گردشبان (gardeshban.ir) : «هتل ملی اَنوَلید» (Hôtel national des Invalides) یا همان «موزه نظامی انولید» در پاریس، مجموعهای از ساختمانها است که چندین موزه، آثار تاریخی و کلیسا را دربرمیگیرد. ساخت این مجتمع در سال 1671 به دستور «لویی چهاردهم» شروع شد تا جانبازان جنگی معلول یا بیبضاعت بتوانند در آن زندگی کنند. ابتدا قرار بود برای ساختمان این بنا به چندین سربازخانه و یک بیمارستان افاقه شود؛ اما درنهایت پادشاه، طرح معمار فرانسوی یعنی «لیبرال برونت» (Liberal Bruant) را انتخاب کرد که ساختمان باشکوه آن از یک کلیسا و حیاط سلطنتی نیز تشکیل میشد. سرانجام، ساخت این بنا در سال 1676 به پایان رسید و حدود 4,000 جانباز جنگ را در خود جای داد.
این عمارت در شرق «مدرسه نظامی» یا همان «اِکول میلیتر» (Ecole Militaire) واقع شده است. طول نمای روبروی این عمارت به 196 متر میرسد و به «رود سن» اشراف دارد که از رودهای مهم اروپا به حساب میآید. موزه نظامی انولید، حداقل شامل 15 حیاط میشود و بزرگترینِ آنها در زبان انگلیسی «کورت آو آنِر» (Court of Honour) نام دارد. این حیاط بیشتر به خاطر معماری متقارنش معروف شده و قبلاً از آن برای برگزاری رژههای نظامی استفاده میکردند. «رابرت دو کوت» (Robert de Cotte)، گردشگاهی وسیع به طول 500 متر طراحی کرد که عمارت انولید را از رود سن و «پل الکساندر سوم» (Pont Alexandre III) جدا میکند که پر نقش و نگارترین پل شهر پاریس به شمار میرود. عمارت انولید به دلیل موقعیت و اهمیتی که داشت، چند اتفاق مهم در طول تاریخ فرانسه را به خود دیده است. برای مثال انقلابیون پاریسی در سال 1789، توپ و تفنگهای این مکان را ربودند تا از آن برای حمله به «قلعهی باستیل» (Bastille) استفاده کنند.
کلیسای سنت لویی
«کلیسای سنت لویی انولید» (Église Saint-Louis-des-Invalides) را بنا به درخواست وزیر جنگ لویی چهاردهم در سال 1676 به هتل انولید اضافه کردند. طراحی این کلیسا را نیز لیبرال برونت به همراه «ژول آردوئن مانسار» (Jules Hardouin Mansart) انجام داد. درهای این کلیسا را 3 سال بعد بر روی سربازان گشودند و آنها میبایست هر روز در مراسم آن شرکت میکردند. به همین دلیل در آن زمان، کلیسای سنت لویی را با نام «کلیسای سربازان» نیز میشناختند.
گنبد انولید
کلیسای سنت لویی به طور مستقیم با یک کلیسای کوچک سلطنتی در ارتباط است که با نام «گنبد انولید» (Dôme des Invalides) شناخته میشود. گنبد این کلیسا، 107 متر ارتفاع دارد و برای ساخت آن از معماری باروک و «باسیلیکای سنت پیتر» (St. Peter's Basilica) در رم کمک گرفته شده است. ساخت این کلیسا، 27 سال طول کشید و درنهایت در سال 1708 به پایان رسید. قرار بود اجساد خاندان سلطنتی را در این کلیسا دفن کنند که این برنامه بعد از فوت لویی چهاردهم به فراموشی سپرده شد. تا اینکه پادشاه «لوئی فیلیپ یکم» در سال 1840 دستور داد تا طی مراسمی باشکوه، مقبره ناپلئون بناپارت را از جزیرهی «سنت هلن» به این کلیسا منتقل کنند و بعدها، پسر و برادران او را نیز در همین مکان دفن کردند. امروزه مقبرهی بعضی دیگر از فرماندهان نظامی از جمله «فردیناند فوش» (Ferdinand Foch)، «ووبن» (Vauban) و «تورن» (Turenne) هم در گنبد انولید قرار دارد.
موزه ها
چندین موزه در انولید واقع شده که معروفترینِ آنها «موزهی ارتش» (Musée de l'Armée) است. این موزه، تاریخ نظامی کشور را از دوران قرون وسطی تا بعد از جنگ جهانی اول به نمایش میگذارد. آثار مختلف آن از جمله سلاح، یونیفرم نظامی، نقشه و غیره فقط به دنیای غرب اختصاص ندارد؛ بلکه کشورهای دیگری همچون ترکیه، چین، ژاپن و هند را نیز دربرمیگیرد. در «موزهی نقشههای برجستهی نظامی» (Musée des Plans-Reliefs) نیز میتوانید از ماکتهای دقیق و پرجزئیاتی دیدن کنید که قلعههای فرانسوی و شهرهای مستحکم و دارای دیوارهای تدافعی در قرن 17 میلادی را نشان میدهند. همچنین «موزهی فرمان آزادی» (Musée de l'ordre de la Libération) به آزادسازی کشور فرانسه و فرماندهاش، یعنی «شارل دوگل» در جنگ جهانی دوم اختصاص دارد.