تا زمانی که از زیباترین ایستگاههای قطار در اروپا بازدید نکردهاید، نمیتوانید تصور کنید یک ایستگاه قطار، تا چه حد میتواند شگفتانگیز باشد. ایستگاههای قطار اروپایی مانند سنت پانکراس با آجر قرمزرنگ کلاسیک در لندن یا استراسبورگ ویل فوقالعاده مدرن در فرانسه، چیزی بیش از ایستگاههای حملونقل ساده هستند. آنها گنجینههای دوران طلایی سفر با قطار، شگفتیهای معماری، و مراکز اجتماعی هستند که در آن مردم محلی و بازدیدکنندگان به خرید، غذاخوردن و شرکت در نمایشگاههای موسیقی و هنری زنده مشغول هستند.
هنگام سفر به کشورهای اروپایی، یکی از جاذبههای گردشگری این کشورها، استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی برای تردد در شهرها و برخورداری از زیبایی خیرهکننده معماری آنهاست. قطارهای اروپا، از زیباترین وسایل حمل و نقل بوده که به دلیل ویژگیهای بصری و معماری فوقالعاده، از قالب یک وسیله حمل و نقل ساده خارج شدهاند و امروزه، به یکی از شگفتیهای اروپا تبدیل شدهاند. سالانه گردشگران بسیاری از سراسر دنیا برای آشنایی و بازدید از زیباترین ایستگاههای قطار در اروپا، به این کشورها سفر میکنند.
پیشنهاد میشود، هنگام سفر به کشورهای اروپایی برای جابهجایی در شهرها از قطارهای زیبا و دیدنی آنها استفاده کرده و زمان بیشتری برای کشف آنها صرف کنید. در ادامه به معرفی ۱۰ مورد از زیباترین ایستگاههای قطار در اروپا میپردازیم:
ایستگاه سنت پانکراس در ابتدا در سال ۱۸۶۸ با طرحهای مهندس ویلیام بارلو از راهآهن میدلند افتتاح شد. سقف آهنین آن، که روی سوله قطار طاقدار بود، زمانی بزرگترین سازه آزاد در جهان بود. هتل دراماتیک گوتیک در جلوی ایستگاه توسط جورج گیلبرت اسکات، یکی از برجستهترین معماران ویکتوریایی انگلستان طراحی شده است. سنت پانکراس شاهکار معماری گوتیک ویکتوریایی و یکی از زیباترین ایستگاههای قطار اروپا است.
تخریب سنت پانکراس زمانی آغاز شد که خطوط راهآهن بریتانیا در سال ۱۹۲۳ تمرکز خود را به ایستگاه یوستون تغییر داد. راه آهن بریتانیا بارها سعی کرد ایستگاه را ببندد و تخریب کند. جان بتجمن، نویسنده معروف بریتانیایی، کمپینی را برای نجات ایستگاه به راه انداخت و در نوامبر ۱۹۶۷ موفق شد چند روز قبل از تخریب آن را در فهرست قرار دهد تا از تخریب و نابودی آن جلوگیری شود. هنگام بازدید از سنت پانکراس میتوانید بنای یادبود جان بتجمن را در داخل ایستگاه ببینید.
در سال ۲۰۰۷، Gare de Strasbourg-Ville باشکوه قرن ۱۹ و الحاقیه اوایل قرن بیستم در یک غلاف شیشهای براق، که امروزه از آن به عنوان یکی از زیباترین ایستگاههای قطار در اروپا یاد میشود، محصور شد. این طراحی، از ساختمان تاریخی بدون تغییر در برابر عناصر در طول زمان محافظت میکند. همچنین این نوع طراحی، امکان توسعه قابل توجهی را به ساختمانی که اکنون دومین مرکز بزرگ ریلی فرانسه است و طبق آمار به بیش از ۱۸ میلیون مسافر در سال ۲۰۱۶ خدمات رسانی کرده است، میدهد.
با یک قطار سریعالسیر به La Gare Ville در پاریس بروید و در کمتر از دو ساعت و نیم دیگر در محله پتی – فرانس استراسبورگ خواهید بود. برای تماشای چشماندازهای جذاب از کافهها، موزهها و مغازههایی که زمانی ماهیگیران، دباغها و آسیابها در کنار رودخانهها سکونت داشتند، به سمت Barrage Vauban، سد قرن ۱۷ و پل ماسهسنگ صورتی رنگی بروید که اکنون نمایشگاههای هنر مدرن را در خود جای داده است.
