این برج تاریخی که روز سهشنبه،(۲۱ جوزا/خرداد) فروریخت، یک از برجهای سی و ششگانه قلعه قدیمی شهر غزنی (غزنه، غزنین) بود.
بشیر محمدی، رئیس اطلاعات و فرهنگ غزنی به بیبیسی گفت که این اداره برای مراقبت از این برج تاریخی اقدام کرده بود، ولی به گفته او برخی عوامل باعث فروریختن آن شد.
او افزود که در جنگهای سال گذشته غزنی که طالبان موفق به نفوذ در داخل شهر شدند، به این بنای تاریخی دهها گلوله اصابت کرد.
آقای محمدی توضیح داد که افزون بر آن فاضلاب ساکنان محل به داخل این بنای تاریخی سرا زیر میشود و همچنین جادهای از نزدیک این اثر تاریخی عبور میکند که باعث صدمهای جدی به این بنا شده است.
از جمله ۳۶ برج این قلعه قدیمی، در سالهای اخیر ۱۴ برج آن به گونه جدی آسیب دیده و شماری هم به صورت کامل فروریختهاند.
برجی که روز گذشته فرو ریخت در سمت شمال شهر جدید غزنی موقعیت داشت، بالا حصار و شهر کهنه غزنی در بین همین برجها قرار دارد که شمار ساکنان شهر کهنه به حدود ۴۰۰ خانواده میرسد.
در سالهای اخیر توجه چندانی به شهر غزنی نشده است. وزیران فرهنگ کشورهای اسلامی در اجلاسی در سال ۲۰۰۷ تصویب کردند که شهر غزنی در سال ۲۰۱۳ میلادی پایتخت فرهنگی جهان اسلام باشد. این نام نیز نتوانست به بازسازی آثار تاریخی این شهر کمک کند.
ارگ غزنی، مرکز فرمانروای غزنویان، اکنون درآستانه ویرانی است. بعد از حمله طالبان به این شهر در سال گذشته بخشی از این ارگ آسیب دید. بعد از آن محمد اشرف غنی، رئیس جمهوری افغانستان به شهر غزنی رفت و وعده داد که ارگ غزنی را بازسازی خواهد کرد.
شهرغزنی (غزنه، غزنین) از شهرهای عمده خراسان قدیم و پایتخت سلسله غزنویان (۹۷۵-۱۱۸۷ میلادی) بود.
این شهر در دوره غزنویان و به ویژه در زمان سلطنت سلطان محمود (۳۸۹-۴۲۱ هـ.ق) و پسرش سلطان مسعود (۴۲۱-۴۳۲ هـ.ق.) به اوج شهرت و آبادانی رسید و از شهرهای عمده آن زمان محسوب میشد.