گردشبان (gardeshban.ir) : باغهای ماژورِل با رنگ آبی زیبایی که دارند مانند یاقوتی کبود در شهر سوزان مراکش میدرخشند. این باغها توسط «ژاک ماژورل» احداث و بعد از مرگ وی توسط «ایو سن لوران» خریداری و توسعه داده شد.
کمی آن طرفتر از هیاهوی رنگارنگ محله قدیمی شهر مراکش، جایی که صدای فریاد فروشندگان و عطر ادویههای مختلف هوا را پر کرده است، آرامش باغهای «ماژورِل» (Majorelle) چشمان شما را به خود خیره خواهد کرد. اینجا یک یاقوت کبود در شهر سوزان آفریقای شمالی بوده که بازدیدکنندگان میتوانند با گردش در آن جانی تازه بگیرند.
معماری و گیاهان باغ هماهنگی زیبایی با هم دارند. باغهای ماژورل از حدود ۵ هکتار زندگی گیاهی رنگارنگ و شگفت انگیز تشکیل شده و در میان آنها میتوانید آبنماهای زیبا، مسیرهای سایهدار و حتی یک موزه کوچک را نیز ببینید. تمام این سازهها به رنگ آبی کبالت هستند که به آبی ماژورل نیز شناخته میشود. این رنگ را میتوان شناسه اصلی بنا دانست.
نام این باغها از هنرمند بنیانگذار فرانسوی آن «ژاک ماژورل» گرفته شده است که در سال ۱۸۸۶ در شهر نانسی به دنیا آمد. این هنرمند که به سرعت بعد از اولین بازدیدش از مراکش در سال ۱۹۱۷ عاشق آن شد، قطعه زمینی در کنار نخلستانی خارج از دیوارهای شهر خریداری کرده و گونههای مختلف گیاهی را از سرتاسر جهان به آنجا آورد. وی بعداً باغ را گسترش داده و یک ویلای کوچک نیز برای کارگاه شخصیاش در آن ساخت.
به خاطر مشکلات اقتصادی روبروی ماژورل، وی تصمیم گرفت تا بهشت زیبای خود را در سال ۱۹۴۷ به روی مردم باز کرده و هزینه ورودی اندکی نیز از آنها بگیرد. بعد از آن زمان باغهای ماژورل تبدیل به یک جاذبه عمومی شدند. متأسفانه چند سال بعد طی یک حادثه او یکی از پاهای خود را از دست داد و اندکی بعد نیز پای دیگرش قطع شد و به طرز غم انگیزی در سال ۱۹۶۲ در پاریس درگذشت. باغهای مراکشی او زیباترین کار وی بوده و تمام عشقش را برای ساخت آن به کار بست.
طراح فرانسوی «ایو سن لوران» (Yves Saint Laurent) ناجی این باغها بود. او و شریکش «پیر برژ» (Pierre Bergé) با هم زیاد به مراکش و در واقع باغهای ماژورل سفر میکردند و در نهایت هم زمینهای هنرمند را خریداری نموند. باغهای ماژورل در آن زمان مورد تهدید مالکیت ثانویه و ساخت هتل در زمینهای آن بودند.
ایو سن لوران و شریکش خود را وقف بازسازی و بهبود ظاهر ماژورل کردند. طی برنامههای آن دو، سیستم آبیاری جدید، ۱۵۰ گونه گیاهی و یک تیم حرفهای از باغبانها و طراحان مناظر برای اطمینان از آینده باغها به مجموعه اضافه شد. دو هنرمند ویلای باغهای ماژورل را برای اقامت خود برگزیدند. بعد از مرگ سن لوران در تابستان سال ۲۰۰۸، خاکستر او در باغ رز ماژورل پراکنده شده و یادمانی از او در مجموعه نصب گردید.