گردشبان (gardeshban.ir) : شیراز و به طور کلی استان فارس از محبوبترین مقاصد گردشگری در ایران به شمار میرود و سالانه تعداد زیادی گردشگر را به خود جذب می کند. این شهر در کنار بناهای مشهور و باغهای معروف خود، جاذبههای بکر و طبیعی را نیز پیشکش گردشگران میکند. پارک ملی بمو سومین پارک ملی حفاظتشده بعد از پارک گلستان و ارومیه است و در فاصله کمی از شیراز قرار دارد.
پارک ملی بمو (Bamou National Park) از پارکهای ملی ایران در استان فارس است. این پارک که نامش را از کوه بمو گرفته است، در شمال شهر شیراز و در ۳۰ کیلومتری آن قرار دارد. این پارک حدود ۴۰ سال است مورد حفاظت قرار گرفته و در بخش زرقان- مسیر تخت جمشید واقع شده است. پارک ملی بمو ۴۸ هزار هکتار وسعت دارد و یکی از مناطق چهارگانه طبیعی در استان فارس است.
تاریخچه
محدوده فعلی این پارک ملی در سال ۱۳۴۱ تحت عنوان منطقه شکار ممنوع با وسعتی حدود ۱۰۰۰۰۰ هکتار توسط کانون شکار ایجاد شد و در سال ۱۳۴۶ پس از تشکیل سازمان شکاربانی و نظارت بر صید منطقه شکار ممنوع به منطقه حفاظت شده و سپس به پارک وحش بمو تغییر نام داد و بالاخره در سال ۱۳۵۴ با ایجاد سازمان حفاظت محیط زیست، این منطقه که وسعت آن معادل ۴۸۶۷۸ هکتار بود به نام پارک ملی بمو تغییر نام داد.
پوشش گیاهی و جانوری
این پارک ملی از لحاظ شمار حیوانات و تنوع حیاتوحش، بعد از پارک ملی گلستان و ارومیه در مقام سوم اهمیت میباشد هرچند چندان شناخته شده نمی باشد. در زیستگاه طبیعی بمو، علاوه بر پلنگ، پستاندارانی از جمله آهو، گراز، قوچ و میش، بز و پازن و پرندگانی همچون عقاب طلایی زندگی میکنند و کفتار، گربه جنگلی، گربه وحشی و جغد کوچک و شاه بوف از دیگر حیوانات این منطقه میباشند. شمار پلنگهای این منطقه در سال ۹۲ شش قلاده برآورد شده است. این پارک ملی دارای ۱۱۲ گونه جانوری، ۶۹ گونه پرنده و ۲۱ گونه پستاندار، ۱۹ گونه خزنده و ۳ گونه دو زیست و همچنین گونههای مختلف گیاهی میباشد.
دیدنی های پارک ملی بمو
کوه بمو
کوه بمو ادامه ارتفاعات سلسله جبال زاگرس است، منطقهای کوهستانی و تپه ماهوری که از شهر شیراز بهخوبی دیده میشود و در آن سه رشته کوه از شرق به غرب امتداد دارد. بلندترین قله آن کل اسد با ارتفاع ۲۷۰۰ متر و پایینترین ارتفاع آن ۱۵۵۰ متر است.
اين رشته كوه در مشرق به ارتفاعات خرمن كوه و در جنوب با درياچه بختگان مرتبط است. رشته كوه بمو، دشت شيراز را از دشت مرودشت جدا میكند. گردنههای آب باریک و باجگاه در مسیر راه شیراز-اصفهان در جانب شمالغربی رشته کوه قرار دارد. آب ركنآباد از معروفترين جويبارهای شيراز كه حافظ به آن اشاره میكند، در قسمت غربی اين كوه واقع شده است. بند امير در جانب شمال شرقی آن قرار دارد و راه قديمی شيراز از جنوبشرقی رشته كوه میگذرد. تنگ الله اكبر نیز در جانب جنوبی آن واقع است.
در ميان اين رشتهكوهها، دشتهای باریکی قرار دارند كه در يكی از آنها با وجود وسعت كم، جمعيت قابل توجهی از آهو ديده میشود. در تپه ماهورهای وسيع و گسترده حد فاصل دشت و كوه، قوچ و ميش فراوانی حضور دارند. پرتگاههای دامنه جنوبی كوه بمو و ديگر مناطق صخرهای پارک نیز، زيستگاه مناسبی برای بز و پازن است.
موزه پارک ملی
موزه حیات وحش پارک ملی بمو در ابتدای ورودی محدوده واقع شده است. در این موزه مجموعهای از حیوانات تاکسیدرمیشده بومی منطقه را به نمایش گذاشتهاند. از موزه تنها بهصورت گروهی میتوانید بازدید کنید و بازدید از آن در ایام عید و دیگر روزهایی ممکن است که از سمت اداره کل حفاظت محیط زیست فارس اعلام میشود.
چطور به پارک ملی بمو برویم؟
برای دسترسی به پارک، از سمت شیراز به طرف زرقان پیش بروید. نرسیده به زرقان، پل غیر همسطح پالایشگاه را بهسمت راست بروید. تابلوی پارک ملی بمو را خواهید دید.
پارک ملی بمو شامل دو بخش میشود؛ تفرجگاه و موزه حیات وحش و تفرجگاه گسترده. بازدید از بخش اول بدون مجوز و در زمانهایی خاص ممکن است که پیشتر به آن اشاره شد. برای دسترسی به بخش دوم نیازمند مجوز از سازمان حفاظت از محیط زیست استان فارس هستید. البته متاسفانه بسیاری از افراد بدون داشتن مجوز وارد منطقه میشوند. بهترین راه برای بازدید از پارک ملی بمو، شرکت در تورهایی است که با مجوز سازمان در این پارک ملی برگزار میشوند.