gardeshban.ir

بر اساس اعلام روز شنبه روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، «سید عبدالمجید شریف زاده»، گفت: نقاشی گل و مرغ از جمله نقوش به کار رفته در هنر مینای نقاشی است که نمونه‌های ارزنده‌ای از آن در گنجینه‌هایی چون کاخ گلستان، موزه جواهرات ملی ایران و مجموعه‌های خصوصی ایران موجود است.
وی با بیان اینکه در عصر قاجار مینای نقاشی، هنری مورد توجه دربار و ارزنده بوده است افزود: اما در دوره کنونی، معدود هنرمندانی به این تکنیک آشنا بوده و به آن می‌پردازند.
شریف زاده اظهار داشت: دسترسی نداشتن به منابع مکتوب که به ویژگی‌ها و دانش فنی این هنر پرداخته باشد، اهمیت تحقیق و مطالعه در این هنر فاخر را نشان می‌دهد.
وی بررسی نقوش به کار گرفته شده در مینا کاری آن دوران، نحوه اجرای اثر و در نهایت ثبت دستاوردها در احیا، حفظ و اشاعه این هنر را هدف این طرح عنوان کرد.
وی گفت: در اجرای این اثر، شناخت اصول طرحی گل و مرغ، رنگ شناسی و اجرای صحیح تکنیک پرداز در نقاشی مینایی به شیوه قاجار، تثبیت رنگ‌ها در دمای پخت مناسب و تلفیق دو سبک از شیوه‌های مینا کاری (مینای نقاشی و خانه بندی) مد نظر بوده است.
رئیس گروه پژوهشی هنرهای سنتی پژوهشگاه افزود: در این اثر، پلاک بیضی شکل مسی به ابعاد ۸ در ۱۰ سانتی متر با تکنیک پرداز به شیوه نقاشی مینایی دوره قاجار با طرح گل و مرغ در مرکز اثر و روش مینای خانه بندی جهت ساخت شش قطع در حاشیه لوح بکار برده شده است.
وی افزود: در طراحی این قطعات نیز از نقوش رایج دوران قاجار نظیر اسلیمی و ختایی استفاده و پس از مراحل نهایی اجرای آن، بر روی قطعه چوبی با حاشیه منبت به ابعاد ۳۰ در ۳۷ سانتی متر نصب شد.

گل و مرغ در نگارگری ایرانی تجلی لطیف آفریدگار است

گل و مرغ سبکی در نگارگری ایرانی است. گل و مرغ نماد موهبت الهی و تجلی ظریف و لطیف آفریدگار است. گفتگوی عاشقانه گل و مرغ نیز به تسبیح‌گویی خداوند و ذکر حق تشبیه می‌شود. گل مقام معشوق را دارد و پرنده (مرغ)، عاشق. در نگارگری گل و مرغ ایجاد هارمونی بین عناصر نقاشی بسیار ظریف است. لازم نیست حتماً پرنده نیز در اثر ترسیم شود اما در صورت حضور به حالت انتظار صبورانه برای شکوفایی گل و عشق بازی با او است. پرنده گاه با اوج‌گیری و حالت سرمستی، خود را از عالم ماده جدا کرده و حالت صعود به سوی عالم غیرمادی دارد.

آثار با سبک گل و مرغ از دوران سلجوقی وجود داشته

از نظر تاریخی ترکیب گیاهان و پرندگان از زمان دور شدن ترسیم گیاهان به طرح‌های هندسی آغاز شد. زیرا گل‌ها و گیاهان با بافت حلقه‌ای و پر خم و پیچ خود می‌توانند طرح‌های هندسی را بپذیرند اما پرندگان با نرمی اندام‌هایشان به طرح‌های غیرهندسی نیاز دارند. آثار گل و مرغ از دوران سلجوقی، صفوی و قاجار وجود دارند که تفاوت‌هایی با هم دارند اما روند تغییرات آنها در طول زمان کند بوده‌است. در اواخر دوران صفویه پرندگان با دقت زیادی کشیده می‌شدند و پس از آن تغییر شگرفی در این هنر دیده نمی‌شود. در شیوه اجرا تفاوت‌هایی وجود دارد برای مثال در مکتب شیراز گلبرگ‌ها پُرتر هستند و در روش‌های دیگری کاملاً نازک و اندک هستند.