gardeshban.ir

محمد مومنی، کارشناس ارشد زمین شناسی در تشریح پژوهش «تحلیل خطر زمین لرزه و مدل‌سازی عددی آثار میراث فرهنگی در منطقه زاگرس»، با بیان این‌که برآورد خطر زلزله در مناطق لرزه‌خیز به خصوص برای تاسیسات و سازه‌ها تاریخی، دارای اهمیت زیادی است، گفت: طرح‌های نامناسب غیر واقع بینانه می‌تواند موجب خسارات و ضایعات مالی بشود.

وی افزود: از طرف دیگر، طرح‌های بسیار محتاطانه با ضرایب بیش ازحد لزوم نیز موجب تحمیل هزینه‎های غیرضروری و اتلاف مصالح برای  بازسازی خواهد بود و ممکن است اصالت بنا را مخدوش کند،  بنابراین ضرایب ایمنی باید با در نظر گرفتن عمر سازه و اهمیت تاریخی و فرهنگی آن و احتمال وقوع زمین‌لرزه در محل تعیین شود.

مومنی هدف پژوهش‌های تحلیل خطر زلزله را پهنه بندی خطر زمین لرزه در گستره‌ مورد مطالعه، شناسایی سرچشمه‌های لرزه‌زا، برآورد توان لرزه‌زایی گسل‌های فعال منطقه و شناسایی نواحی پرخطر تا کم خطراز نظر وقوع زلزله عنوان کرد.

این پژوهشگراظهار کرد: به بیان ساده تحلیل خطر لرزه‌ای یعنی تبدیل اطلاعات و مشخصات گسل به پارامتری برای طراحی که همان PGA یا شتاب طرح است که در واقع پهنه بندی شتاب طرح در آیین نامه‌ها با این روش به دست می‌آید.

به گفته وی، برآوردی دقیق از بارگذاری لرزه‌ای طی زمین لرزه‌های آتی هدف اساسی مطالعات تحلیل خطر زمین‌لرزه است که مهمترین نتیجه مطالعات لرزه‌خیزی در یک منطقه عموما حداکثر شتاب قابل انتظار برای یک زلزله در آن منطقه است.

وی اضافه کرد: با استفاده ازاین شتاب که به شتاب مبنای طرح موسوم است، می‌توان طیف‌های طراحی زلزله و یا تاریخچه‌های شتاب زلزله را برای آن منطقه مقیاس کرده و از آن‌ها در بهسازی بناهای تاریخی به خصوص در منطقه زاگرس که بسیار لرزه‌خیز بوده و گسل‌های بزرگ و فعالی دارد، استفاده کرد.

مومنی گفت: در این پژوهش با توجه به  اهداف، نتایج ،توجه به همه شواهد، محاسبات و تجزیه و تحلیل‌های صورت گرفته، مناطق با ریسک لرزه‌ای بالا که بیشترین خطر زمین‌لرزه و میزان تخریب را برای بناها و آثار میراث فرهنگی در منطقه زاگرس ایجاد می‌کنند، شناسایی و در نهایت با استفاده از تمامی نقشه‌های پهنه‌بندی ریسک آماده شده برای گستره مطالعاتی، تلفیق داده‌ها و نتایج حاصل از آن‌ها، نقشه اولویت‌بندی مناطق پرخطر در منطقه زاگرس با استفاده از فاکتورها به عنوان نتیجه پژوهش تهیه شد.