ایستگاه راهآهن مرکزی آنتورپ ایستگاه اصلی راهآهن شهر است. ساختمان اولیه آن بین سالهای ۱۸۹۵ و ۱۹۰۵ به عنوان جایگزینی برای پایانه اصلی راهآهن بروکسل – چلن – آنتورپ ساخته شد. ساختمان پایانه سنگی با گنبدی چشمگیر به ارتفاع ۷۵ متر در بالای سالن انتظار یکی از زیباترین ایستگاههای قطار در اروپا، توسط معمار بلژیکی لوئیس دلاسنسری طراحی شده است. بنابهدرخواست ویژه پادشاه لئوپولد دوم، دلاسنسری از ایستگاه لوزرن در سوئیس و پانتئون واقع در رم به عنوان منبع الهام خود استفاده کرد.
این سازه از پوشش سکوی فولادی و ساختمان ایستگاه سنگی ساخته شده است. سالن انتظار باشکوه با بیش از ۲۰ نوع سنگ مرمر و سنگ تزیین شده است. پنجرههای طاقدار و نورگیر سر به فلک کشیده سالن را پر از نور میکند. سکوی بالای قطار به نوبه خود دارای یک سقف طاقدار با شکوه از آهن و شیشه است.
بین سالهای ۲۰۰۰ و ۲۰۰۹، ساختمان تاریخی بهطور کامل مدرنسازی و توسعه یافت تا خط ریلی پرسرعت را در خود جای دهد. این ایستگاه توسط بسیاری به عنوان بهترین نمونه از معماری راهآهن در بلژیک در نظر گرفته میشود. در سال ۲۰۰۹، مجله آمریکایی نیوزویک ایستگاه مرکزی آنتورپ را به عنوان چهارمین ایستگاه از زیباترین ایستگاههای قطار در اروپا انتخاب کرد. در سال ۲۰۱۴، مجله انگلیسی-آمریکایی Mashable این ایستگاه را به عنوان زیباترین ایستگاه راهآهن در جهان معرفی کرد.
ایستگاه نئو رنسانس آمستردام بزرگترین ایستگاه راهآهن و یکی از زیباترین ایستگاههای قطار در اروپا است که روزانه به بیش از ۲۶۰,۰۰۰ مسافر خدمترسانی میکند. این ایستگاه در سال ۱۸۸۹ به روی عموم باز شد. ترمینال سبک گوتیک آن که توسط معمار هلندی پیر کویپرز طراحی شده است، دارای سقف سکوی چدنی است.
سقف ایستگاه از فلز چدن تهیه شده در دربی انگلستان ساخته شده است. نما و همچنین فضای داخلی ساختمان ایستگاه توسط یک نقاش جورج استورم تزیین شده است. در قسمت شرقی ایستگاه، یک غرفه ویژه وجود دارد که اتاق انتظار ملکه را در بر میگیرد و در آن مکانی برای ماشین ملکه تعبیه شده است. درحالیکه امکان بازدید از آن وجود ندارد، میتوانید دروازه باشکوه آن را در پلت فرم B2 را تماشا کرده و از معماری باشکوه آن لذت ببرید.
مانند بسیاری از شهرهایی که ایستگاههای قطار قدیمی دارند، روتردام به ایستگاه راهآهن مرکزی خود برای پذیرش مسافران بیشتر و همچنین خطوط پرسرعت و رفتوآمد نیاز داشت. شهر به جای حفظ ترمینال ساخته شده در اواسط قرن بیستم، مجموعه جدیدی را راهاندازی کرد. ساخت آن ۵ سال طول کشید. ایستگاه مرکزی روتردام به طور رسمی توسط پادشاه ویلم – الکساندر در سال ۲۰۱۴ افتتاح شد. محور طراحی این ایستگاه، سایبان براق بومرنگ مانند ورودی اصلی است که بهصورت یک برجستگی فولادی ضدزنگ با روکش جزئی چوب ساخته شده است.
ترکیب مشابهی از متریالهای سرد و گرم در سکوهای قطار، جایی که یک سقف شفاف توسط تیرهای چوبی پشتیبانی میشود، به چشم میخورد. استفاده از ۱۳۰,۰۰۰ سلول خورشیدی که در سطح سقف پخش شدهاند، تاکنون در کمتر سازهای قابل مشاهده است. به همین سبب، این موضوع پروژه ایستگاه مرکزی روتردام، یکی از زیباترین ایستگاههای قطار در اروپا، را به یکی از بزرگترین پروژههای خورشیدی روی پشتبام در اروپا تبدیل میکند.
