«میفر» (Mayfair)، نام محلهای اعیاننشین است که از ناحیهی «وست اند» (West End) لندن شروع میشود و تا بخش شرقی هاید پارک ادامه دارد.
این منطقه، یکی از گرانترین محلهها در لندن و حتی در جهان به شمار میرود و نامش را از بازاری با همین نام میگیرد که هر سال (از سال 1686 تا 1764 میلادی) در این مکان برگزار میشد و 2 هفته به طول میانجامید.
در واقع میفر در ابتدا بیشتر محیطی روستایی داشت و به واسطهی همین بازار بود که توجهها را به خود جلب کرد. تا اینکه زمینهای آن به دوک وست مینستر رسید و تا اواخر قرن 18، خانههای لوکس بسیاری در آن ساخته شد تا درخور زندگی طبقات بالا باشد.
میفر حتی بعد از زوال اشرافیت در اوایل قرن 20 میلادی نیز همچنان جایگاه خود را حفظ کرد و این بار، بیشتر خانههای مسکونی آن به سفارتخانهها، ادارات دولتی یا تجاری تبدیل شد.
میفر به چندین مقصد گردشگری معروف دسترسی دارد که پیشنهاد میکنیم اگر در سفر به انگلیس گذرتان به این محله افتاد، سری به آنها بزنید.
در این میان میتوان به «طاق ولینگتون» (Wellington Arch) اشاره کرد که در سال 1830 میلادی به افتخار پیروزیهای انگلیس در جنگهای ناپلئونی بنا شد و مجسمهی سواره نظام اولین دوک ولینگتون را بالای آن قرار دادند که البته بعدها برداشته شد و امروزه آن را با مجسمهی برنز باشکوهی جایگزین کردهاند که بزرگترین تندیس نوع خود در اروپا به حساب میآید. این بنا در نزدیکی هاید پارک قرار گرفته و از داخل و نمایشگاه کوچک آن نیز میتوانید بازدید کنید.
«خانهی اپسلی» (Apsley House) یا همان «اپسلی هاوس»، از دیگر مکانهای معروف این محله محسوب میشود و در شمار بناهای فهرستشده با درجه I قرار دارد. اپسلی، محل زندگی اولین دوک ولینگتون بوده و دیزاین داخلی این مکان، یکی از بهترین نمونههای باقیمانده از دوران نایبالسلطنتی او به حساب میآید و امروزه آن را به عنوان موزه بر روی عموم باز گذاشتهاند.
موزهی «هندل و هندریکس در لندن» (Handel & Hendrix in London)، خانهی بازسازی شدهی زیبایی است که آهنگساز معروف موسیقی سبک باروک، یعنی «جرج فردریک هندل» از سال 1723 تا زمان مرگش در 1759 میلادی در آن زندگی میکرد و اثر مشهور خود، «مسیحا» را در همین خانه نوشت. امروزه میتوانید از این خانه و نمایشگاه کوچک متعلق به گیتاریست راک، یعنی «جیمی هندریکس» هم به عنوان موزه دیدن کنید و راجع به زندگی هندل، فرهنگ و موسیقی قرن 18میلادی نیز اطلاعات بیشتری به دست بیاورید. همچنین نمایشگاهها و اجراهای زنده هم در این مکان برگزار میشود.
«آکادمی سلطنتی هنر» (Royal Academy of Arts) در خیابان پیکادلی، زمانی کاخ باشکوه «لرد برلینگتون» به شمار میرفت. گالریهای این مکان، به طور مرتب در حال تغییر هستند و موضوعات مختلفی از مد روز گرفته تا مجموعههای هنری بعد از قرن 18 را دربرمیگیرد و همین موضوع باعث شده تا آثار آن برای بازدیدکنندگان خستهکننده نباشد.
اگر از علاقهمندان هنر هستید، سری هم به ساختمان «مؤسسهی هنرهای معاصر» (Institute of Contemporary Arts) بزنید که 3 گالری، 2 سینما، یک تئاتر، کتاب فروشی، رستوران و کافه را شامل میشود. علاوه بر آن، رویدادهای مختلفی همچون شبهای موسیقی و کنفرانسهای گوناگون را در این مکان برگزار میکنند.
«خانه اسپنسر» (Spencer House)، خانهی اجدادی پرنسس دایانا و خاندان اسپنسر به حساب میآید و طی بازسازی 10 ساله، توانستهاند آن را تقریباً به شکوه اولیهاش دربیاورند و آن را به کمک تورهای راهنما در معرض نمایش بگذارند. ساختمان نئوکلاسیک این خانه، 8 اتاق اصلی را دربرمیگیرد که هر کدام، دکور منحصر به فرد خود را دارند و از دیوارنگاریهای رومی و دکور ویژهی سقف برای زیباتر کردن آنها استفاده شده است.
«کلارنس هاوس» (Clarence House) یا همان «خانهی کلارنس»، یکی از بهترین گزینهها برای آگاهی از تاریخچهی خاندان سلطنتی بریتانیا میباشد. این خانه در کنار «کاخ سنت جیمز» (St James's Palace) قرار گرفته و ملکه الیزابت از سال 1953 تا 2002 در این مکان زندگی میکرد. کلارنس هاوس فقط در تابستان بر روی عموم باز است و تورهای راهنمای آن، شما را هنگام بازدید راهنمایی خواهند کرد.
«کلیسای سنت جیمز» (St James's Church) در خیابان پیکادلی قرار گرفته و از دیگر مقاصد دیدنی واقع در محلهی میفر به شمار میرود. قدمت این کلیسا به سال 1684 میلادی برمیگردد و طراحی بیشتر قسمتهای آن را «کریستوفر رن» (Christopher Wren) برعهده داشته است. برنامههای موسیقی و بازار عتیقه و صنایع دستی نیز در روزهای خاصی در هفته در این مکان برگزار میشود.