گردشبان (gardeshban.ir) : کلیسای زیبای «پاناگیا چالکئون» (Panagia Chalkeon) یا «مریم مقدس مسگرها»، در نزدیکی تقاطع «اِگناتیا» و خیابان «ارسطو» به سمت میدان «آریستوتِلوس» در محوطهای که سابقاً توسط کارگاههای مسگری اشغال شده بود قرار دارد.
گفته میشود در گذشتههای دور به جای این کلیسا یک پرستشگاه متعلق به خدای صنعتگری یونان(هفائیستوس) وجود داشته که با توجه به اینکه این محله از دیرباز متعلق به مسگران بوده، میتواند فرضیه درستی باشد. بر اساس نوشتهای که بر روی سنگ ورودی غربی هم دیده میشود، کلیسا در سال ۱۰۲۸ و در محل یک مکان مقدس ساخته شده است.
کلیسای کوچک، ولی منحصر به فرد پاناگیا بیشتر از نظر معماری و ساخت مورد توجه است. در این کلیسا که طبق شیوه رایج معماری مقدونی طراحی شده، در مربع وسط سازه، چهار ستون و یک گنبد مرکزی به چشم میخورد و دو گنبد کوچکتر هم در کنارهها وجود دارد. نمای ساختمان با لایههای آجری باریک و قطوری با مهارتی خاص ساخته و تزئین شده است. به خاطر همین آجرهای قرمز به اینجا «کلیسای قرمز» هم میگویند. بنا به نوشتهای در زیر یکی از طاقهای این مکان مقدس، بخش اعظم نقاشیهای تزئینی ساختمان در اوایل ساخت کلیسا کشیده شدهاند.
در فضای داخلی، تزئیناتی از مرمر حکاکی شده و نقاشیهای دیواری متعلق به قرون ۱۱ تا ۱۴ میلادی وجود دارد که همگی به خوبی نگهداری شدهاند. بعد از فتح شهر به دست ترکهای عثمانی در سال ۱۴۳۰، کلیسای پاناگیا به یک مسجد تبدیل شد و تمام نقاشیهای دیوار آن پشت لایهای از گچ پنهان گشت؛ اما دوباره بعد از آزادی شهر در سال ۱۹۱۲ این مکان به عنوان کلیسای مسیحی مورد استفاده قرار گرفت و نقاشیهایش از گچ زدوده شد.
در فضای بیرونی کلیسا، باغی سر سبز با بوتههای گل رز وجود دارد که حسی جدا از مرکز شهری شلوغ مانند تسالونیکی بر آن حاکم است. کلیسای پاناگیا چالکئون بعد از زمینلرزه بزرگی که در سال ۱۹۷۸ شهر را لرزاند، آسیبهای جدی دید که طی بازسازیها و ترمیمهایی که روی آن صورت گرفت از چهرهاش پاک شدند. نام این بنا در سال ۱۹۸۸ به فهرست میراث جهانی یونسکو اضافه شد. بازدید از این کلیسا و نفس کشیدن در باغ سبز و زیبای اطرافش بعد از گردش در نقاط دیگر شهر خستگی را از تن بیرون کرده و آرامشی بیهمتا به شما هدیه میکند.