گردشبان (gardeshban.ir) : آزمایش بر بقایای کشف شده در غاری در شمال بلغارستان نشان میدهد که گونه هومو ساپین ۴۶ هزار سال قبل در این منطقه حضور داشت.
این دو هزار سال قدیمیتر از شواهد به دست آمده از ایتالیا و بریتانیاست.
در این دوره گروههایی پراکنده از نئاندرتالها در اطراف اروپا می زیستند. نئاندرتالها نوع متمایزی از انسان بودند که به فاصله کوتاهی بعد از ظاهر شدن انسان منقرض شدند.
بحثهای زیادی درباره اینکه انسان برای چه مدتی در اروپا و سایر بخشهای اوراسیا در کنار نئاندرتالها زندگی میکرد وجود دارد.
این دارای تبعاتی برای ماهیت تماس دو گونه است و احتمالا سرنخهایی از علل انقراض نئاندرتالها به دست میدهد.
دو مطالعه تازه علمی یافتهها در باچو کیرو را تشریح میکند.
قطعات استخوان دندان و پا کشف شده در بلغارستان، براساس آناتومی آن، به عنوان بقایای انسان شناسایی شده است.
هلن فیولاس از واحد مردمشناسی باستانی در موسسه ماکس پلانک در لایپزیگ آلمان و همکارانش قدمت این استخوان ها را ۴۶ هزار تا ۴۳ هزار سال رقم زدند. نتیجه مطالعه آنها در نشریه "اکولوژی و تکامل نیچر" چاپ شده است.
در مطالعه دیگر که در نشریه "نیچر" چاپ شده ژان-ژاک هابلین و همکارانش از موسسه ماکس پلانک جزییاتی از ویژگی دندان این بقایا که در انسان مدرن دیده می شود، اما نه در نئاندرتال، را تشریح می کنند.
به علاوه آنها توانستند دیانای این استخوانها را استخراج کنند که این هم نشان می دهد متعلق به گونه هومو ساپین (انسان امروزی) است نه خویشاوندان تکاملی آن.
در کنار این استخوانها ابزارهای سنگی و آثار باستانی مانند آویزه ساخته شده از دندان خرس پیدا شد.
این آثار شبیه نمونههایی است که در دورههای اخیرتر در محوطههایی که تصور میشود محل سکونت نئاندرتالها بوده پیدا شده است.
قدمتی که برای بقایای باچو کیرو رقم زده می شود کهنتر از شواهد اولیه به دست آمده از محل سکونت هومو ساپینها در غار کنتس در بریتانیا (استخوان آرواره ای به قدمت ۴۴۲۰۰ تا ۴۱۵۰۰ سال پیش) و محوطه گروتا دل کاوالو در ایتالیا (دو دندان به قدمت ۴۳۰۰۰-۴۵۰۰۰ سال پیش مرتبط با فرهنگ اولوزیان) است.
با این حال نکته بحث انگیز این است که در مطالعه تازه قدمت استخوانها مستقیما تعیین شد درحالی که بقایای به دست آمده در بریتانیا و ایتالیا با کمک مواد دیگری که در کنار استخوان ها در خاک کشف شده تاریخ گذاری شده.
پروفسور کریس استرینگر از موزه تاریخ طبیعی لندن که در این مطالعه شرکت نداشته می گوید که شواهد به دست آمده از غار کنتس و کاوالو "عموما پذیرفته شده نیست که به تردیدها در مورد شیوه تاریخ گذاری یا مورفولوژی مربوط می شود."
یک مطالعه علمی که در سال ۲۰۱۴ منتشر شد به احتمال ۹۵ درصد تخمین میزد که نئاندرتال ها ۴۱ تا ۳۹ هزار سال قبل در اروپا ناپدید شدند.
با این حال سایر دانشمندان شواهدی یافتهاند از اینکه نئاندرتالها ممکن است در برخی نواحی برای مدتی طولانیتر زنده مانده باشند.
مطالعه تازه میگویند که دوره زیستی نئاندرتالها و انسان مدرن برای حدود پنج هزار سال در اروپا همپوشانی داشته است.