طاق پیروزی یا دروازه پیروزی؛نمادی باشکوه از تاریخ فرانسه+عکس

صفحه نخست / عمومی

طاق پیروزی یا دروازه پیروزی؛نمادی باشکوه از تاریخ فرانسه+عکس

طاق پیروزی یا دروازه پیروزی در حقیقت یک طاق بسیار بزرگ در شهر پاریس است که یکی از شناخته‌شده‌ترین یادواره‌های تاریخی جهان به‌حساب می‌آید.

کد خبر: ۴۹۲۶۲

تاریخ انتشار : شنبه ۱۱ دی ۱۴۰۰-1400 October 11

گردشبان (gardeshban.ir) :

طاق پیروزی (Arc de Triomphe) که به طاق نصرت نیز شهره است، در مرکز میدان شارل دوگل قرار گرفته است و غرب خیابان شانزلیزه به آن منتهی می‌شود؛ خیابانی که پس از مسافتی دو کیلومتری در سمت دیگر خود به میدان کنکورد می‌رسد.

ناپلئون در سال ۱۸۰۶ پس از پیروزی در نبرد اوستِرلیتز دستور ساخت این طاق را صادر کرد. این دروازه که ۵۰ متر ارتفاع و ۴۵ متر عرض دارد، توسط ژان فرانسوا تِرِز شالْگرَن طراحی شده است. این بنا در یک میدان دایره‌ای شکل قرار گرفته است که دوازده خیابان به آن ختم می‌شود.

مجاورت میدان و خیابان‌ها شکلی شبیه به ستاره ایجاد کرده است؛ به همین‌خاطر نام دیگر این میدان اِتُوال یا همان ستاره است. امکان ندارد که شما در تور فرانسه شرکت کنید و میدان شارل دوگل در پاریس را نبینید.

عملیات ساخت این بنا در روز تولد ناپلئون یعنی پانزدهم ماه اوت سال ۱۸۰۶ آغاز شد. تا زمان ازدواج ناپلئون با ماری لوئیز شاهزاده اتریشی در سال ۱۸۱۰، تنها قسمت‌هایی از پی‌ریزی بنا انجام شده بود. به پاس ورود ملکه جدید به پاریس یک نمونه چوبی در ابعاد واقعی از طاق پیروزی ساخته و نمای این سازه‌ی چوبی با نقاشی‌های کشیده شده برروی پارچه پوشیده شد. ساخت این نمونه چوبی به شالگرَن فرصت داد تا بتواند تغییرات کوچکی را در طراحی بنای اصلی به‌وجود آورد.

طاق پیروزی یا دروازه پیروزی؛نمادی باشکوه از تاریخ فرانسه+عکس

در زمان مرگ او در سال ۱۸۱۱، تنها بخش اندکی از سازه کامل شده بود. عملیات ساخت بنا پس از کنار رفتن ناپلئون از مسند قدرت و بازگشت بوربون‌ها به سلطنت در سال ۱۸۱۴ کندتر از قبل پیش می‌رفت. شرایط به نحوی بود که تا مدت‌ها تنها پیشرفت اندکی در ساخت این بنا انجام شد. سرانجام پادشاه لویی هجدهم در سال ۱۸۲۳ دستور به ادامه‌ی ساخت این یادواره داد. او پس از فتح اسپانیا از سوی ارتش فرانسه و استقرار مجدد فردیناند هفتم به‌عنوان پادشاه مطلقه، به ادامه‌ی ساخت طاق پیروزی راغب شد. سازه اصلی بنا در سال ۱۸۳۱ تکمیل شد و نصب تز‌ئینات و مجسمه‌ها در سال ۱۸۳۶ به اتمام رسید. در طول حکومت لویی فیلیپ بود که ساخت بنا تکمیل شد. او در ۲۹ جولای سال ۱۸۳۶ طاق پیروزی را افتتاح کرد.

شالگرَن طاق پیروزی را به سبک نئوکلاسیک و با الهام از طاق تیتوسِ فروم رم ساخت. مجسمه‌هایی که نشان‌دهنده‌ی فتوحات انقلابیون و امپراطور ناپلئون بودند، توسط فرانسوا رود، ژان پیر کارتو و آنتوان اِتِکس ساخته و بر بالای چهار ستون طاق پیروزی نصب شدند. مشهورترینِ این مجسمه‌ها؛ رهسپاری داوطلبان ۱۷۹۲ است. این اثر هنری که توسط فرانسوا رود ساخته شد، به‌نام مارسِیِز نیز شناخته می‌شود. نماهای دیگرِ بنا با نام‌های صدها ژنرال و جنگ‌هایی که در آنها شرکت داشته‌اند، تزئین شده است. تعداد ۲۸۴ پله شما را به بالای این بنا می‌برد.

آسانسورها تنها تا بخشی از ارتفاع را بالا می‌روند و از آنجا به بعد برای رسیدن به بالای بنا و لذت بردن از مناظر اطراف باید از پله استفاده کنید. یک طبقه پایین‌تر از پشت‌بام، یک موزه کوچک از تاریخ طاق پیروزی وجود دارد. پایین طاق، قبر یک سرباز گمنام فرانسوی قرار دارد که در سال ۱۹۲۱ به این بنا اضافه شد. شعله‌ی یادبودی نیز از سال ۱۹۲۳ در زیر این طاق روشن شده و تا به امروز آن را روشن نگه داشته‌اند. جشن سالگرد پایان جنگ جهانی اول از سال ۱۹۱۸ در این مکان برگزار می‌شود.

طاق پیروزی تا به امروز به‌عنوان یک نماد منحصر به‌فرد، نه‌ تنها به مردم فرانسه بلکه به‌ تمامی مردم جهان خدمت کرده است. تابوت بسیاری از مشاهیر فرانسه مانند ویکتور هوگو و فردیناند فوش پیش از خاکسپاری برای مدتی در زیر این طاق قرار گرفته است.

علاوه بر این نیز رژه‌های پیروزی بسیاری در مقابل این طاق انجام شده است؛ چه رژه‌هایی توسط نیروهای مهاجم مانند آلمان‌ در ۱۸۷۱ و ۱۹۴۰ و چه توسط فرانسه و متحدانش در ۱۹۱۸ پس از پیروزی در جنگ جهانی اول در ۱۹۴۴ و پس از آزادسازی پاریس و در نهایت در پایان جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵.