گردشبان (gardeshban.ir) : از آن زمان تاکنون، کار دقیق برای تثبیت کلیسا، پاکسازی آوارها و مستندسازی آسیبهای مربوطه ادامه یافته است. نشنال جئوگرافیک، تنها رسانه خارجی با دسترسی سطح بالا به تلاشها، تصاویر، عکسها و گرافیکهای جدیدِ هواپیماهای بدون سرنشین خود را با ما به اشتراک میگذارد تا توضیح دهد که امروز کجا هستیم و آینده کلیسای جامع چه خواهد بود.
رابرت کونزیگ، سردبیر ارشد محیطزیست که در نشنال جئوگرافیک این مقاله را پوشش میدهد، در اینباره میگوید: اصالت بازسازی تاریخی این است که شما چیزها را تا آخرین وضعیت مستند بازسازی کنید. با وجود طرحهای بازیگوش و گاها ظالمانه برای نوتردام جدید، سقف سربی 460 تنی آسیبدیده احتمالا با طرحی بیش از حد معاصر جایگزین نخواهد شد. در عوض، معماران، مهندسان سازه و سایر کارشناسان از ابزارهایی برای بازسازی سقف موجود و تعمیر چارچوب چوبی که آن را نگه داشته است، استفاده خواهند کرد. این طرح به افتخار بازسازی 20 سالهای که توسط یوژن ویوله لو دوک پس از شورش و آتشسوزی سال 1831 تکمیل شد، میباشد.
این در حالی است که تیم فنی تصمیمگیری در مورد ساخت و ساز، دریافت که کار باید روی گلدسته و سپس سقفها و طاقها آغاز شود. این باید امکان تکمیل کلیسای جامع در سال 2024 میلادی را فراهم کند، هدفی که دولت فرانسه امیدوار است مطابق با بازیهای المپیک 2024 میلادی پاریس به آن دست یابد.
برخی از تیمی که در مستندسازی فضای داخلی کنونی نوتردام دخیل هستند عبارتند از رابرت کونزیگ که داستان تلاشهای مرمتی را روایت میکند و عکاس توماس ون هوتریو که میخواست در نمایش کلیسا سنگ تمام بگذارد. او از یک دوربین چوبی، بشقابهای شیشهای و یک تاریکخانه قابل حمل برای ایجاد عکس استفاده کرد.
کونزیگ اهمیت فرهنگی و معنای تلاشهای بازسازی را با این جمله به زیبایی خلاصه میکند: این فقط یک ساختمان نیست؛ بلکه این بخشی از ساختار واقعیت پاریس است.