غرب به صورت خطالرأسی.
و اما مسیر جبهه شمالی مرسومترین راه برای رسیدن به دشت و غار گل زرد پلور است که به عموم گردشگران پیشنهاد میشود. جاده هراز را پیش بگیرید. بعد از امامزاده هاشم و نرسیده به پلور، از سمت چپ به جاده خاکی کنار راهدارخانه منظریه منحرف شوید و مسیر ۳.۵ کیلومتری را با یک اتومبیل مناسب بپیمایید.
مسیر جاده خاکی حدود ۱۵ دقیقه به طول می انجامد اما از میدان آزادی تا رسیدن به ابتدای جاده خاکی ۲ ساعتی طول میکشد.
جاذبههای طبیعی اطراف اطراف دشت گل زرد پلور
قله دماوند
در زمانهای گذشته وقتی که هنوز تهران، ساختمانهای سر به افلاک کشیده تا به این اندازه نداشت و آسمانش تیره و تار نبود، قله دماوند را میشد از پنجره خانههایی که به آن چشمانداز داشت تماشا کرد. چشمانداز قله دماوند اما از بین رفتنی نیست. همچنان با کمی فاصله گرفتن از تهران و افتادن در مسیر جاده میتوان تماشایش کرد.
حتماً سوار بر ماشین وقتی پیچ و خمهای جاده را یکییکی سپری میکنید به پیدا و پنهان شدن دماوند هم دقت کردهاید. برای لذت بردن از این هشتیشکل سپید رنگ مکانهای زیادی هستند که علاوه بر چشمانداز زیبای قله دماوند خود از جاذبههای طبیعی فراوانی برخوردارند. وقتی در دشت گل زرد پلور قرار دارید یک کادر افقی مقابل چشمان شماست که به سه قسمت تقسیم شده است.
از پایین به بالا، زردی درخشان گلهای دشت، سبزی چمن و درخشندگی جویبارها که لابلای تنه کوه جاری هستند را میبینید و در بالای آن سپیدی دماوند و آبی آسمان پیش چشم شماست.
پارک ملی لار( سد و دشت لار)
لار در فاصله ۷۰ کیلومتری از تهران قرار دارد و در واقع مرز بین استان تهران و مازندران است. مسیر متداول و استاندارد برای رسیدن به لار این است؛ از جاده هراز به سمت روستای پلور بروید. از سه راهی پلور تا پست ورودی پاسگاه محیط بانی دلیچای (ورودی شرقی پارک ملی لار) مسیر را ادامه داده و در نهایت به پارک ملی لار میرسید که جاده آن آسفالته است. این مسیر مانند خیلی از مسیرهایی جاده هراز پر پیچ و خم و سخت نیست اما پیشنهاد میشود با اتومبیل مناسب وارد این مسیر شوید. در اینجا همچنین یادآور میشویم که از یکایک مناطق اطراف هراز قله دماوند به زیبایی میدرخشد.
دشت لار در فصل بهار تا اوایل تابستان به شقایقهای سرخ مزین میشود و افراد زیادی در این فصول به لار میروند. نشستن کنار سد لار با آبهایی که برق میزند از دیگر جاذبههای این منطقه برای دیدن، عکاسی و آسودن است.
دسترسی به دشت گل زرد پلور
برای رفتن به دشت گل زرد پلور در ۶۵ کیلومتری بعد از استان تهران در سمت چپ جاده نرسیده به پلور یک جاده خاکی میبینید. برای ورود به این جاده بهتر است ماشین شاسیبلند داشته باشید یا مانند بسیاری از طبیعتگردها این جاده را با پای پیاده و البته تجهیزات سپری کنید تا به دشت زیبا و زرد پلور برسید.
اقامت در دشت زرد پلور
اگر میخواهید شب را در دشت زرد پلور بمانید حتماً باید کمپ بزنید. اگر درباره کمپینگ اطلاعاتی ندارید و مجهز به وسایل لازم آن نیستید پیشنهاد ما به شما این است که حتماً با گروههای گردشگری، کوهنوردی و اهالی سفر ماندن در دشت زرد را تجربه کنید. در دشت زرد موبایل آنتن نمیدهد بنابراین سفر گروهی با افراد وارد، یک مزیت به حساب می آید تا ریسک شب ماندن در طبیعت را تا حد ممکن کم کنید و با آرامش خاطر بیشتری از این سفر کوتاه لذت ببرید.
سفر گروهی در طبیعت امنیت و تعامل را به همراه دارد. علاوه بر اینکه عظمت طبیعت را با افراد دیگر میتوان شریک شد و از واهمه تاریکی و سکوت آن کم کرد، لحظات تأملبرانگیز و دلچسب تنهایی را میتوان در طبیعت تجربه کرد.