آشنایی با درختان سرو کهنسال مزار سید قوام الدین نوق+ تصاویر

صفحه نخست / عمومی

آشنایی با درختان سرو کهنسال مزار سید قوام الدین نوق+ تصاویر

روستای نوق از توابع رشتخوار از روستاهای گردشگری استان خراسان رضوی است.

کد خبر: ۵۶۷۱۵

تاریخ انتشار : دوشنبه ۱۹ دی ۱۴۰۱-1401 October 19

آشنایی با درختان سرو کهنسال مزار سید قوام الدین نوق+ تصاویر

روستای نوق از توابع رشتخوار از روستاهای گردشگری استان خراسان رضوی است. از ورودی روستای نوق به سمت انتهای روستا در شمال، مزار امامزاده میر قوام‌الدین قرار دارد. در داخل محوطه این امامزاده پنج درخت سرو در کنار هم خودنمایی می ‌کنند.

کهنسال بودن درختان، نادر بودن گونه درختان در استان، همجواری با امامزاده که جنبه اعتقادی برای اهالی دارد و به ثبت ملی رسیده، همچنین زیبایی و همیشه سبز بودن درختان، قرارگیری چند درخت در کنار هم به صورت مجموعه درختان از بهترین دلایل برای ثبت این درختان در فهرست آثار طبیعی و ملی ایران است.

درختان سرو کهنسال مزار سید قوام الدین نوق که شامل سه درخت سرو سوزنی است، با شماره ۷۴۱ مورخ ۷/۴/۱۳۹۹ در فهرست میراث طبیعی ایران به ثبت رسیده اند.

نوق یکی از روستاهای تاریخی و گردشگری، از توابع بخش مرکزی شهرستان رشتخوار است که در حد فاصل شهرستان تربت حیدریه و ۱٧ کیلومتری شهرستان رشتخوار قرار دارد.

این روستا با قدمت بسیار زیاد مدفن بزرگانی همچون سید قوام ‌الدین موسوی از نوادگان موسی بن جعفر و پیرغار و شیخ ‌ابدال بوده و بر سنگ نوشته‌ های آن، قدمتش به سال۸۷۰ هجری قمری می‌ رسد که درختان تنومند سرو و چنار در اطراف قنات پاچنار بیانگر این موضوع است.

درختان سرو کهنسال در راستای یکدیگر در شمال روستا (مقابل مدرسه) و در محوطه امام ‌زاده سید قوام ‌الدین واقع شده ‌اند. درختان کهنسال در راستای هم و در ضلع جنوبی (ورودی) واقع شده‌اند. به لحاظ ارتفاع، طول و عرض سایه ‌انداز درختان تقریبا مشابه ‌هستند و قطر تنه تنها پارامتر متفاوت در درختان است.

ارتفاع این درختان حدود ۱۴ متر است و طول سایه ‌انداز آن بیش از ۱۰ متر می‌ باشد. باید گفت که این درختان به دور از تهدید، سرسبز و شاداب هستند. درختان کهنسال از قسمت پایین تنه چندین پاجوش دارند که به طور همزمان رشد کرده و برگ و بار درختان را بیشتر کرده ‌اند. این درختان در بین اهالی روستا از ارزش و احترام زیادی برخوردار بوده ‌اند.

بنا بر گفته معتمدین و ریش ‌سفیدان روستا، اهالی برای نذر و نیاز به شاخه ‌های درخت نخ و پارچه آویزان می‌ کرده‌ اند و هیچ کس اجازه نداشته از شاخه‌ های درخت کنده و آتش بزند و معتقد بودند اگر کسی این کار را انجام دهد، اتفاق بدی برایش رخ خواهد داد. قدمت کهنسال ‌ترین درخت بین ۸۰۰-۸۵۰ سال، درخت دیگر ۵۰۰-۵۵۰ سال و جوان ‌ترین درخت ۳۷۵-۴۲۵ سال برآورد شده است.