gardeshban.ir

کشور روسیه در شمالی ترین سرزمین‌ های قابل سکونت کره زمین قرار دارد و بخش زیادی از آن در فصل زمستان آب و هوایی بسیار سرد و طاقت فرسا دارد، اما در این میان شهرهایی هم وجود دارند که سرمایشان از آن چه که فکرش را می‌ کنید هم بیشتر می شود.
کد خبر: ۱۶۵۹۸
تاریخ انتشار : دوشنبه ۰۴ شهريور ۱۳۹۸-1398 June 04
گردشبان (gardeshban.ir) :
با این حال، روس ها به مشکلات زندگی در شرایط آب و هوایی چالش برانگیز و مشکلاتی که می تواند از چنین سرمای سخت و استخوان سوزی نشات گیرد، خو گرفته اند. این مشکلات از مسائل زیربنایی گرفته تا چگونگی دفن مردگان را شامل می شود. 

اویمیاکن نه تنها اولین مورد از سردترین شهرهای روسیه بلکه سردترین شهر جهان است. آب و هوای آن بسیار سرد بوده و دمای این شهر کوچک که در شرق یاکوتسک و ارتفاع ۷۵۰ متری بالاتر از سطح آب های آزاد جهان قرار دارد در فصل زمستان به ۷۲- درجه سانتی گراد می رسد. البته این دما به صورت دقیق اندازه گیری نشده و طبق شواهد چنین نتیجه گیری را انجام داده اند. در سال ۱۹۳۳ دمای ۶۸- درجه را اندازه گرفتند که سردترین دمای به ثبت رسیده برای مناطق مسکونی انسان ها در کره زمین است. ژانویه ۲۰۱۸ گزارش شد که دماسنج عمومی پس از آن که دما به ۶۰-درجه سانتیگراد رسید و یک هفته سردتر از آن بود خراب شد و از کار افتاد.

این جا سرمای هوا بخشی از زندگیست. باتری های خودروها در دمای ۵۰- درجه خالی می شوند و باید خودروهایشان همواره در حال استفاده باشد. ۵۰۰ نفر در شهر زندگی می کنند. در روزهای زمستان ۲۱ ساعت از شبانه روز هوا تاریک بوده و جالب است بدانید که نزدیک ترین شهر در فاصله ۸۰۵ کیلومتر قرار دارد. این جا امکان کشاورزی وجود ندارد و زمستان ها مردم تنها گوشت می خورند و بسیاری از مواقع این گوشت ها خام هستند. از جمله غذاهای محلی آن ها می توان به ماهی یخ زده و خام، خون یخ زده، کبد یخ زده اسب و گوشت گوزن اشاره کرد.

برای فروش گوشت نیازی به داشتن یخچال نیست و تمامی آن ها به صورت یخ زده هستند. مردم بیشتر زمان خود را در خانه می گذارنند و تنها در مواقع ضروری از آنخارج می شوند. برای دفن کردن مردگان  باید آتش بزرگی روشن کنند و منتظر بمانند تا یخ زمین آب شود تا بتوانند زمین را بکنند.

خاباروفسک | Khabarovsk

خاباروفسک را می توان گرم ترین شهر در فهرست سردترین شهرهای روسیه دانست و البته دسترسی به آن نیز از سایر موارد آسان تر است. این جا بعد از سهر ولادی وستکون دومین شهر بزرگ در خاور دور کشور است و تنها ۳۰ کیلومتر با مرز چین فاصله دارد. شهر توقفگاه محبوبی از مسیر راه آهن سراسری سیبری است. رودخانه ای که از کنار خاباروفسک می گذرد موجب شده تا در تمام طول سال زیبایی منحصر به فردی داشته باشد. دمای هوا در فصل زمستان به ۲۰- درجه سانتی گراد می رسد.

هنگامی که جو سرما ماندگار شد مردم به ساخت مجسمه های یخی مشغول می شوند و آن ها را در میدان مرکزی شهر قرار می دهند که البته به خاطر آب و هوای بسیار سرد تا فصل بهار به همان صورت باقی می مانند. شهر نسب به هم راستایان شمالی خود روزهای طولانی تری دارند و میانگین روزهای آفتابیش نسبت به شهر مسکو بیشتر است. جالب است بدانید که فاصله خاباروفسک تا مسکو با راه آهن بیش از ۸٬۵۰۰ کیلومتر است.

یاکوتسک | Yakutsk

یاکوتسک یکی دیگر از سردترین شهرهای روسیه و البته از سردترین شهرهای جهان است. میانگین دمای هوای شهر در فصل زمستان ۴۰ درجه زیر صفر است و البته ممکن است گاهی به ۵۰- درجه سانتی گراد هم برسد و ساکنان هر سال نبرد ساختی را با هوای طاقت فرسا در پیش دارند. دمایی تا این اندازه سرد ممکن است باعث یخ زدن زیر پوستتان و یا شیشه عینکتان شوید و به همین دلیل بیشتر ساکنان زمان زیادی را خارج از خانه هایشان و در فضای باز سپری نمی کنند.

