کفه نمکی بردسکن، جاذبه طبیعی و زیبای خراسان رضوی+ عکس

صفحه نخست / عمومی

کفه نمکی بردسکن، جاذبه طبیعی و زیبای خراسان رضوی+ عکس

خراسان رضوی جاذبه‌های طبیعی درجه یکی دارد همراه باشید تا بدانیم کفه نمکی بردسکن کجاست.

کد خبر: ۶۱۱۵۱

تاریخ انتشار : جمعه ۲۹ دی ۱۴۰۲-1402 October 29

به طور کلی اتفاقات زمین‌شناسی منطقه موجب پدید آمدن چشم‌اندازی زیبا از طبیعت بیابانی ـ کویری و رسوبات تبخیری نمکی شده‌است.

آشنایی با کفه نمکی بردسکن

منطقه طبیعی کفه نمک در جنوب شهرستان بردسکن و در ۱۲ کیلومتری جنوب روستای رحمانیه در بخش شهرآباد قرار دارد این پهنه نمکی از سطح دریاهای آزاد ۸۰۵ متر ارتفاع دارد و با وسعت تقریبی ۷۸۸۸ هکتار متعلق به دوران سوم (کرتاسه) و چهارم (آئوسن) زمین‌شناسی است که با جهتی شمال شرقی ـ جنوب غربی در جنوب شهرستان بردسکن واقع شده و به‌طور کلی اتفاقات زمین‌شناسی منطقه موجب پدید آمدن چشم‌اندازی زیبا از طبیعت بیابانی ـ کویری و رسوبات تبخیری نمکی شده‌است.

جلوه‌های زیبای بلورهای نمک در حال شکل‌گیری، تراکم ساختاری بلورهای نمک بر روی شنزارها، ایجاد چاله‌های نمکی و حوضچه‌های آب حاصل از تعریق خاک از دیگر ویژگی‌های منحصر به فرد این زیستگاه طبیعی است و آن را در کشور و منطقه به یک زیستگاه منحصر به فرد تبدیل کرده‌است.

کویر نمکی یا کفه نمک از جلوه های زیبا و طبیعی کویری در جنوب استان خراسان رضوی است که در حد فاصل بین شهرستان بردسکن در شمال و شهرستان بجستان در جنوب قرار گرفته است.

با توجه به میزان بارندگی سالیانه و تجمع رواناب فصلی در این منطقه، هرسال شاهد پدیدار شدن دریاچه کویری گسترده و زیبایی به مدت چند ماه در سال می باشیم.

ترکیبات نمکی که به صورت محلول به این پلایا منتقل می شوند پس از تبخیر آب به عنوان محل برداشت نمک مورد استفاده اهالی قرار می گیرد.

ترکیبات نمکی به صورت بلور ها و کریستال های نمکی مناظر شگفت انگیزی را بوجود می آورند که بازدید کنندگان را به خود جلب می نمایند.

پلایای بردسکن علاوه بر تجمع املاح نمکی محل زندگی پرندگان مهاجر در چند ماه از سال نیز می باشد و از این جهت از نظر زیست محیطی محلی مناسب و ارزشمند است. این پدیده زیبای کویری در سال ۹۱ به نام پلایای بردسکن تحت عنوان میراث طبیعی و تاریخی کشور به ثبت رسید.

کفه نمک با نام علمی پالایا از آثار طبیعی و بی نظیر ایران در شهرستان بردسکن است که در گذشته به شکل سنتی و به عنوان معدن نمک بهره ‌برداری می‌ شده ‌است، همچنین در چرم سازی و سالامبور (دباغی پوست) مورد استفاده قرار می ‌گرفته‌ است.

پالایا در پست ‌ترین مناطق بعضی از حوضه ‌های آبریز دشت‌ های مسطحی با مشخصات ویژه تشکیل می‌ شود که عمدتاً در مناطق خشک و به نسبت گرم و کم ‌باران قرار گرفته ‌اند و اغلب توسط نهشته‌ های دریاچه‌ ای و تناوب لایه‌ های رس، سیلت و نمک پوشیده می ‌شود.

جلوه ‌های زیبای بلورهای نمک در حال شکل ‌گیری، تراکم ساختاری بلورهای نمک بر روی شنزارها، ایجاد چاله‌ های نمکی و حوضچه‌ های آب حاصل از تعریق خاک از دیگر ویژگی ‌های منحصر به فرد این زیستگاه طبیعی است و آن را در کشور و منطقه به یک زیستگاه منحصر به فرد تبدیل کرده‌ است.

با توجه به اینکه استان خراسان رضوی قطب گردشگری مذهبی کشور می باشد و در طول سال میزبان گردشگران فراوان داخلی و خارجی بسیاری است شهرستان بردسکن نیز با پیشینه ی طولانی و منابع طبیعی بینظیرش میتواند مقصد گردشگری مناسبی برای گردش و تفریح باشد.

این پهنه نمکی از سطح دریاهای آزاد ۸۰۵ متر ارتفاع دارد و با وسعت تقریبی ۷۸۸۸ هکتار متعلق به دوران سوم (کرتاسه) و چهارم (آئوسن) زمین ‌شناسی است که با جهتی شمال شرقی ـ جنوب غربی در جنوب شهرستان بردسکن واقع شده و به طور کلی اتفاقات زمین ‌شناسی منطقه موجب پدید آمدن چشم‌ اندازی زیبا از طبیعت بیابانی ـ کویری و رسوبات تبخیری نمکی شده‌ است.

این منطقه دشتی هموار است که در آن پستی و بلندی خاصی مشاهده نمی‌ شود و از نظر اقلیمی در ناحیه گرم و خشک بیابانی قرار گرفته، تعداد ماه‌ های خشک آن ۷ ماه و حدود ۹۵ روز در سال یخبندان است.

هرچند که در این کفه نمکی امکان رشد گیاهان وجود ندارد، اما در حاشیه‌ های این زیستگاه کویری گونه‌ های گیاهی شورپسند از جمله سالسولا، سالیکورنیکم، گز، آتریپلکس رشد می ‌کنند و همچنین گونه‌ های مختلفی از پرندگان دیده می ‌شوند.

صرف صبحانه محلی (تخم مرغ شیره که یکی از اصیل ترین غذاهای خراسان می باشد) در کنار سیاه چادر عشایری و نوشیدن چای آتشی و دمنوش های کویر به همراه سیب زمینی زغالی، تجربه لذت بخش بوده و تداعی گوشه ای از زندگی کویری زیر آسمان نیلگون در هوای دل انگیز را برای گردشگران به همراه خواهد داشت.

تعدادی دوچرخه نیز در منطقه برای دوچرخه سواری روی کویر نمک وجود دارد.

نوازندگان تار هم در بین این مجموعه مشغول نواختن موسیقی سنتی هستند. در شبی پرستاره همراه با بادی خنک در چادر سیاه، شب را به صبح رساندن لذت بخش است.