gardeshban.ir

در طول سال‌ها، تایوان از ملیت‌ها و کشورهای مختلفی مانند  اسپانیا ،  هلند ،  ژاپن  و  چین  که در این جزیره ساکن شده‌اند، تاثیرات زیادی گرفته است. در سال‌های اخیر تایوان بیشتر تحت تاثیر فرهنگ‌های غربی بوده است. امروزه این کشور ترکیبی از جاذبه‌های طبیعی، شهری و مکان‌های معنوی و فرهنگی را در بر می‌گیرد که با آنها آشنا می‌شوید.

معبد منگجیا لونگشان

معبد منگجیا لونگشان (Mengjia Longshan) در پایتخت تایوان واقع شده است. این معبد که یکی از قدیمی‌ترین معابد تایپه به‌شمار می‌رود، در سال ۱۷۳۸ میلادی و در دوران سلطنت سلسله‌ی کینگ (Qing) ساخته شد. دیوارهای رنگارنگ و سقف‌ طلایی آن از عناصر کلاسیک معماری تایوان محسوب می‌شود. تایوان در طول قرن‌ها درگیر بلایای طبیعی و جنگ بوده اما این معبد پس از بازسازی به شکوه سابق خود بازگشته است. پیروان آئین‌های بودا، ماتسو و تائو در کنار یکدیگر در این معبد به عبادت می‌پردازند. بوی غذا و عطر گل‌هایی که اغلب این افراد به‌همراه خود می‌آورند تمام فضای معبد را پر می‌کند. زمانی‌که به معبد نزدیک می‌شوید، سه دروازه و یک آبشار زیبا را خواهید دید.

معبد کنفوسیوس تایوان

معبد کنفوسیوس تایوان (Taiwan Confucian Temple) در سال ۱۶۶۵ میلادی در شهر تاینان (Tainan) به‌منظور تعلیم خردمندان و فراهم آوردن محلی برای سخنرانی‌ها ساخته شد. تمرکز اصلی مکتب کنفوسیوسی که بیش از ۳۰۰ سال قدمت دارد، تمرکز ویژه‌ای بر روی انسان‌شناسی و درک بشر به‌عنوان موجودی ذاتا پاک است. این مکتب به‌عنوان یکی از مکاتب اصلی در تایوان شناخته می‌شود و نقش محوری در سازماندهیِ آموزش‌ و مناسک معنوی ایفا می‌کند. معماری این معبد نشان‌دهنده‌ی معماری به سبک نواحی جنوبی چین است. امروزه معبد کنفوسیوس مکانی برای برگزاری رویدادهای فرهنگی به‌شمار می‌رود و یکی از جاذبه‌های تایوان برای مردم محلی و گردشگران محسوب می‌شود.

دژ سانتو دومینگو

دژِ سانتو دومینگو (Fort Santo Domingo) نماد تاریخِ غنیِ تایوان و متاثر از معماری اروپایی است. این دژ در سال ۱۶۲۹ توسط اسپانیایی‌ها ساخته شد؛ البته از آن زمان تاکنون، این دژ محل اقامت انگلیسی‌ها و هلندی‌ها بوده است. امروزه این دژ به‌ یک موزه تبدیل شده است و علی‌رغم مساحت کمی که دارد، وجود یک راهنما برای درک بیشترِ آن ضروری است. دژِ سانتو دومینگو در شین‌بِی (Xinbei) در طول سا‌ل‌ها توسط هلندی‌ها و انگلیسی‌ها دست‌خوش تغییرات زیادی شده است؛ انگلیسی‌ها دیوارهای سنگی را ساختند و کنسول‌گری بریتانیا را به این دژ افزودند. در انتهای روز می‌توانید از معبد این دژ با منظره‌ی رو به رودخانه‌ی دانشویی (Danshui) دیدن کنید که مکان بسیار زیبایی است.

دژ زیلاندیا

دژِ زیلاندیا (Zeelandia) در قرن ۱۷ میلادی، بین سال‌های ۱۶۲۴ تا ۱۶۳۴ ساخته شد. این دژ که امروزه دژِ آنپینگ (Anping) نامیده می‌شود، توسط هلندی‌ها در جنوب جزیره‌ی تایوان، کمی دورتر از سواحل تانیان، بنا شده است. اگر می‌خواهید اطلاعاتی درباره‌ی اشغال این منطقه توسط هلند به‌دست آورید، این دژ مکانی ایده‌آل برای مرور تاریخ است. در این دژ موزه‌ای وجود دارد که جزئیات جالبی درباره‌ی تاریخ غنیِ جنوبِ تایوان در اختیار بازدیدکنندگان قرار می‌دهد. این دژ پس از ساخته شدن توسط هلندی‌ها اورلاند (Orlande) نامیده می‌شد و به‌عنوان یک سنگر دفاعیِ مهم در نواحیِ آلپینگ به‌شمار می‌آمد.