آن ها هم مجبورند در تمام طول روز خودروی خود را روشن بگذارند تا باتری هایشان تمام نشود و ماشین را در پارکینگ های دارای سیستم گرمایشی نگهداری کنند. این جا هم برای دفن مردگان با مشکل مواجه هستند و برای کندن زمین دست به دامان آتش می شوند تا آرام آرام یخ ها ذوب شوند و امکان کندن قبر به وجود آید. از ماه اکتبر تا آوریل زمستان ادامه دارد و مردم باید لباس های بسیار گرم و سنگین (بیشتر اوقات خز) بپوشند، البته خز هم با قواعد حمایت از حیوانات سازگار نیست و هم گران قیمت است.

شهروندان گاهی درآمد چندین ماه خود را برای خرید یک کت بلند هزینه می کنند، این امر باعث شده تا بانک ها وام ویژه خرید لباس های خز دار در فصل زمستان را ارائه دهند.

جالب است بدانید که تا حدود ۲۰۰ سال پیش برای سفر این مورد از سردترین شهرهای روسیه به زمانی بین ۲ تا ۳ ماه نیاز داشتید که امروز با احداث دو فرودگاه مشکل تقریبا حل شده است. به یاد داشته باشید که بیشتر پروازهای شهر با تاخیر و کنسلی مواجه می شوند.

نوریلسک | Norilsk

نوریلیسک یکی از پرجمعیت ترین های فهرست سردترین شهرهای روسیه است که در منطقه کراسنویارسک قرار گرفته و دقیق تر بگوییم بالای مدار شمالگان است. بیش از ۲۰۰ هزار نفر در این شهر صنعتی زندگی می کنند و شمالی ترین شهر پرجمعیت دنیا است. آب و هوای آن بسیار سرد است و میانگین سالانه اش ۱۰- درجه سانتی گراد می باشد و البته حدود ۱۳۰ روز در سال هم شاهد بارش برف و بوران هستند.

شهر پر از معدن است و یکی از بزرگ ترین ذخایر مس، پالادیوم و نیکل در زمین را داراست. سال ها پیش و در زمان گولاگ (اداره کل اردوگاه ‌های کار و اصلاح) که دارای اردوگاه های کار اجباری در شهرها و مناطق دور افتاده اتحاد جماهیر شوروی بود، یعنی بین سال های ۱۹۳۵ تا ۱۹۵۶ بیش از ۶۵۰٬۰۰۰ زندانی در شهر محبوس بودند.  درجه حرارت می تواند به ۵۵- درجه سانتیگراد برسد، کودکان باید در زمین بازی های داخل سالن بازی کنند. بلوک های آپارتمانی با استفاده از پاستل رنگ می شوند زیرا اگر از هر ماده دیگری استفاده شود پس از گذشت ده ماه زمستان پر بارش دیگری اثری از رنگ ها نخواهد بود.

در زمان گولاگ کارگران معادن زندانیان بودند که البته در شرایط بسیار نامناسبی کار می کردند، ۵۰۰ هزار نفر در زندان ها کشته شدند و گفته می شود تا به حال بیش از ۱۸ هزار نفر به خاطر سرمای شدید شهر مرده اند. علاوه بر تمام مشکلاتی که سرما برای شهر ایجاد کرده، آلودگی هوای هم مشکل بسیار جدی ساکنان منطقه است. گاهی برف شهر زرد رنگ می شود. این دلایل باعث شده تا نوریلسک یکی از افسرده ترین شهرهای جهان شود.


 ورخویانسک | Verkhoyansk

در شمال یاکوتسک دهکده ای کوچک قرار دارد که یکی دیگر از سردترین شهرهای روسیه محسوب می شود (البته در میان سردترین شهرهای جهان هم جای می گیرد).  از ماه ستپامبر تا ماه مه زندگی خارج از خانه برای ۲۰۰۰ شهروند ورخویانسک بسیار دشوار است. حتی سابقه ثبت دمای ۶۰- درجه سانتی گراد هم در این منطقه وجود دارد. این جا روزگاری حلقه مرگ استالین نام داشت و زندانین برای کار اجباری به شهر فرستاده می شدند، بسیاری از ساکنان فعلی نوادگان همان زندانی ها هستند.

شهر بر روی لایه ای از زمین های یخ زده که در قسمت های عمق یخ های آن به بیش از ۱۵۰ متر می رسد، ساخته شده است. ساختمان ها در اینجا (مانند یاکوتسک و اویمیاکن) بر روی پایه های بتنی و فولادی ساخته می شوند، به طوری که وقتی که ماه های گرم تر از سال و فصل تابستان فرا می رسد در صورت آب شدن یخ های زمین خانه ها دچار مشکل نشوند.

