روستای سر آقا سید در توابع شهر کرد از شمال به کوه کنگله و از جنوب به کوه وند و خیمه می رسد. خانه های سنتی و خاص روستا که هیچ نشانی از تکنولوژی در خود ندارند نشان دهنده ی قدمت بسیار زیاد روستا هستند اما به هر حال چیزی که از تاریخ روستای سر آقا سید گفته می شود برابر است با تاریخ امامزاده ی این روستا.
بر اساس گفته های مردم این روستا، قدمت امامزاده ی این روستا به ۶۰۰ سال می رسد. کارشناسانی که این روستا را مورد بررسی قرار داده اند نیز بر طبق تاریخ شجره نامه ی امامزاده ی روستا، قدمت این روستا را نیز با همین تاریخ تخمین زده اند. اما سوالی که این جا پیش می آید این است که به نظر شما چرا به این روستا سر آقا سید می گویند؟ داستان نام روستای سر آقا سید را اهالی این روستا در دو داستان مختلف بازگو می کنند.
اولین داستانی که بسیار هم گفته می شود این است که چون امامزاده آقا سید عیسی که تنها امامزاده ی روستا بوده و در پایین خانه های روستا قرار داشته و خانه ها بر بالای امامزاده ساخته شده اند، نام این روستا را سر آقا سید یعنی روستای بالا سر سید گذاشته اند. داستان دیگر این روستا این است که چون بسیاری برای زیارت امامزاده ی روستا می گفته اند که بر سر مزار آقا سید عیسی، این مکان به نام سر آقا سید یعنی زیارتگاه آقا سید نامیده شده است.
به هر حال هر دوی این روایت ها اشاره ای کاملا مشخص و واضح به این می کنند که چرا این روستا سر آقا سید نامیده شده است. از لحاظ معماری نیز این روستا دارای بافت و معماری قدیمی خاص و سنتی است. خانه های روستا به شکل پلکانی فشرده ساخته شده اند و معماری خانه ها به صورتی است که حیات هر خانه، پشت بام خانه دیگر است. در این نوع معماری روستایی تمام خانه ها دارای یک چشم انداز هستند و به یک سمت ساخته می شوند.
تصویری که از روی پشت بام خانه ها و در مقابل چشمان انسان قرار دارد، طبیعتی بسیار زیبا و رویایی را نشان می دهد که شاید هیچ جایی را به این سادگی نتوان یافت که چنین چشم انداز و منظره زیبا را بتوان از داخل منزل، مشاهده کرد. مصالحی که در ساخت خانه های این روستا به کار رفته است از گل و خشت هستند که با معماری کاملا ساده ساخته شده اند و برای درب خانه ها و سقف نیز از چوب استفاده شده است.
ویژگی دیگر این خانه ها نداشتن پنجره است. هیچ یک از خانه های روستا، به شکلی کاملا خاص، دارای پنجره نیستند. خانه ها تنها دارای درهایی هستند که بسیار کوچک هستند و از چوب های درختان همان منطقه ساخته شده اند. به نوعی می توان گفت که تمامی مصالح به کار رفته در ساخت خانه ها از خود روستا تهیه شده اند. خانه ها به صورت تو در تو ساخته شده و از دو بخش تشکیل شده اند که یک بخش آن برای اهالی خانه و بخش دیگر مخصوص دام ها، طیور و انبار است. همانطور که گفتیم، معماری خانه های روستای سر آقا سید بسیار شبیه به روستای ماسوله در گیلان است.
بنا بر همین شباهت، روستای سر آقا سید را ماسوله ی زاگرس نیز می نامند. این نوع معماری معمولا به دو منظور انجام می شده است، یکی برای صرفه جویی در زمین و دیگری به منظور اتحاد اهالی یک روستا در موقعیت های مختلف اجتماعی و اقلیمی، پیش بینی می شد که خانه ها نزدیک به هم ساخته شوند.
