روستای سه کوهه هامون در سیستان و بلوچستان/تصاویر

روستای سکوهه، روستایی در دهستان لوتک بخش مرکزی شهرستان هامون استان سیستان و بلوچستان ایران است.

کد خبر: ۱۸۸۷۶

تاریخ انتشار : پنجشنبه ۰۹ آبان ۱۳۹۸-1398 August 09

بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۰ جمعیت روستای سکوهه ۵۴۰ نفر (در ۱۱۱ خانوار) بوده‌است.

روستای سکوهه از توابع بخش شیب‌آب شهرستان زابل در استان سیستان و بلوچستان است و مربوط به دوران محمدرضا خان پردلی یکی از خان‌های بزرگ منطقه سیستان در روزگاران خود محسوب می‌شود. همچنین روستای سکوهه به روستای بزرگ و بسیار قدیمی که به آن لقب روستایی به وسعت شهر و به قدمت تاریخ را داده اند.

سفر به جنوب و خطه گرمسیر کشورمان با آن نخل های زیبا و رنگ کرم شهر و روستاهایش جذابیت های خودش را دارد.

دیدن خانم‌ها و آقایان با لباس و گویش جنوبی آنچنان بر دل آدم می نشیند که از گرمای برخورد آن‌ها دلتان گرم می شود و فاصله های کیلومتری با شهر خود را از یاد می‌برید و بوی غربت دیگر حس نمی‌شود. با سفر به روستای «سکوهه» به بناهای تاریخی و زمان قبل از ناصرالدین شاه سری بزنید و از خطه جنوب کشورمان لذت ببرید.

روستای سکوهه یا بهتر بگوییم دهستان سکوهه یکی از قدیمترین آبادیها و خشکی های جلگه سیستان می باشد که پس از عقب نشینی و یا پس رفت آب جلگه زابل تپه های خاکی که از جنس گل رس بودند سر از آب بیرون آوردند لازم به یادآوری است که در اثبات این گفته میتوان به محل برخورد اماج آب با این تپه ها را پس از پسرفت آب خصوصا در تپه ای که در سمت غرب این سه تپه واقع شده است پس سالها هنوز مشاهده نمود.

وجه تسمیه نامگذاری سکوهه هم به خاطر وجود این سه تپه نسبتا مرتفع می باشد که که دو تپه به موازات هم در شرق و آن دیگری در غرب که شکل مثلث به خود گرفته است در خصوص ساکنان اولیه این خشکی که از کجا به این سرزمین آمده اند اطلاع دقیقی در دست نیست .

روستای سه کوهه هامون

این دهستان در مسیر جاده زابل به زاهدان در بخش شیب آب واقع شده است که در خصوص شکل و ترکیب فعلی این دهستان می گویند قدمت آن به دوره افشاریه بر می گردد. که بعدها و در دوره قاجاریه توسط طایفه سرابندی و پردلی قلعه ای بزرگ که در نوع خود کم نظیر و در عین حال بزرگترین بنای خشتی سیستان است و اگر غلو نکرده باشیم مجموعه ای کوچک از بزرگترین بنایی خشتی دنیا یعنی ارگ بم میباشد قلعه ای زیبا و دیدنی بر روی دو تپه که در نزدیکی هم واقع شده است بنا می گردد .

این قلعه زیبا شامل سه بخش می باشد :

بخش شمالی: این قسمت معروف به فلک سر (فلک سار) است و از وسعت کمتری نسبت به ارگ جنوبی برخوردار است. این قسمت استراحتگاه حاکم و همراهان او بوده است. نمای بیرونی چند ضلعی و تمام سطح گنبد و طاقهای آن پوشیده است. سِرپرسى سایکس درباره این قلعه مى‌نویسد: سردار على خان سرابندى براى همسر خود که از خانواده سلطنتى (قاجار ) بود، قلعه‌اى ساخته که هنوز هم دژ معتبرى به شمار مى‌رود.

بخش میدانی (میدان مرکزی): قلعه نسبتاً بزرگی است که حدفاصل ارگ جنوبی و ارگ شمالی است و در داخل آن اتاقهایی وجود دارد که جایگاه خادمان و محافظان حاکم و محل رتق و فتق امرات مربوط به مردم بوده است.

بخش جنوبی: شامل یک حیاط مرکزی با مجموعه ای از اتاقها در اطراف و یک ایوان بلند و باریک از ضلع شمالی می باشد و متعلق به حاکم آن زمان ومحل استراحت خان بوده است.