در طول تابستان کوتاه و آب و هوای معتدل، محلی ها به شکار می پردازند و شکارشان را در زیرزمین خانه ها ذخیره می کنند، این زیر زمین ها مانند فریزر طبیعی عمل کرده و مانع خراب شدن گوشت می شوند. جالب است بدانید که تا وقتی دمای هوا به ۵۵- درجه نرسد مدارس به کار خود ادامه می دهند. در تابستان دمای هوا به ۳۰ درجه سانتی گراد هم می رسد و میتوان گفت که ساکنان آن باید خود را برای حدود ۱۰۰ درجه سانتی گراد اختلاف دما آماده سازند.

عجیب است که هیچ جاده ای شما را به ورخویانسک نمی رساند. در فصل زمستان که رودخانه یخ زده است می تواند با خودروهای آفرود از روی رودخانه و باتلاق ها عبور کرد تا به یکی از سردترین شهرهای روسیه رسید. اما با گرم تر شدن هوا و فرا رسیدن روزهای آفتابی کم کم یخ ها آب می شوند و دیگر هیچ راه ارتباطی به جز استفاده از هلیکوپتر برای رسیدن به منطقه در دسترس نخواهد بود.

دوبینکا | Dudinka

ظاهرا، آب دهان انسان می تواند قبل از آن که به زمین برسد یخ بزند. آب و هوا با دمای بسیار سرد و زمستان طولانی منطقه باعث شده تا گاهی شاهد دمای کمتر از ۵۰- درجه سانتیگراد باشیم، اگرچه عموما دما در حدود ۳۰ درجه سانتی گراد زیر صفر قرار داد. دمای هوا در تابستان به ندرت دو رقمی می شود و تنها چند ماه طول می کشد تا مجددا دمای هوا به کم تر از ۰ درجه سانتی گراد برسد.

شهر دوبینکا بر روی رودخانه Yenisei و در منطقه کراسنویارسک واقع شده است. فستیوال روز گله گوزن شمالی (Day of the Reindeer Herder) متعلق به این جا است، جشنواره ای که شرکت کنندگان آن لباس های محلی می پوشند و با گوزن ها مسابقه می دهند. همچنین دومین فرستنده رادیویی مرتفع شوروی با ۴۶۲ متر در دوبینکا قرار دارد. فرستنده ای که در زمان اتحاد جماهیر شوروی دومین سازه بلند کشور و بلندتر از هر سازه ساخت شده توسط دست بشر در کل اتحادیه اروپا بود.

دیکسون | Dikson

شمالی ترین بندر جهان. دیکسون در دریای کارا در شمال کشور روسیه قرار دارد و سختی های شرایط آب و هوایی اینجا حتی از نوریلسک نیز طاقت فرساتر هستند. یکی دیگر از سردترین شهرهای روسیه که تقریبا زمستانی ابدی دارد، شب های سیاه قطبی اینجا چندین ماه طول می کشد. میانگین دمای هوا منطقه حدود ۲۰ درجه سانتی گراد زیر صفر است و البته مرتب به ۴۰- درجه سانتی گراد هم می رسد. این شهر دارای برف های سهمگینی است که گاهی منجر به خسارت ها و خرابی های زیادی می شوند. اما اگر بخواهیم از زاویه دیگری دیکسون را مورد بررسی قرار دهیم باید بگوییم که سواحل تماشای وال ها و شفق فطبی منطقه بسیار شگفت انگیز است و هر سال گردشگران زیادی برای دیدن آن ها به منطقه می روند.

برای دیکسون لقب لبه جهان را انتخاب کرده اند و دمای آن در طول ماه های گرم سال به ۵ درجه سانتی گراد می رسد. به خاطر طولانی بودن شب، ساعت کاری شهروندان از ۴ بامداد آغاز می شود و حدود ۵ عصر دیگر به ندرت می توان کسی را در خیابان دید.

تیکسی | Tiksi

اگر چه تیکسی بر روی خشکی است اما هیچ جاده ای برای رفتن به شهر وجود ندارد و تنها راه رسیدن به آن از طریق فرودگاه نظامی قدیمی می باشد. شهر در سواحل دریای لاپتف که در حاشیه اقیانوس منجمد شمالی است، قرار دارد. دریایی کم عمق که در بیشتر روزهای سال یخ زده است. به طوری که تنها بین ماه های اوت و سپتامبر (مرداد و شهریور) امکان کشتیرانی در آن وجود دارد.

حدود ۵٬۰۰۰ نفر در این مورد از سردترین شهرهای روسیه زندگی می کنند. در طول زمستان ممکن است ارتفاع برف تا طبقه سوم خانه ها هم برسد. این جا در دوران اتحاد جماهیر شوروی سابق یک پایگاه نظامی بود و پس از آن سقوط کرد. به همین دلیل امروز بسیاری از خانه های شهر خالی از سکنه مانده اند. حدود ۱۰ ماه از سال زمستان سخت پابرجاست و بیشتر طول شبانه روز هوا تاریک است. در این دوران میانگین هوای شهر به ۳۰- درجه سانتی گراد می رسد.
مطالب مرتبط
پنجره
ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
گردشگری به روایت تصویر
نگاه دوم
یادداشت
مناطق آزاد
داغ
پربازدیدها
آخرین اخبار