تنفس و کشف آثار موزه‌ها در زمان کرونا

بدون تردید آثار و اشیای تاریخی با نمایش آنها در موز‌ه‌ها، زنده‌اند و ارتباط خودشان را با بیننده برقرار می‌کنند.

کد خبر: ۲۵۸۷۹

تاریخ انتشار : جمعه ۱۲ ارديبهشت ۱۳۹۹-1399 February 12

این آثار به‌ ظاهر و در عین بی‌زبانی با بیان هنر و احساس، روحی که توسط خالق این آثار در آن‌ها دمیده شده را به تماشاگران خود انتقال می‌دهند.

علل و عوامل زیادی در تخریب آثار موزه‌ای مؤثر هستند، رطوبت، دما، نور، صدا، بوهای نامطبوع و گردوغبار که هریک به‌تنهایی می‌توانند نقش یک ویروس کرونا را داشته باشند و چنانچه تفکیک جنسیتی و نمایش اشیا در ویترین‌های موزه‌ها، به‌خوبی صورت نگیرد، علاوه براین عوامل، پرتوهای مضر و آلاینده‌های هوا، به‌سرعت اثر مخرب خود را بر روی آن‌ها گذاشته و آثار مریض و یا در معرض تخریب قرار می‌گیرند، نمایش نامناسب، رعایت نکردن نکات حفاظتی و به‌ویژه زیبایی‌شناختی در انتخاب از موارد مهم برای موزه‌داران است که باید به هنگام نمایش موردتوجه قرار بگیرند.

هر یک از آثار و اشیای به نمایش درآمده در موزه‌ها، گویای حس و حال، خالق اثر خود هستند، چنانچه بامطالعه و معرفی بهتر در معرض دید علاقه‌مندان قرار بگیرند، ارتباط دوسویه آثار و بیننده برقرار خواهد شد و این امر کمک خواهد کرد که موزه‌ها جایگاه خودشان را در مقاصد سفر گردشگران بیشتر پیداکرده و تحکیم بخشند.

اگر امروزه شاهد رونق تعداد محدودی موزه در دنیا هستیم، یکی از علل مهم آن قرار نگرفتن بازدید از موزه‌ها در برنامه سفر گردشگران است.

موزه‌ها می‌توانند همانند دیگر بناهای تاریخی که شخصیت خود را بازیافته‌اند، جایگاه خودشان را پیدا کنند و دارای شخصیت بشوند، حال که کرونا به صورت موقت و به‌تنهایی ارتباط موزه‌ها را با جامعه قطع کرده و فرصتی برای تنفس و کشف آثار موزه‌ها فراهم‌شده است، موزه‌داران هم بیکار ننشسته و به معرفی آثار خود در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی و مجازی پرداخته‌اند.

این توفیق اجباری فرصتی برای موزه‌داران به‌وجود آورده است که قادر باشند بدون دغدغه تعطیلی رسمی، هوای پاک را به فضای داخلی موزه‌ها بیاورند و بیشتر عوامل تخریبی را که ذکر شد از محیط داخلی بزدایند و در حقیقت فضایی را به‌وجود بیاورند که اشیاء تنفس کنند و خود را برای بازدیدهای عمومی بعد از دوران کرونا آماده کنند.

موزه‌داران با طیب خاطر فرصت مطالعه دارند تا آثار جدید را از مخازن انتخاب و جایگزین آثار دیگر کرده و اشیاء موردنظر را مستندسازی کنند.

و اما مورد دوم یعنی، کشف آثار موزه‌ای چیست؟

در یک نگاه، می‌توان دو نوع کشف برای آثار موزه‌ای در نظر گرفت که به‌اختصار به آن پرداخته می‌شود.

کشف اول کاوش‌های باستان‌شناسی و گمانه‌زنی‌های مربوطه و بیرون آوردن این آثار از دل خاک، نمایان شدن آن در یک سایت تاریخی (سایت موزه)، توقیف آثار از دست قاچاقچیان و یا از محوطه‌ها و مکان‌های مقدس که به نگهداری این آثار می‌پرداختند.

ولی می‌توان کشف دوم و شاید مهم‌تر را شناخت و معرفی آن به جامعه دانست. کشف اول فیزیکی است و به دست آوردن ظاهری آثار است، ولی کشف دوم پیدا کردن و هویت و شناسنامه‌دار کردن اشیاء تاریخی است و اینجاست که موزه‌ها همانند یک بنای تاریخی شخصیت خود را پیداکرده و هویت می‌گیرند.

ظهور ویروس کرونا فرصت بیشتری را به محققان و پژوهشگران موزه‌ای داده، که به کشفیات جدید خود ادامه بدهند و حتی دیگر آثار و اشیای مخازن را موردمطالعه قرار دهند.

هم‌چنین شایسته است موزه‌داران از این فرصت ناخواسته و پیش‌آمده بهترین و بیشترین استفاده را در فضا آرایی و چیدمان اشیاء بر اساس مطالعات انجام‌شده داشته باشند و به قول لسان‌الغیب، طرحی نو برای دوران بعد از کرونا، دراندازند. موزه‌ها، جامه‌ای از جنس هنر و زیبایی بر اساس شعر حافظ بر تن کنند.بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم.

بازدید از صفحه اول ارسال به دوستان نسخه چاپی خبرنامه

پنجره