gardeshban.ir

فرودگاه مونیخ، دومین فرودگاه پر رفت و آمد در آلمان به حساب می‌آید و از زمان تأسیسش، رشد قابل توجهی از لحاظ تجهیزات و جابه‌جایی مسافر داشته است.
کد خبر: ۵۲۴۵۸
تاریخ انتشار : جمعه ۱۲ فروردين ۱۴۰۱-1401 January 12
گردشبان (gardeshban.ir) :
«فرودگاه مونیخ» (Munich Airport)، فرودگاه بین‌المللی اصلی پایتخت ایالت بایرن، یعنی شهر مونیخ به شمار می‌رود و بعد از «فرودگاه فرانکفورت»، عنوان دومین فرودگاه شلوغ در کشور آلمان را به خود اختصاص داده است. این فرودگاه، قطب خطوط هوایی «لوفتهانزا» و اعضای «استار الاینس» (Star Alliance) محسوب می‌شود و به 266 مقصد مختلف، پرواز دارد. 

فرودگاه مونیخ، چندین سال متوالی از طرف «اسکای ترکس» (Skytrax) به عنوان فرودگاه برتر اروپا انتخاب شد و حتی در سال 2015 به آن عنوان «فرودگاه پنج ستاره» را اهدا کردند. این فرودگاه که آن را در زبان آلمانی با نام «فرودگاه فرانتس یوزف اشتراوس» (Franz Josef Strauß) نیز می‌شناسند، تجهیزات لازم برای به پرواز درآوردن هواپیماهای بزرگی همچون ایرباس A380 را دارا می‎باشد.



تاریخچه

فرودگاه قدیمی شهر مونیخ یعنی «فرودگاه مونیخ-ریم» (Munich-Riem Airport)، از سال 1939 تا 1992 به عنوان فرودگاه بین‌المللی ایالت بایرن شناخته می‌شد. اما با افزایش تعداد مسافران و ساکنان منطقه‌ی اطراف این فرودگاه، به این نتیجه رسیدند که باید فرودگاه را به طور کل به منطقه‌ای دیگر انتقال بدهند. با اتمام ساخت فرودگاه جدید در سال 1992، به فعالیت فرودگاه مونیخ-ریم خاتمه دادند. 

فرودگاه مونیخ را بعد از «فرانتس یوزف اشتراوس» نام‌گذاری کرده‌اند که تأثیر به سزایی در سیاست‌های این کشور داشته و پروژه‌ی تأسیس یک فرودگاه جدید نیز ایده‌ی او بوده است. این فرودگاه را در طول تاریخ گسترش دادند؛ تا جایی که پیشرفت آن به جایی رسید که توانست از «فرودگاه بین‌المللی دوسلدورف» (Düsseldorf Airport) هم عبور کند و عنوان دومین فرودگاه پر رفت و آمد در آلمان را به خود اختصاص بدهد.



ترمینال ها

فرودگاه مونیخ، 2 ترمینال مسافربری اصلی دارد. ترمینال 1، ترمینال قدیمی آن به شمار می‌رود و به 5 زیرمجموعه از A تا E تقسیم می‌شود. بخش A تا D آن، تمام تجهیزات لازم برای پروازهای ورودی و خروجی را دربرمی‌گیرد و بخش E فقط به پروازهای ورودی اختصاص دارد. همچنین بخش A و D مختص پروازهای مناطق شنگن و قسمت B و C مختص به مناطق غیرشنگن هستند. «سالن F»، بخشی جداگانه است و نزدیک ترمینال 2 واقع شده و پروازهایی را شامل می‌شود که نیاز به احتیاط‌های امنیتی بیشتری دارند. خطوط هوایی «ترکیش ایرلاینز»، «دلتا ایرلاینز»، «قطر ایرویز» و «هواپیمایی امارات» بیشتر در این ترمینال متمرکز هستند.



ترمینال 2 این فرودگاه در سال 2003 شروع به کار کرد و به لوفتهانزا و بعضی از اعضای ایرلاین «استار الاینس» اختصاص دارد. این ترمینال، مانند ترمینال 1 به چندین زیرمجموعه تقسیم نشده است و تمام تجهیزات آن در اطراف پلازای مرکزی واقع شده‌اند. 

دو بخش 04 و 05 مخصوص پروازهای خروجی هستند و 04، پروازهای شنگن و 05، پروازهای غیرشنگن را دربرمی‌گیرد. گیت اتوبوس‌های این ترمینال در بخش 03 قرار گرفته است که آن هم به پروازهای شنگن اختصاص دارد. علاوه بر آن از «ستلایت ترمینال 2» (Terminal 2 Satellite) نیز در سال 2016 بهره‌برداری شد که بخش K آن به مناطق شنگن و بخش L آن به مناطق غیرشنگن اختصاص داده شده است. این ترمینال، 44 بخش کنترل پاسپورت، 24 بخش کنترل امنیتی، رستوران‌ها و مغازه‌های متعددی را شامل می‌شود؛ اما باجه‌های چک-این و پروازهای ورودی همچنان در ترمینال 2 صورت می‌گیرد.

امکانات و دسترسی به مرکز شهر

«مرکز فرودگاه مونیخ» (Munich Airport Center)، بخشی تجاری است که 2 ترمینال اصلی فرودگاه را به هم متصل می‌کند. ایستگاه قطار اس-بان، هتل و فروشگاه‌های متعددی در این بخش واقع شده و درواقع سوپرمارکت این بخش، تنها مغازه در ایالت بایرن به حساب می‌آید که همه روزه مسافران می‌توانند از 5 و نیم صبح تا نیمه شب (حتی یکشنبه‌ها) در آن خرید کنند. همچنین 30‌‌‌‌,000 جای پارک در این فرودگاه وجود دارد و می‌توانید از گزینه‌ «ولت پارکینگ» (valet parking) نیز استفاده کنید و پارک ماشین را به کارمند پارکینگ بسپارید. 

علاوه بر آن، یک «پارک بازدیدکنندگان» (Visitors Park) هم در فرودگاه مونیخ ایجاد کرده‌اند که «تپه‌ی بازدیدکنندگان»، رستوران و چندین مغازه را دربرمی‌گیرد و 3 هواپیمای تاریخی نیز در آن به نمایش گذاشته می‌شود.



2 ایستگاه قطار در فرودگاه مونیخ واقع شده و علاوه بر آن، برای دسترسی به مرکز شهر می‌توانید از متروی اس-بان نیز استفاده کنید. این ایستگاه، 20 ساعت در روز آماده‌ی خدمت‌رسانی به مسافران می‌باشد و فقط از ساعت 1 و نیم شب تا 4 صبح، فعالیت ندارد. یک ایستگاه قطار دیگر هم درحال تأسیس است و انتظار می‌رود تا پایان سال 2018 به مرحله‌ی بهره‌وری برسد. همچنین از اتوبوس‌های محلی نیز می‌توانید کمک بگیرید که در طول 20 دقیقه، شما را به ایستگاه متروی «فرایزینگ» (Freising station) می‌رساند و از آنجا می‌توانید به نقاط مختلفی از جمله مونیخ، نورمبرگ، «رگنسبورگ» (Regensburg) و حتی پراگ دسترسی داشته باشید.
مطالب مرتبط
پنجره
ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
گردشگری به روایت تصویر
نگاه دوم
یادداشت
مناطق آزاد
داغ
پربازدیدها
آخرین اخبار