شاهکارهای موزه هنری ملکه سوفیا در مادرید+عکس

صفحه نخست / عمومی

شاهکارهای موزه هنری ملکه سوفیا در مادرید+عکس

موزه ملکه سوفیا یا «رِینا سوفیا»، در شهر مادرید قرار دارد و معروف‌ترین آثار هنرمندان معاصر اسپانیا مانند پیکاسو، دالی و میرو را به نمایش می‌گذارد.

کد خبر: ۳۴۴۱۱

تاریخ انتشار : پنجشنبه ۲۰ آذر ۱۳۹۹-1399 September 20

گردشبان (gardeshban.ir) :

موزه رینا سوفیا مادرید (Reina Sofia)، برخی از بهترین آثار هنری قرن بیستم را به نمایش می‌گذارد. ساختمانی که این موزه ارزشمند را میزبانی می‌کند، تاریخ بسیار درازی دارد. در سال ۱۵۶۶ «شاه فیلیپ دوم» دستور داد تا تمام بیمارستان‌های شهر را زیر یک سقف آورده و در نتیجه یک بیمارستان عمومی در این منطقه شکل گرفت.

طی چند دهه آخر قرن ۱۸، نیاز به یک بیمارستان بزرگ‌تر احساس می‌شد. بین سال ۱۷۷۶ و ۱۷۸۱ این ساختمان جدید را بنا کردند و برای آن، از نقشه‌های معماری به نام «فرانسیسکو ساباتینی» (Francisco Sabatini) استفاده شد. از آن زمان تغییرات متعددی به همراه نوسازی روی بیمارستان سابق صورت گرفت و البته چند بار هم نزدیک بود توسط کسانی که آن را جذاب نمی‌دانستند ویران شود. هر چند دولت طی یک حکم سلطنتی در سال ۱۹۷۷ این ساختمان را جزو یادمان‌های تاریخی ملی ثبت کرد.

نوسازی و تبدیل شدن به موزه

معماری به نام «آنتونیو فرناندز آلبا» (Antonio Fernández Alba) طرح نوسازی ساختمان را در حوالی سال ۱۹۸۰ به عهده گرفت. در بین بخش‌های مختلف این پروژه، آسانسورهای شیشه‌ای و استیلی بسیار قابل توجه بوده و به این ساختمان قدیمی حسی مدرن می‌دهند. طی سال‌های اجرای پروژه در این ساختمان نمایشگاه‌های موقتی برگزار می‌شد. بعد از اتمام پروژه در سال ۱۹۸۸ این بنا را با حکم سلطنتی، یک موزه ملی برای جایگزینی با موزه هنرهای معاصر اسپانیا (MEAC) نامگذاری کردند.

ایده ساخت موزه ملکه سوفیا در اصل، گسترش موزه پرادو برای پوشش دادن تاریخ هنر از انتهای قرن بیستم تا به امروز شکل گرفت که توسط این موزه که مختص آثار کلاسیک بود پوشش داده نمی‌شد. در سال ۱۹۹۵ به دستور حکومت وقت، موزه ملکه سوفیا مجموعه‌ای از هنر سال ۱۸۸۱ (سال تولد پیکاسو) به بعد شد. هر چند کمی بعد نقاشانی چون «گویا» نیز به مجموعه پیوستند.

وضعیت امروزی موزه

موزه ملی ملکه سوفیا را «MoMA» مادرید نیز می‌نامند که به موزه هنر مدرن معروف نیویورک اشاره می‌کند. در واقع این مرکز هنری، محل نگهداری بهترین آثار قرن بیستم و به ویژه محلی ایده‌آل برای کاوش در بین هنرمندان معاصر اسپانیا مانند خوان میرو، سالوادور دالی و پابلو پیکاسو به شمار می‌رود.

یکی از شاخص‌ترین آثار پیکاسو و معروف‌ترین اثر هنری اسپانیا به نام «گِرنیکا» (Guernica) نیز در این مجموعه نگهداری می‌شود. هر چند خود هنرمند اصرار داشت که این اثر را در موزه پرادو به نمایش بگذارند. مجموعه دائمی در طبقه دوم و چهارم جناح اصلی موزه برپا بوده و محل تابلوی گرنیکا همیشه بدون تغییر است. می‌توانید این اثر ارزشمند تاریخ هنر را در اتاق ۲۰۶ طبقه دوم پیدا کنید. بعد از آن محل برخی نقاشی‌های مهم اندکی گیج کننده خواهد بود.

چیدمان آثار در موزه، موضوعی بوده و این به معنی پراکنده بودن آثار هنرمندان در بین طبقات است. اگر به دنبال پیدا کردن اثری خاص در موزه هستید توصیه می‌کنیم نقشه طبقات را از قسمت اطلاعات در بیرون در ورودی اصلی تهیه کنید.

در این نقشه موقعیت آثار در اتاق‌های موزه مشخص خواهد بود. در کنار تابلوی گرنیکا که خود به تنهایی ارزش هزینه ورودی را دارد، تماشای پیش طرح‌های هنرمند در اتاق‌های حول اتاق ۲۰۶ را از دست ندهید. این پیش طرح‌ها به شما تصویری از روند خلق اثر را خواهند داد. اگر جذب سبک کوبیسم پیکاسو شدید شاید دیدن آثار هنرمندان دیگر این سبک یعنی «خوان گری» و «جرج براک» نیز برایتان جذاب باشد.

نقاشی‌های خوان میرو را معمولاً با رنگ‌های اولیه درخشانشان می‌شناسند، اما توصیه می‌کنیم حتماً مجموعه مجسمه‌های عجیب او را نیز تماشا کنید. به خاطر اینکه نقاشی‌های او نمادی برای المپیک بارسلون در سال ۱۹۹۲ شدند، اثر او تحسین مردمی از سرتاسر جهان را برانگیخت؛ چیزی که حقیقتاً لیاقت آن را داشت. علاوه بر این آثار، ۲۰ تابلو از شاهکارهای سالوادور دالی را نیز می‌توانید در موزه پیدا کنید.

همچنین چند اثر از هنرمند سورئالیست دیگری به نام «ماکس ارنْست» (Max Ernst) نیز در مجموعه وجود دارد. اگر توانستید از اسامی هنرمندان برجسته تاریخ هنر معاصر دل بکنید، هنرمندان کمتر شناخته شده دیگری نیز هستند که تماشای آثارشان تجربه بسیار ارزشمندی خواهد بود. هنرمندانی چون «میکل بارسلو» (Miquel Barceló)، «ایگناسیو زولواگا» (Ignazio Zuloaga) و چند طرح ساده از فدریکو گارسیا لورکا که شاید بیشتر به عنوان نمایشنامه نویس و شاعر مشهور باشد.

کتابخانه وسیع موزه شامل مجموعه‌ای بیش از ۱۰۰,۰۰۰ مونوگراف و بروشور، ۱۰۰۰ مجله، ۱۰۰۰ ویدئو، نوار صوتی و یک مجموعه تاریخی مهم از نسخ خطی، اسلاید و عکس‌ها می‌شود.