ایستگاه قطار سابق در دلفت در سال ۱۸۸۵ ساخته شد و به سبک رنسانس توسط معمار Posthumus Meyjes Sr طراحی شد. از زمان افتتاح ایستگاه مجاور جدید در سال ۲۰۱۵، این ساختمان مدتی خالی مانده است. ایستگاه قطار جدید در زیر زمین قرار دارد. ورود به دلفت، به عنوان یکی از زیباترین ایستگاههای قطار در اروپا، تجربهای فراموشنشدنی را برای گردشگران رقم میزند. این ایستگاه، بر فراز یک تونل قطار جدید قرار دارد. مساحت کل ساختمان بیش از ۲۸,۰۰۰ مترمربع است.
سقف ایستگاه، یک سقف طاقدار با طرح نقشه تاریخی عظیم ۱۸۷۷ از دلفت و اطراف آن است که ایستگاه را به تالار شهر متصل میکند. سالن ایستگاه، دیوارها و ستونها با استفاده دوباره از کاشیهای آبی دلفت تزئین شدهاند. پنلهای خورشیدی روی پشتبام ۲۰ درصد انرژی مورد نیاز ساختمان را تامین میکنند.
ایستگاه مرکزی میلان، دومین ایستگاه بزرگ ایتالیا و یکی از زیباترین ایستگاههای قطار در اروپا است. این ایستگاه یک پایانه راهآهن است و به طور رسمی در سال ۱۹۳۱ افتتاح شد تا جایگزین ایستگاه قدیمی شود. ایستگاه میلان ترکیبی از سبکهای مختلف، به ویژه لیبرتی و آرت دکو بوده و با مجسمههای متعددی آراسته شده است. برای طراحی این ساختمان، در اصل از ایستگاه یونیون در واشنگتن دی سی الگوبرداری شده است.
ساختمان اصلی عظیم خیرهکننده تقریباً ۱۱,۰۰۰ متر مربع کفپوش مرمری، مجموعهای از مجسمههای سنگی عضلانی و پنج سوله قطار پوشیده از سایبانهای بزرگ آهنی و شیشهای دارد. مساحت کل ایستگاه ۲۲۰,۰۰۰ متر مربع است. عرض نمای آن ۲۰۰ متر و ارتفاع طاق آن ۷۲ متر است که در زمان ساخت آن یک رکورد محسوب میشد. به موازات نمای ایستگاه، گالری کالسکه قرار دارد که در طرفین ایستگاه مشاهده میشود. در گذشته، کالسکهها و اتومبیلها میتوانستند برای پیاده و سوار کردن مسافران وارد شوند.
امروزه، این ایستگاه دارای ۲۴ مسیر است و روزانه حدود ۳۲۰,۰۰۰ مسافر از ایستگاه عبور میکنند. ایستگاه مرکزی میلان، از طریق مسیرهای ملی و بینالمللی، با خطوط مسافت طولانی و منطقهای خدمات رسانی میکند. روزانه تا ۶۰۰ قطار و دو خط مترو خدمات از ایستگاه میلان عبور کرده و در واقع ترمینالی برای خطوط مختلف اتوبوس و ترامواهای شهری و همچنین اتوبوسهای ترانسفر فرودگاهی محسوب میشود.
ساختمان لیسبون، یکی از عجیبترین معماریهای دنیا را دارد که یک ایستگاه راهآهن اروپا در آن قرار دارد. این ساختمان تاریخی نئومانولین که بیشتر شبیه یک تئاتر یا قصری مجلل تزیین شده با درهای قوسی شکل نعلاسبی، یکی از زیباترین ایستگاههای قطار در اروپا است، در زمانی ساخته شد که ایستگاههای قطار بهعنوان معابد فناوری شناخته میشدند.
در اصل در اواخر دهه ۱۸۰۰ توسط خوزه لوئیس مونتیرو، معمار برجسته آن زمان طراحی شد. ایستگاه روسیو لیسبون به طور گستردهای در سالهای اخیر بازسازی شده است که منجر به ایجاد یک ایستگاه راهآهن با طراحی ضعیف شده که بسیاری از جذابیتهای تاریخی گذشته آن را از بین برده است. سه طبقه اصلی ساختمان ایستگاه روسیو به شش طبقه تبدیل شد تا در اواخر دهه ۱۹۷۰ یک مرکز خرید را در خود جای دهد. در طول سالها، ایستگاه تحت چندین بازسازی و تنظیم قرار گرفته است، آخرین مورد در سال ۲۰۰۷، زمانی که سه طبقه اضافی برداشته شد و طرح اولیه ساختمان ایستگاه Rossio و طراحی بلند و سقف بلند بازسازی شد. به دلیل این ظاهر بازسازی شده در سال ۲۰۱۲، توسط مجله آمریکایی Flavorwire به عنوان یکی از ۱۰ مورد زیباترین ایستگاههای قطار در اروپا و جهان انتخاب شد.