بقایای پل لانگتنگ

خرابه‌های پلِ لانگتِنگ (Longteng Bridge) گواهِ زلزله‌های شدیدی هستند که در طول تاریخ در تایوان رخ داده است؛ به‌خصوص دو زلزله‌ی شدیدی که در سال‌های ۱۹۳۵ و ۱۹۹۹ در تایوان اتفاق افتاد و باعث تخریب این پل و چندین ساختمان دیگر در سانی (Sanyi) شد. این پل در دوران استعمار ژاپن در سال ۱۹۰۵ ساخته و امروزه به مکانی آرام برای گردشگران تبدیل شده است. ایستگاه معروف شانگ شینگ (Shengxing) در نزدیکیِ این پل که با چند مجسمه‌‌ی ژاپنی پر شده، حسِ نوستالژیِ خاصی را القا می‌کند.

میدان آزادی

در میدان آزادیِ تایوان (Liberty Square) می‌توانید تالار یادبود چیانگ کای شِک (Chiang Kai-Shek)، سالن کنسرتِ ملی و سالن تئاتر ملی را ببینید. تالار یادبود چیانگ کای شِک، یکی از جاذبه‌های تاریخیِ تایپه محسوب می‌شود که به‌منظور ادای احترام به رئیس‌جمهورِ سابقِ تایوان، چیانگ کای شِک ساخته شد. این بنا دارای دیوارهای سفیدِ مرمری است که با سقف آبی رنگ و باغ گل‌های سفید و قرمزش تضاد زیبایی دارند. گل‌های این باغ در واقع به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که نماد رنگ‌های پرچم تایوان باشند. در اطراف این تالار یک باغ ۶۲ هکتاری، تئاتر ملی و سالن‌های کنسرت قرار گرفته‌اند که میزبان رویدادهای فرهنگی زیادی با اجرای هنرمندانِ مطرح بین‌المللی هستند.

کاخ موزه ملی

کاخ موزه‌ی ملی (National Palace Museum) محل نگه‌داری و نمایش مجموعه‌های با ارزشی است که قدمت آن‌ها به قرن دهمِ میلادی باز می‌گردد. آثار هنری و تاریخیِ این موزه به‌حدی زیاد هستند که تنها یک درصد از آن‌ها را می‌توان در نمایشگاه‌های موزه در زمان‌های مختلف مشاهده کرد. کاخ موزه‌ی ملی که بر روی فرهنگ چینی متمرکز است، به‌دلیل نمایش هرچه بهترِ آثار تاریخی، نمایشگاه‌های خود را به‌صورت چرخشی برگزار می‌کند. این موزه برای به نمایش گذاشتن  بهترین مجموعه‌ی هنری چینی در جهان شهرت دارد و آثاری از جمله نقاشی، خوش‌نویسی، سفالگری، آثاری با سنگِ یشم و مجسمه‌های سرامیکی را می‌توان در این موزه مشاهده کرد.

معبد خدای شهر شینچو

معبد خدای شهر شینچو (Hsinchu City God Temple) یک معبد تائوییِ بسیار زیبا است. علی‌رغم این‌که ساختمان این معبد رنگین است، بخش‌های داخلیِ آن کمی تاریک و ترسناک به‌نظر می‌رسند. مقابل این معبد یک بازار سنتی شلوغ قرار گرفته است که در آن انواع مواد غذایی و کالاهای جالب و اسرارآمیز به‌فروش می‌رسد. زمانی‌که وارد معبد می‌شوید، با یک جفت شیرِ سنگیِ بلو اِستون (Bluestone) روبه‌رو می‌شوید. در داخل اتاق‌های معبد مجسمه‌های بزرگی با چهره‌های ارعاب‌آور قرار گرفته‌اند. این معبد به عنوان مهم‌ترین معبد خدایان در تایوان شناخته می‌شود. در پشتِ این معبد می‌توانید اطلاعاتی مفید درباره‌ی ساخت و تاریخِ آن پیدا کنید.

صومعه فو گوانگ شان

صومعه‌ی فو گوانگ شان (Fo Guang Shan) مرکز فرماندهیِ محفلِ رهبانیِ فو گوانگ شان یا مذهب بوداییِ اومانیستی است. این صومعه با بیش از ۱۰ معبد و دو دانشگاه، به‌همراه باغ‌ها، مدرسه و اتاق‌های مراقبه بزرگ‌ترین صومعه‌ی بودایی در تایوان محسوب می‌شود. بین بخش‌های قدیمیِ معبد و بخش‌های جدیدترِ آن که در طول سال‌ها بازسازی شده است، حسی متفاوت وجود دارد. این مکانِ ۵۵ هکتاری، محلی بسیار آرامش‌بخش و مکان نگه‌داریِ یک مجسمه‌ی بزرگِ بودا است. صومعه‌ی فو گوانگ شان، مکانی ایده‌آل برای آشنایی با تاریخ، فرهنگ و مذهیب بودایی به‌شمار می‌رود. هنگامی‌که صدای باد و ناقوس‌ها در این معبد می‌پیچد، حسی توامان با آرامش را ایجاد می‌کند.