یفپاتوریا یکی از شهرهای باستانی شبه‌جزیره کریمه/عکس

یفپاتوریا یکی از شهرهای باستانی شبه‌جزیره کریمه است که جاهای دیدنی تاریخی و طبیعی فراوان دارد. با تور مجازی به این شهر سفر کنید.

کد خبر: ۴۱۹۳۹

تاریخ انتشار : سه‌شنبه ۰۸ تير ۱۴۰۰-1400 April 08

گردشبان (gardeshban.ir) :

«یفپاتوریا» (Yevpatoriya) شهری باستانی با تاریخی شگفت‌انگیز که در سواحل دریای سیاه قرار دارد. شواهد موجود، قدمت این شهر باستانی را که در شبه‌جزیره کریمه واقع شده، تا ۴۹۷ سال پیش از میلاد مسیح تخمین زده‌اند.

در دوران باستان، یفپاتوریا را «کرکینیتیس» نام داشته‌ است؛ همچنین در قرون‌وسطا، این شهر را «گزیلیف» نیز نامیده‌اند. این تغییر نام سه‌گانه، نشان از اهمیت این شهر در تاریخ ۲۵۰۰ ساله خود داشته و دوره‌های استعمار یونان، ظهور و سقوط خان‌های کریمه، ادغام در امپراتوری عثمانی و همچنین، تبدیل شدن به بخشی از امپراتوری روسیه را در سال ۱۷۸۳ به خود دیده است. با ما همراه باشید تا به‌وسیله تور مجازی، شما را به تماشای این شهر زیبا دعوت کنیم.

بناهای مسحورکننده و بی‌نظیر بسیاری در شهر یفپاتوریا وجود دارد که یادآور دوره‌های مختلف تاریخی است. یکی از این بناها مسجد «جمعه» است که در زمان حکم‌رانی «دلوت گرای» احداث شد.

یفپاتوریا یکی از شهرهای باستانی شبه‌جزیره کریمه/عکس

نمای این بنا که تماما از سنگ‌های آهکی و صدفی ساخته شده، از مسجد «ایاصوفیه» در استانبول الهام گرفته شده است. سقف شبستان اصلی مسجد ۲۲ متر ارتفاع دارد و در گنبد عظیم آن، ۱۶ دریچه تعبیه شده است. این مسجد در سال ۲۰۱۶ در فهرست آثار ملی روسیه ثبت شده و بانک مرکزی روسیه نیز سکه‌ای سه روبلی را با طرح این مسجد ضرب کرده است.

کلیسای «سنت نیکولاس» یکی دیگر از بناهای باشکوه یفپاتوریا است که به‌عنوان یادبود آزادسازی این شهر از چنگ نیروهای دشمن در جنگ‌های کریمه ساخته شد. این بنا در سال ۱۸۹۳، توسط مبالغ اهدایی عوام، سیاست‌مداران و جوامع مختلف مذهبی ساخته شد و اکنون به یکی از نمادهای اصلی و جاهای دیدنی کریمه مبدل شده است. این عبادتگاه ارتدوکس که دومین کلیسای بزرگ کریمه محسوب می‌شود، شاهکاری معماری است که می‌تواند هم‌زمان ۲۰۰۰ نفر را در خود جای دهد.

علاوه بر جاذبه‌هایی که ساخته دست بشر است، مناظر طبیعی فوق‌العاده‌ای نیز در یفپاتوریا وجود دارد. یکی از این جاذبه‌های طبیعی، دریاچه «ساسک سیوش» است که در شرق این شهر قرار دارد. این دریاچه در مسیر ساکی واقع شده است و ۷۵٫۳ کیلومتر مربع وسعت دارد. طول این دریاچه ۱۴ متر و عرض آن ۹ متر است. بر کسی پوشیده نیست که این دریاچه در گذشته بخشی از خلیج یفپاتوریا بوده است و پس از کاهش آب خلیج و سربرآوردن خشکی، دریاچه به منطقه‌ای جداگانه تبدیل شد.

امروزه قسمتی از دریاچه به‌وسیله‌ توده‌های نمکی، به یک سد طبیعی تبدیل شده است. نام دریاچه ساسک سیوش در زبان تاتاری، به‌معنای «گل‌ولای بدبو» است که به‌‌خاطر وجود سولفید هیدروژن و بوی نسبتا زننده‌ای که اطراف دریاچه به مشام می‌رسد، این نام را بر آن نهاده‌اند.

یکی دیگر از ویژگی‌های منحصربه‌فرد دریاچه، رنگ آب آن است. به‌دلیل فعالیت نوعی باکتری آب‌شور در ساسک سیوش و تولید مواد شیمیایی، رنگ دریاچه تغییر می‌کند. دریاچه ساسک سیوش همچنین داری چشمه‌های جوشانی در اعماق خود است که علاوه بر حل کردن سازندهای نمکی زیرین و بالا بردن میزان نمک دریاچه، سالانه سطح آب آن را نیز ۱۰ سانتی‌متر افزایش می‌دهند.