گردشبان (gardeshban.ir) :
جزیره ابوموسی جنوبی ترین جزیره ایرانی آب های خلیج فارس است. این جزیره از خوش آب و هواترین مناطق خلیج فارس محسوب می شود و انواع گیاهان و جانوران دریایی در ساحل آن به چشم می خورد. جزیره ابوموسی در سال ۱۳۹۱ با هدف افزایش گردشگر توسط دولت ایران، «منطقه نمونه گردشگری» اعلام شد. شفافیت آب خلیج فارس در ساحل ابوموسی به حدی است که ماهی های آکواریومی و مرجان های آن نیز از کنار ساحل و موج شکن ها به طور واضح دیده می شوند و این خود جاذبه اصلی جزیره به شمار می آید.
تاریخ و فرهنگ جالب جزیره ابوموسی
جزیره ابوموسی (Abu Musa) جزیرهای در جنوب خلیجفارس و بخشی از استان هرمزگان در جنوب ایران است. این جزیره یکی از جزایر سهگانه ایران است. مساحت این جزیره در حدود ۱۲ کیلومتر مربع است. فاصله میان این جزیره و جزایر تنب به دلیل عمق مناسب آب، تنها مسیر قابل کشتیرانی برای نفتکش های بزرگ است. ابوموسی جنوبیترین جزیره ایرانی خلیج فارس و نزدیکترین آنها به خط استوا است. آب و هوای آن بسیار گرم، مرطوب و شرجی است و در طول سال تنوع آب و هوایی چندانی تجربه نمیکند. تعداد اندکی از این ساکنان شهروندان امارات هستند.
طبیعت منحصربهفرد ابوموسی هم از لحاظ اکوتوریسم و هم گردشگری نمونه است و همچنین وجود دلفینها، ساحل زلال، ماهیگیری که همه اینها باعث شدهاند تا ابوموسی فرصتی بکر برای گردشگری معرفی شود. همینطور چشماندازهای بسیار جذاب و سواحل آرام با آبهای پاک جزیره زیبای ابوموسی که انواع جلبکهای دریایی آنجا زندگی میکنند، جزیره را به جزیره آکواریومی معروف تبدیل کرده است.
جمعیت این جزیره در سال 1395، 4213 نفر و در سال 1385، 105 نفر بوده و تعدادی از ساکنان شهر، شهروند امارات محسوب میشوند. مردم بومی جزیره ابوموسی اغلب، به ماهیگیری و یا صید مروارید اشتغال دارند. از آنجایی که آب و زمین مناسب کشاورزی در این جزیره اندک است، کشاورزی در آن رونق چندانی ندارد. اغلب مردم بوموسی آریایی و ایرانی الاصل هستند و خانوارهای ایرانی عرب زبان نیز در آن سکونت میکنند. سخت کوشی و مهماننوازی از ویژگیهای این مردم است.
جاهای دیدنی جزیره ابوموسی
ساحل جزیره
ساحل سفید رنگ و آبی و پرنده های مهاجر جزیره شاید به گفته کسانی که به دنبال آرامش اند جای مناسبی باشد اما افسون جزیره تنها سکوت و آرامش آن نیست بلکه گونه هایی از حیات وحش نیز جزو جاذبههای این جزیره محسوب می شوند.
شفافیت آب خلیج فارس در ساحل هم به حدی است که ماهی های آکواریومی و مرجان های آن نیز از کنار ساحل و موج شکن ها به طور واضح دیده می شوند و این خود جاذبه دیگر جزیره به شمار می آید.
منطقه حفاظت شده فارور
جزیره فارور استان هرمزگان، تابع شهرستان ابوموسی و دهستان تنب می باشد. این جزیره جزو نواحی گرم و مرطوب است و رطوبت هوا در آن به نسبت بالامی باشد. جزیره فارور ازیک توده ارتفاعات آتشفشانی و رسوبی تشکیل شده است وبه طورکلی جزیره ای تپه ماهوری باارتفاعات صخره ای که در مسیرهای مختلفی کشیده شده است و در میان این ارتفاعات دره هایی بوجود آمده اند.
مسجد جامع ابوموسی
منار و گنبد مسجد جامع ابوموسی اولین چیزی است که به چشم هم رهگذری میخورد. مسجد جامع ابوموسی بهعنوان مرکز اجتماع مردم، با گلدستههای بلند و گنبد فیروزهای همچون نگینی براق در جزیره میدرخشد. مسجد در تمدن اسلامی نقشی مهم داشته و یکی از روشنترین نمونههای آن، نقش مساجد جامع در هر شهری است که یک پایگاه مذهبی و اجتماعی به حساب میآیند.
از دیگر دیدنی های جزیره می توان به شهرک صیادان که قدیمیترین بخش شهر بهحساب میآید، بازارچه اصلی ابوموسی که بازارچهای مستطیل شکل با حیاطی مرکزی است و درختانی در حیاطش کاشته شده و در چهارسوی آن مغازههای میوهفروشی و بقالی وجود دارند، سینما کودک اشاره کرد.
از بندر عباس به فرودگاه ابوموسی، هفتهای سه پرواز انجام میشود، فرودگاهی که از نظر تردد مسافر در ردههای میانی کشوری قرار دارد و از نظر پروازی رتبه 23 را به خود اختصاص داده است. پروازهای بندرعباس به ابوموسی که حدودا سی دقیقه طول میکشد، توسط کیش ایر انجام میشود. برای رفتن به این جزیره از تهران باید به بندرعباس سفر کرده و از آنجا به ابوموسی بروید.
آب و هوای ابوموسی، گرم و مرطوب است، این مسئله سبب شده تا پوشش گیاهی و جانوری این جزیره خاص و بینظیر باشد. اگر دوست دارید از زلال بودن آبهای خلیج فارس در کنار سواحل ابوموسی لذت ببرید، فاصله زمانی اواخر پاییز تا اواسط بهار را انتخاب کنید.
شفافیت آب خلیج فارس در ساحل ابوموسی هم به حدی است که ماهی های آکواریومی و مرجان های آن نیز از کنار ساحل و موج شکن ها به طور واضح دیده می شوند و این خود جاذبه دیگر جزیره به شمار می آید. جزیره، پستاندارانی از جمله خرگوش، خدنگ بزرگ و پرنده های مهاجر زیادی دارد اما تا کنون حیات وحش آن را بررسی نکرده اند.
عمر این جزیره بنا به مطالعات تاریخی به هزار سال قبل از میلاد می رسد. این جزیره از اواسط هزاره دوم چندین دوره تاریخی از جمله اشکانیان، سلوکیان، سلجوقیان و آل بویه را به خود دیده است.