برای کاوشهای باستان شناختی به عراق و سوریه سفر کرد. از ۱۹۶۱ در موزه لوور کار می کرد و در مدرسه لوور نیز درس میداد. در ۱۹۷۱ در دانشگاه رم به تدریس پرداخت. به باستان شناسی ایران باستان، به ویژه عیلام، علاقه مند بود و در ۱۹۶۳ به ایران آمد و برای نوشتن کتاب عیلام منابعی گردآورد.
پس از آن نیز، به منظور تألیف کتابی درباره اشیای عتیقه شوش، چندین بار به ایران سفر کرد.
از آثار تالیف شده پییر آمیه میتوان به «عیلام»، «موزه لوور، آثار عتیقه ایران»، «هنر باستانی شرق نزدیک»، «حجاری شوش، مجموعه گزارش چهای هیئت باستان شناسی در ایران» و «تمدنهای باستانی شرق نزدیک» اشاره کرد.