ایستگاه مرکزی لایپزیگ، از نظر مساحت، بزرگترین پایانه و یکی از زیباترین ایستگاههای قطار در اروپا است. این ایستگاه در سال ۱۹۱۵ افتتاح شد و در آن زمان یکی از بزرگترین ایستگاههای راهآهن در جهان بود. ایستگاه لایپزیگ با ۸۳,۴۶۰ متر مربع مساحت، در حال حاضر بزرگترین ایستگاه راهآهن اروپا است. این مجموعه دارای ۱۹ سکوی روی زمینی، شش سوله قطار آهنی، محوطهای چند سطحی با طاقهای سنگی سر به فلک کشیده و تقریباً ۳۰۰ متر نما است.
این ساختمان فراتر از عملکرد خود به عنوان یک مرکز حمل و نقل، بهسرعت به یک ویترین معماری تبدیل شد. در طول دهه ۱۹۹۰، ایستگاه مرکزی به طور کامل بازسازی و نوسازی شد. در اواخر سال ۲۰۱۳، تونل شهر که در زیر ایستگاه قرار داشت، افتتاح شد. امروزه نیز، ایستگاه مرکزی لایپزیگ، بزرگترین ایستگاه قطار در اروپا محسوب میشود.
بیش از ۱۴۰ مغازه و رستوران در سه سطح مجزا بازدیدکنندگان را به گشت و گذار و صرف غذا در این مجموعه حمل و نقل ریلی، ترغیب میکند. حدود ۸۰ واحد تجاری نیز در آنجا مستقر هستند.
ایستگاه راهآهن قدیمی لوزرن در سال ۱۸۹۶ افتتاح شد. این یک ساختمان باشکوه بود که به مدت ۷۵ سال به عنوان نماد شهر شناخته میشد. ساختمان ایستگاه لوزرن، دارای یک گنبد شیشهای و یک فانوس است. این ایستگاه برای مطابقت با معماری چشمگیر ساختمانهای دیگر واقع در اطراف دریاچه لوزرن ساخته شد. در سال ۱۹۷۱، ایستگاه دچار آتشسوزی شد که منجر به تخریب گنبد گردید و نمای جلو و محوطه را از بین برد. طاق ورودی اصلی تنها چیزی است که از ایستگاه قدیمی باقیمانده است. در بالای طاق، مجسمهای به نام Zeitgeist (روح روزگار) وجود دارد که توسط مجسمهساز سوئیسی ریچارد کیسلینگ ساخته شده است.
ایستگاه جدید در سال ۱۹۹۱، درست ۲۰ سال پس از تخریب ایستگاه قدیمی در اثر آتش سوزی، افتتاح شد. نقاشیهای دیواری روی دیوار ایستگاه و سالن ورودی شفاف با طراحی سقف متفاوت توسط معمار اسپانیایی سانتیاگو کالاتراوا جلوهای کاملاً منحصر به فرد به این ایستگاه داده و آن را به یکی از زیباترین ایستگاههای قطار در اروپا تبدیل کرده است.
در مقاله فوق به بررسی و معرفی زیباترین ایستگاههای قطار در اروپا پرداختهایم. علاوه بر اینکه، یکی از مهمترین دغدغهها هنگام سفر به کشورهای توریستی اروپا، راحتی جابهجایی در آنها و دسترسی به سیستم حمل و نقل مقرونبهصرفه است، زیبایی و معماری فوقالعاده و خیرهکننده ایستگاههای قطار کشورهای اروپایی، آنها را به جاذبههای گردشگری اروپا تبدیل کرده است. سالانه تعداد بیشماری از گردشگران علاوه بر مقاصد حملونقلی، جهت بازدید از معماری ایستگاههای قطار با آنها سفر میکنند.
ایستگاه مرکزی راهآهن آنتورپ در کشور بلژیک، یکی از زیباترین ایستگاههای قطار در اروپا است که توسط معمار بلژیکی لوئیس دلاسنسری طراحی شده است.
ایستگاه لایپزیگ با ۸۳,۴۶۰ متر مربع مساحت، در حال حاضر بزرگترین ایستگاه راهآهن اروپا است.
ساختمان لیسبون، یکی از عجیبترین معماریهای دنیا را دارد که ایستگاه راهآهن لیسبون روسیو پرتغال، در آن قرار دارد.
سوئیس، به دلیل تراکم جمعیت، وقتشناسی و ادغام با سایر شبکههای حمل و نقل، بهترین سیستم حمل و نقل ریلی اروپا را دارد.