gardeshban.ir

برخی پژوهش‌ها نشان می‌دهد اعمال محدودیت‌های رفت‌وآمد در سطح شهر و قرنطینه خانگی دارای آثار روانشناختی سوئی بر افراد است.

الگوی فشار روانی در خانواده‌ها و افراد متاهل، به دلیل ابهاماتی که برای خانواده ایجاد می‌کند مضاعف است. محققان در پژوهشی، دغدغه‌ها، نگرش‌ها و تغییرات رفتاری افراد متاهل را دردوره بحران کرونا بررسی کرده‌اند.

در این پژوهش که توسط آسیه شریعتمدار، استادیار گروه مشاوره دانشگاه علامه طباطبایی و سمیه فکریان آرانی، دانش‌آموخته کارشناسی ارشد مشاوره دانشگاه علامه طباطبایی انجام شده آمده است: از آن جا که هدف اصلی این پژوهش، بررسی کیفی دغدغه‌ها، نگرش و تغییرات رفتاری بر مبنای تجارت زیسته‌ی افراد متاهل در زمان بحران کرونا بود، از این رو، از روش کیفی استفاده شد.

بر اساس آن چه در این مقاله آمده است، جامعه مورد مطالعه، زنان و مردان متاهل ساکن ایران بودند که در فروردین ۱۳۹۹ تحت تاثیر شرایط ویروس کرونا قرار گرفته بودند. روش نمونه‌گیری هدفمند و به شیوه در دسترس بود. روش جمع‌آوری اطلاعات در این پژوهش، مصاحبه‌ی نیمه‌ساختاریافته بود که در قالب سه محور اصلی، دغدغه‌های افراد متاهل در زمان شیوع کرونا، نگرش‌های سازگارانه‌ی افراد متاهل در عبور از بحران کرونا و تغییرات رفتاری افراد متاهل برای سازگاری با بحران کرونا انجام شد. در این مطالعه نهایتا با ۱۹ نفر مصاحبه انجام شد.

پس از مطالعه مکرر و کدگذاری مصاحبه‌ها، در محور اول به بررسی دغدغه‌های افراد متاهل در بحران کرونا پرداخته شد و ۲۰ مضمون فرعی استخراج شد که در چهار مضمون اصلی فشارهای مربوط به بیماری، فشارهای مربوط به دوران قرنطینه و فشارهای مربوط به پیامدهای درازمدت و فشارهای مربوط به پیامدهای میان‌مدت  بیماری طبقه‌بندی شد. از مضامین فرعی به دست آمده در این محور، نگرانی از ابتلای خود و خانواده به ویژه والدین و سالمندان و ضرورت فاصله‌گیری اعضای خانواده در خانواده دارای بیمار، بود.

از دغدغه‌های دیگر مشارکت‌کنندگان در تحقیق، عدم رعایت و حساسیت گروهی از مردم و عدم مدیریت صحیح مسئولین بود. چرا که وقتی افراد، خود را در منشا و منبع حل بحران نمی‌دانند و از طرفی اقدامات دولت را کافی نمی‌یابند، احساس درماندگی و یاس و فشار روانی شدیدی را تجربه می‌کنند.

در محور دوم نگرش‌ها، ۱۶ مضمون فرعی استخراج شد که در پنج مضمون اصلی، «نگرش کوتاه بودن زندگی و ضرورت غنیمت شمردن فرصت‌ها»، «بحران، فرصت آموختن از تجارب»، «نگرش ضرورت قدرشناسی از داشته‌ها»، «درک ضرورت از خودفراروی و به هم پیوستگی جامعه انسانی» و «بحران، فرصتی برای فرارفتن از زندگی روزمره» طبقه‌بندی شد.

در محور سوم، یعنی تغییرات رفتاری برای سازگاری با بحران، ۱۴ مضمون فرعی استخراج شد که در ۳ مضمون اصلی، «تغییرات در زندگی روزمره»، «تغییرات در روابط و نقش افراد» و «جستجوی اطلاعات و کسب مهارت» طبقه‌بندی شد.

نویسندگان این مقاله می‌گویند: یافته‌های پژوهش نشان داد با شیوع بیماری کرونا، شیوه زندگی خانواده‌ها هم دچار تغییراتی شده است. کرونا بسیاری از ارتباطات خویشاوندی مانند صله رحم را به شدت تحت تاثیر قرار داده و ارتباطات را به فضای مجازی محدود کرده است. تاثیر بیماری همه‌گیر غالبا شدید است تا جایی که ممکن است بر سلامت روانی یک جمعیت خاص تاثیر منفی بگذارد. ترس و اضطراب مربوط به بیماری‌های مسری، همه‌گیر است و همه‌گیری‌ها نیز بر رفتار افراد در جامعه تاثیر می‌گذارد.

این پژوهش در چهل‌وششمین شماره‌ی فصلنامه فرهنگ  مشاوره و روان‌درمانی منتشر شده است.